Castle Biosciences, Inc. kondigt de publicatie aan van een nieuwe multi-center studie naar de prestaties van haar DecisionDx-SCC risicostratificatietest. Het onderzoek, gepubliceerd in Dermatology and Therapy en hier beschikbaar, analyseerde de onafhankelijke prestaties van DecisionDx-SCC van risicofactoren en traditionele stadiëringssystemen (d.w.z. de stadiëring van het Brigham and Women's Hospital (BWH) en de American Joint Committee on Cancer Staging Manual 8th Edition (AJCC8)), en toonde een aanzienlijk verbeterde voorspellende nauwkeurigheid aan wanneer de resultaten van de test werden geïntegreerd met de stadiëringssystemen en de richtlijnen van het National Comprehensive Cancer Network® (NCCN) om risicogeschikte beslissingen te nemen over het behandeltraject die de resultaten voor patiënten kunnen verbeteren. De DecisionDx-SCC-test werd ontwikkeld en gevalideerd om de nauwkeurigheid van de voorspelling van het metastaserisico voor patiënten met hoog-risico SCC te verbeteren, door patiënten in te delen als laag (klasse 1), hoger (klasse 2A) of hoogste risico (klasse 2B) op regionale of verre metastase binnen drie jaar op basis van het genexpressieprofiel van hun tumor.

De gegevens in dit onderzoek ondersteunen het gebruik van de testresultaten in het klinische beheer van SCC's met een hoog risico, omdat ze een invloedrijke risicostratificatie kunnen bieden als leidraad voor risicogeschikte beslissingen over het behandeltraject, zoals het gebruik van nodale beoordeling (d.w.z. beeldvorming) en adjuvante bestralingstherapie (ART). Het doel van dit onderzoek was om een onafhankelijke validatie van de DecisionDx-SCC test in een nieuw prestatiecohort (n=534) te presenteren en vervolgens samen te voegen met het oorspronkelijke onafhankelijke validatiecohort van de test (n=420) om de prestaties van de test te evalueren bij het leveren van onafhankelijke prognostische waarde aan risicoclassificatiesystemen, individuele klinisch-pathologische risicofactoren en klinisch relevante patiëntenpopulaties.1-2 In het onderzoek toonde DecisionDx-SCC een statistisch significante risicostratificatie aan van patiënten met hoog-risico SCC (p < 0,001); de 3-jaars metastasevrije overleving was respectievelijk 94,1%, 81,1% en 56,8% voor patiënten met testresultaten van klasse 1, klasse 2A en klasse 2B. Voor de gehele populatie was de 3-jaars metastasevrije overleving 87,5%.

DecisionDx-SCC leverde ook significante en klinisch bruikbare risicostratificatie in verschillende subgroepen van patiënten, waaronder NCCN hoog en zeer hoog risico, BWH-tumoren in een lager stadium en patiënten die in aanmerking komen voor Medicare. Over het algemeen zijn behandeltrajecten voor patiënten met SCC gebaseerd op populatiegebaseerde risicoschattingen, op basis van richtlijnen en traditionele stadiëringssystemen (AJCC8 en BWH) die verschillende klinisch-pathologische risicofactoren gebruiken om het risico op metastase van een patiënt te voorspellen. Multivariate analyses toonden aan dat de testresultaten van DecisionDx-SCC klasse 2A en 2B onafhankelijke en significante voorspellers van metastase waren wanneer deze werden geëvalueerd in de context van NCCN-risicostratificatie, AJCC8- en BWH-stadiëring en verschillende klinisch-pathologische risicofactoren, zoals immunosuppressie, slechte differentiatie en tumordikte (>6mm) (p <0,001).

Belangrijk is dat de integratie van DecisionDx-SCC met individuele klinisch-pathologische risicofactoren of risicoclassificatiesystemen (AJCC8 en BWH) de nauwkeurigheid voor de voorspelling van metastatische gebeurtenissen aanzienlijk verbeterde (ANOVA voor modelafwijking, p < 0,0001 voor alle modellen). Deze gegevens ondersteunen het gebruik van de resultaten van de DecisionDx-SCC-test, geïnformeerd door de tumorbiologie van de patiënt, om gepersonaliseerde beslissingen over de behandeling van de patiënt te nemen die zijn afgestemd op het risico van uitzaaiingen over een periode van drie jaar. Deze beslissingen kunnen op het risico afgestemde verlagingen van de behandelingsintensiteit inhouden voor patiënten met testresultaten met een laag risico (klasse 1) en een intensievere behandeling, zoals het overwegen van ART, voor patiënten met een hoger risico op metastase (klasse 2A en 2B).