Net als zijn concurrenten is Magna zwaar getroffen door de terugkeer van inflatie na een decennium van loonstagnatie. Dit, in combinatie met versnelde investeringen om een productportfolio te ontwikkelen dat geschikt is voor elektrische voertuigen, heeft de marges onder druk gezet.

Het positieve aan de activiteiten van toeleveranciers is de solide industriële relaties die ze door de jaren heen met grote autofabrikanten hebben opgebouwd. Het minder positieve is dat de machtsverhouding nu duidelijk in het voordeel van de fabrikanten is verschoven.

Dit blijkt uit de cijfers wanneer we de ontwikkeling van de marges vergelijken: die van de toeleveranciers — die nooit bijzonder hoog waren — zijn al jaren structureel in dalende lijn, terwijl die van de fabrikanten historisch hoge niveaus bereiken.

Daarbij komt de steeds hevigere concurrentie van Chinese toeleveranciers, die tien jaar geleden nog als niet in staat werden beschouwd om te concurreren op het gebied van innovatie of kwaliteit.

De tijden zijn veranderd, en niets lijkt de Chinese auto-industrie, die innovatief, verticaal geïntegreerd en onverslaanbaar is in termen van concurrentievermogen, nog te kunnen stoppen. Bovendien kunnen ze hun klanten op alle continenten bedienen.

Deze factoren verklaren waarom de activiteiten van Magna al jaren op een laag pitje staan. De groei hapert en de winsten zijn in vrije val, wat resulteert in verminderde kapitaaluitkeringen aan aandeelhouders — in de vorm van dividenden en aandeleninkoop — en een dalende beurswaarde.