LUFTHANSA 
De hoge inflatie en het daaruit voortvloeiende verlies aan koopkracht waren de belangrijkste oorzaken, aldus de studie van het Instituut voor economische en sociale wetenschappen (WSI), dat het aantal arbeidsconflicten sinds 2006 bijhoudt.
De studie onderstreept hoe een crisis in de kosten van levensonderhoud en een inflatiepiek na de pandemie en de Russische invasie in Oekraïne een golf van arbeidsconflicten teweegbrachten in de grootste economie van Europa en haar gewaardeerde model voor werknemersrelaties op de proef stelden.
"2024 zal waarschijnlijk ook een jaar van intensieve arbeidsconflicten worden," zei de WSI, eraan toevoegend dat het cijfer zou kunnen afhangen van de uitkomst van de vakbondsbesprekingen in de metaal- en elektriciteitsindustrie in de herfst.
Het verlies van 1,52 miljoen werkdagen vorig jaar was het hoogste sinds 2015 en een stijging van 126% ten opzichte van 2022.
Een golf van stakingen aan het begin van het jaar trof spoorwegen, lokaal vervoer, luchthavens en de luchtvaartmaatschappij Lufthansa, en viel samen met protesten van boeren en een begrotingscrisis die de regering van kanselier Olaf Scholz op achterstand zette.
Het WSI zei echter dat de publieke perceptie van Duitsland als een stakingsgevoelige natie vooral komt doordat veel stakingen, zoals die waardoor 11 Duitse luchthavens in februari stil kwamen te liggen, het dagelijks leven van de mensen verstoorden.
Volgens WSI heeft België het meeste aantal verloren dagen per 1.000 werknemers als gevolg van stakingen, met een gemiddelde van 103 dagen tussen 2013 en 2022, gevolgd door Frankrijk en Finland met respectievelijk 92 en 90 dagen.
Duitsland staat op de 8e plaats, achter Groot-Brittannië maar voor landen als Zwitserland en Zweden, waar het aantal vakbondsacties bijna nul is, aldus het onderzoek. (Verslaggeving door Paolo Laudani en Holger Hansen; bewerking door Matthias Williams en Alex Richardson)
