De meeste van de 11 kandidaten, die zichzelf proberen neer te zetten als verdedigers van het traditionele lage-belastingethos van de Conservatieven, hebben beloofd om de belastingdruk te verlichten, die naar verwachting de hoogste zal bereiken sinds de jaren 1940.

Met weinig vermelding van compenserende bezuinigingen betekenen de beloften een verdere breuk met het tijdperk van fiscale terughoudendheid - of soberheid - dat het kenmerk was van het beleid van de Conservatieve Partij gedurende een groot deel van het decennium voordat de coronavirus pandemie een historische stijging van de uitgaven en de schuld veroorzaakte.

Zelfs Johnson, die veel geld uitgeeft en vorige week aankondigde dat hij na drie jaar aan de macht te zijn geweest, met een schandaal zal aftreden, heeft de laatste tijd bezwaar gemaakt tegen het vooruitzicht van onmiddellijke belastingverlagingen nu de inflatie naar dubbele cijfers dreigt te stijgen.

Voor sommigen strookt de roep om belastingverlaging niet met de economische realiteit waar Groot-Brittannië mee te maken heeft. Het Internationaal Monetair Fonds en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling hebben gewaarschuwd dat het land een groter risico loopt op een aanhoudend hoge inflatie dan andere vergelijkbare economieën.

"(Het) voelt alsof deze leiderschapsverkiezing de belangrijkste kwestie voor de Conservatieve Partij ontwijkt: je kunt geen (Margaret) Thatcher belastingniveaus en Johnson niveaus van overheidsuitgaven hebben," zei Gavin Barwell, die stafchef was van Johnsons voorgangster Theresa May.

De begrotingsvoorspellers van de regering hebben gewaarschuwd dat Groot-Brittannië over 50 jaar een onhoudbare schuldenlast te wachten staat, meer dan drie keer het historisch hoge niveau, tenzij toekomstige regeringen actie ondernemen.

De koehandel over belastingen is een potentiële bron van hoofdpijn voor beleidsmakers van de BoE die bezorgd zijn over de aanhoudende inflatie.

Terwijl belastingverlagingen een stimulans kunnen geven aan een economie die in 2023 op een vlakke lijn lijkt te zitten, kan een groter begrotingstekort het pond verder verzwakken en de inflatie aanwakkeren.

"Als je kijkt naar grote belastingverlagingen die op korte termijn worden gefinancierd door te lenen, dan kan dat een klein effect hebben, in de verkeerde richting, op de inflatie," vertelde Paul Johnson, directeur van de denktank Institute for Fiscal Studies, aan de BBC.

"Het kan ertoe leiden dat de Bank of England de rente iets verder en iets sneller verhoogt dan ze anders zou hebben gedaan."

Philip Shaw, hoofdeconoom van Investec bank, was het daarmee eens.

"De reactie op een losser fiscaal beleid door de Bank of England kan zijn om de rente agressiever te verhogen, om de daaruit voortvloeiende opwaartse druk op de inflatie tegen te gaan," zei hij.

Hoewel er weinig details zijn over de beloften van de kandidaten, komen er wel verschillen aan het licht over de omvang van de steun die door de opvolgers van Johnson wordt aangeboden.

Sommigen hebben ingrijpende belastingverlagingen beloofd voor zowel bedrijven als huishoudens, met als argument dat dit de bedrijfsinvesteringen zou stimuleren en de zwaar getroffen huishoudens die met inflatie worstelen, zou helpen.

Economen zeggen dat belastingverlagingen voor consumenten op de korte termijn verlichting zouden bieden in de crisis rond de kosten van levensonderhoud, maar dat ze op de lange termijn eerder tot inflatie zouden leiden, omdat de voordelen vooral ten goede zouden komen aan rijkere huishoudens.

BELASTENDE VRAGEN

Sajid Javid, die vorige week ontslag nam als minister van Volksgezondheid en eerder minister van Financiën en Economische Zaken was, heeft beloofd de accijnzen op motorbrandstoffen, inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting te verlagen. Hij heeft ook beloofd om een verhoging van de National Insurance (NI) - of sociale zekerheidsbijdragen - terug te draaien.

De huidige minister van Buitenlandse Zaken, Liz Truss, heeft gezegd dat zij de verhoging van de NI zou verlagen en de vennootschapsbelasting zou verlagen.

Jeremy Hunt, een van de voorgangers van Truss en voormalig minister van Volksgezondheid, zei dat hij "alle belastingen" zou verlagen, maar dat hij zich eerst zou richten op het verlagen van de vennootschapsbelasting, omdat dit het minst inflatoir zou zijn.

Daarentegen heeft Rishi Sunak - die minister van Financiën was tot zijn ontslag afgelopen dinsdag - de noodzaak van fiscale terughoudendheid benadrukt en de "geruststellende sprookjes" van rivaliserende kandidaten die de volgende generatie armer zouden achterlaten, van de hand gewezen.

Keir Starmer, leider van de oppositiepartij Labour, wees op het gebrek aan duidelijkheid.

"Elke Tory-kandidaat die wilde toezeggingen over uitgaven doet, moet ons precies vertellen waar hij dat geld vandaan haalt. Zijn het bezuinigingen? Zo ja, waar bezuinigen ze dan op?" zei Starmer maandag.

Beloftes over belastingverlagingen tijdens een leiderschapsverkiezing van de Conservatieven zijn niets nieuws, maar sommige economen waarschuwen dat het gebrek aan debat over compromissen - in een tijd van economische onrust - echo's bevat van beleidsfouten uit het verleden.

In het begin van de jaren 1970 droeg het "groei-inspiratie"-beleid van de Conservatieve premier Edward Heath ertoe bij dat de inflatie halverwege de jaren 1970 uit de hand liep.

"Er hangt een sterke geur van 1972 aan Tory-kandidaten voor het leiderschap die fiscale vrijgevigheid beloven terwijl de inflatie stijgt," zei de onafhankelijke econoom Frances Coppola.