Ze wonen al acht maanden samen en verbergen hun relatie door te doen alsof ze zussen zijn, terwijl ze worden geconfronteerd met roddels die dreigen uit te monden in vijandigheid vanwege vermoedens over hun seksuele geaardheid.

"We zijn niet veilig," zei de 27-jarige Kay, een lesbische vrouw die in de hoofdstad Accra met Reuters sprak op voorwaarde dat de echte namen van haar en haar partner niet werden gebruikt.

Hun precaire situatie is niet geholpen door een historische beslissing in december, goedgekeurd door paus Franciscus, om rooms-katholieke priesters toe te staan zegeningen toe te dienen aan koppels van hetzelfde geslacht.

De beslissing, die op bijzonder veel weerstand en in sommige gevallen zelfs afwijzing van Afrikaanse bisschoppen stuitte, heeft bij katholieken in Ghana eerder wrevel gewekt dan acceptatie van de homogemeenschap bevorderd, aldus Kay.

De Katholieke Bisschoppenconferentie van Ghana heeft gezegd dat zij zich hier niet aan kan houden. Pater Dominic Maximilian Ofori vertelde aan Reuters dat hij vreesde dat de houding van de paus veel Ghanese katholieken geïrriteerd had.

In januari zei paus Franciscus dat Afrikanen "een speciaal geval" waren, als duidelijke erkenning van het verzet dat zijn beslissing teweeg had gebracht.

MOB-JUSTITIE

Kay, een voormalig Methodist en een LGBTQ+ voorstander, is niet verrast door het verzet en ziet kerkelijke zegeningen als een luxe voor de toekomst, aangezien Ghanese homo's nog steeds worstelen om openlijk te leven en zichzelf te identificeren.

"Wat is het nut (van een zegen) als mijn partner en ik elkaars hand niet kunnen vasthouden en niet over straat kunnen lopen," zei ze. "Zelfs als we ons niet openlijk identificeren, kunnen sommige mensen ons op basis van geruchten geestelijke of zelfs lichamelijke schade toebrengen."

Er zijn geen uitgebreide gegevens over het misbruik waar LGBTQ+ mensen in Ghana mee te maken krijgen, maar het lokale nieuws staat vol met berichten over verdachte homo's en transgenders die in het hele land het slachtoffer worden van mob justice. Weinig van dit soort incidenten komen voor de rechter.

Kay zei dat het verzet tegen de stap van de paus de roep om een wetsvoorstel dat relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht en transgender-zijn verder strafbaar stelt, heeft doen toenemen, evenals alle pleidooien voor LGBTQ+ rechten.

Op homoseksuele seks staat al een gevangenisstraf van maximaal drie jaar. Een coalitie van christelijke, islamitische en traditionele leiders heeft de nieuwe wetgeving, waar de meeste wetgevers voorstander van zijn, gesponsord, waardoor het promoten van LGBTQ+ rechten tot 10 jaar gevangenisstraf kan leiden.

Het moedigt mensen die beschuldigd worden van homoseksualiteit ook aan om zich te onderwerpen aan bekeringstherapie, die beweert de seksuele geaardheid te veranderen, in ruil voor strafvermindering.

Emmanuel K.G. Hailord, een student en LGBTQ+ activist, was het met Kay eens dat het lang zou duren voordat het sociaal conservatieve Ghana zou veranderen. Hij wil dat LGBTQ+ leden in Ghana en elders hun eigen, meer accepterende afdelingen van de katholieke kerk en andere religies oprichten.

"Het is beter dan onszelf in een kamer te proppen en van binnen dood te gaan," zei hij. "Je moet jezelf zijn in plaats van in een kast te zitten, hoewel het eng is."

Kay en haar 30-jarige partner, een traditionele priesteres, kijken uit naar een toekomst waarin ze hun huwelijk kunnen formaliseren in een LGBTQ+-vriendelijke kerk, maar in de tussentijd wensen ze ook meer acceptatie.

"Als koppel vragen we van mensen alleen maar dat ze hun naaste liefhebben. De typisch Ghanese familiewaarden prediken liefde voor elkaar. Homo's horen bij families en als je van ons houdt, moet je ons respecteren en beschermen, niet schaden," zei Kay.