Na een eerste vertraging van de verkoop in Noord-Amerika - die op zijn beurt volgde op een piek in consumptie tijdens de pandemie, en vervolgens in de context van heropeningen - zijn het nu de verkopen in Latijns-Amerika die een klap krijgen. Het Zuid-Amerikaanse continent vertegenwoordigt een tiende van de geconsolideerde omzet van de groep.

Diageo waarschuwt dat het fiscale jaar 2024 waarschijnlijk minder goed zal zijn dan het vorige. De aankondiging is niet echt een verrassing, vooral omdat de huidige economische situatie geen van de rivalen van de Britse onderneming spaart. Pernod, Campari, Rémy Cointreau en de sterkedrankdivisie van LVMH worden allemaal geconfronteerd met dalende verkopen en voorraadvermindering.

Sommige analisten denken dat Diageo's aandeel, met een waardering van 17 keer de winst - het laagste niveau in tien jaar - een aantrekkelijke investeringsmogelijkheid biedt. Immers, het aandeel werd de afgelopen tien jaar - in een context van nulrente - verhandeld tussen 20 en 24 keer de winst.

We hebben wel meer excessen gekend, vooral voor een bedrijf dat in staat is om duurzaam een rendement op eigen vermogen van meer dan 30 % te leveren. Maar dat is slechts één kant van de medaille, want aan de andere kant moet ook de teleurstellende winstgroei over de volledige cyclus worden benadrukt.

Diageo heeft nochtans sterke troeven - wereldleider in whisky en tequila, een sterke positie in Noord-Amerika, een joint-venture met Moet Hennessy, enz. - maar de strategie van prijsverhogingen zit aan de limiet van wat kan.

De nieuwe CEO Debra Crew - afkomstig van PepsiCo - heeft dus werk aan de winkel. Met haar zeer operationele profiel kunnen we rekenen op productiviteitswinst, maar misschien niet op een volledige strategische heruitvinding, vergelijkbaar met wat bijvoorbeeld Ivan Menezes tien jaar geleden is gelukt.