Foresee Pharmaceuticals Co., Ltd. kondigt de primaire eindpuntgegevens aan van FP-025 in een Fase 2a-studie voor allergische astma. Datum: 4 april 2023. Naam of code van het nieuwe geneesmiddel: FP-025, een Matrix metalloproteinase-12 (MMP-12) remmer.

Indicatie: Geplande ontwikkelingsfasen: Fase 2b klinische studie, gevolgd door een fase 3 klinische studie, en indiening New Drug Application. Huidige ontwikkelingsfase: Indiening aanvraag/goedkeuring/afkeuring/elk klinisch onderzoek (inclusief tussentijdse analyse): (A) Klinische studieopzet: Protocol Titel: Het effect van FP-025, een MMP-12-remmer, op allergeen-geïnduceerde luchtwegreacties, luchtwegontsteking en aspecten van luchtwegremodellering bij proefpersonen met licht eosinofiel huisstofmijt (HDM)-allergisch astma. Doel van de studie: Evaluatie van de werkzaamheid en veiligheid van FP-025 bij personen met allergische astma.

Fase van de klinische studie: Fase 2a klinische studie, een first-in-patient, proof-of-concept (POC) studie. Onderzoeksproduct: FP-025, een matrix metalloproteïnase-12 (MMP-12) remmer. Indicatie: Allergische astma.

Eindpunten: Primaire eindpunten: Het effect van FP-025-behandeling versus placebo op LAR (late astmatische respons), gedefinieerd als FEV1 (Forced Expiratory Volume in 1 seconde) AUC3-8h (AUC van 3 tot 8 uur na allergeenuitdaging). Secundaire eindpunten: (a) Farmacodynamische eindpunten omvatten het effect van studiebehandelingen op allergeen-geïnduceerde veranderingen in (FP-025 versus placebo): i. Meting van LAR wordt gedefinieerd als max% daling in FEV1 ten opzichte van de uitgangswaarde na verdunning 3-8 uur na allergeen. ii.

Meting van EAR (vroege astmatische respons) wordt gedefinieerd als FEV1 AUC0-3h (AUC van 0 tot 3 uur na allergeenuitdaging) iii. Meting van EAR wordt gedefinieerd als FEV1 AUC0-3h na allergeen en in max% daling ten opzichte van de uitgangswaarde 0-3 uur na allergeen. iv.

Gezamenlijke HDM-geïnduceerde luchtweg respons uitgedrukt als FEV1 AUC0-8h post-allergeen. v. Veranderingen in allergeen-geïnduceerde AHR (airway hyper-responsiveness) zoals gemeten door PC20FEV1(Meth) of PC20FEV1 (Hist) voor of na allergeen (Dag 10 versus Dag 12). vi.

Kleine luchtwegparameters gemeten door IOS (d.w.z. R5, R20, R5-R20, AX, X5, Fres) tijdens LAR en tijdens EAR en gedurende 0-8u na allergeenuitdaging. vii. Veranderingen in FeNO (fractioneel uitgeademd stikstofmonoxide) en eosinofielen in het bloed vóór of na allergeen (dag 10 versus dag 12).

(b) Potentieel behandeleffect op basislijnparameters (d.w.z. dag 1 versus dag 10), door meting van bloed-eosinofielen, PC20FEV1 (Meth) of PC20FEV1 (Hist), en FeNO. Aantal gerandomiseerde proefpersonen: a) Dit was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde, 2-weg crossover, fase 2a studie om het effect van FP-025 bij patiënten met allergische astma te evalueren. (b) Er waren twee identieke studieperioden van elk 12 behandelingsdagen, gescheiden door een uitwasperiode van ten minste 3 weken (en niet meer dan 7 weken).

De proefpersonen werden behandeld met FP-025 (400 mg BID) of een passend placebo op een gerandomiseerde cross-over wijze. (c) Er werden 29 proefpersonen ingeschreven in deze POC klinische studie, waaronder 19 evalueerbare proefpersonen, waarvan er zich volledig hielden aan het behandelingsprotocol (volgens protocol), proefpersonen met schending/afwijking van het protocol of vroegtijdige beëindiging werden uitgesloten van de statistieken. Primair eindpunt en de statistische resultaten: (a) Tijdens deze klinische studie toonden inkomende gegevens van experimentele HDM-gevoelige muizen langdurige ontstekingsremmende werkzaamheid en ziektemodificerende effecten.

In het licht van deze bevindingen en gezien de eerste interventie bij astmapatiënten door middel van een cross-over ontwerp, is de aanwezigheid van een mogelijk "treatment carry-over" effect beoordeeld. Inderdaad, bij de behandelingssequentie van FP-025 gevolgd door placebo, werd, ondanks een wash-out periode van 3 tot 7 weken tussen de twee studieperiodes, een statistisch significant carry-over effect van FP-025 gevonden tussen de twee sequenties (P-waarde = 0,0340), wat suggereert dat het effect van FP-025 kan voortduren in behandelingsperiode 2, toen de proefpersonen placebo kregen. Als follow-up van de onverwachte overdrachtsbevinding gingen de statistici verder met de analyse om het primaire eindpunt te berekenen met behulp van de volgende 3 methoden: Volgorde: het effect op LAR (AUC3-8h) bij proefpersonen die Placebo kregen tijdens Periode 1 versus FP-025 tijdens Periode 2 (N=8):FP-025 behandelingsgroep (-84,005), en placebogroep (-113,429).

De resultaten van de FP-025-behandelingsgroep toonden een statistisch significant voordeel tegenover placebo (P-waarde = 0,0161). De 2 luchtwegresponscurven zijn afkomstig van dezelfde personen, met interne controle en een hoger vermogen om significantie op te sporen. Periode: het effect op LAR (AUC3-8h) bij proefpersonen die FP-025 kregen tijdens Periode 1 (N=11) versus placebo tijdens Periode 1 (N=8): FP-025-behandelingsgroep (-79,443), en placebogroep (-113,429).

De resultaten van de FP-025 behandelingsgroep toonden geen statistisch significant voordeel ten opzichte van placebo (P-waarde = 0,1302), maar vertoonden een positieve trend. Mixed effects model ANOVA: het effect op LAR (AUC3-8h) bij proefpersonen die FP-025 kregen tijdens Periode 1 en 2 (N=19) versus placebo tijdens Periode 1 (N=8), met behulp van de mixed effects model ANOVA methode: FP-025 behandelingsgroep (-81,358), en placebogroep (-113,429). De resultaten van de FP-025 behandelingsgroep toonden een statistisch significant voordeel ten opzichte van placebo (P-waarde = 0,0149).

Secundair eindpunt en de statistische resultaten: Vanwege de complexiteit van de proefopzet, de enorme hoeveelheden gegevens en de verscheidenheid, zullen de resultaten van secundaire eindpunten en de gegevens over veiligheid en verdraagbaarheid naar verwachting in mei beschikbaar zijn. De resultaten van een enkele klinische studie (inclusief de p-waarde of de statistische significantie van primaire en secundaire eindpunten) volstaan niet om het succes of het falen van het nieuwe geneesmiddel in de toekomstige ontwikkeling weer te geven. De beleggers moeten voorzichtig zijn in hun oordeel en investering.