Een post-pandemische bestedingseuforie, ondersteund door overvloedige overheidsuitgaven, moest de economie aanzwengelen en vermoeide gezinnen helpen om na twee vreselijke jaren weer een gevoel van normaliteit te krijgen.
Maar dat alles veranderde op 24 februari met de Russische inval in Oekraïne. De normaliteit is weg en de crisis is permanent geworden.
Een recessie is nu bijna zeker, de inflatie nadert de dubbele cijfers en een winter met dreigende energietekorten nadert met rasse schreden.
Hoewel somber, zullen deze vooruitzichten tot ver in 2023 waarschijnlijk nog verslechteren voordat er enige verbetering van betekenis komt.
"Crisis is het nieuwe normaal," zegt de Alexandre Bompard, de Chief Executive van detailhandelaar Carrefour. "Wat wij de afgelopen decennia gewend waren - lage inflatie, internationale handel - dat is voorbij," zei hij tegen de beleggers.
De verandering is dramatisch. Een jaar geleden voorspelden de meeste voorspellers voor 2022 een economische groei van rond de 5%. Nu wordt een winterrecessie het basisscenario.
Grafiek: Inflatie eurozone schiet omhoog 
Huishoudens en bedrijven hebben beide te lijden onder de gevolgen van de oorlog - hoge voedsel- en energieprijzen - die nu nog worden verergerd door een verwoestende droogte en een laag peil van de rivieren, waardoor het vervoer wordt belemmerd.
De inflatie in de eurozone staat op 9%, een peil dat in een halve eeuw niet meer is voorgekomen, en zij tast de koopkracht aan doordat het reservegeld opgaat aan benzine, aardgas en basisvoedsel.
De detailhandelsverkopen zijn al aan het inzakken, maanden voordat het stookseizoen begint, en het winkelend publiek beperkt zijn aankopen. In juni zijn de detailhandelsverkopen met bijna 4% gedaald ten opzichte van een jaar eerder, onder aanvoering van een daling van 9% in Duitsland.
De consumenten wenden zich tot discountketens en zien af van duurdere producten, en stappen over op discountmerken. Zij zijn ook begonnen bepaalde aankopen over te slaan.
"Het leven wordt duurder en de consumenten zijn terughoudend met consumeren," vertelde Robert Gentz, de co-CEO van de Duitse detailhandelaar Zalando, aan verslaggevers.
De bedrijven hebben het tot dusver goed doorstaan dankzij een uitstekend prijszettingsvermogen als gevolg van aanhoudende aanbodbeperkingen. Maar energie-intensieve sectoren hebben nu al te lijden.
Bijna de helft van de aluminium- en zinksmeltcapaciteit in Europa is al offline, terwijl een groot deel van de kunstmestproductie, die van aardgas afhankelijk is, is stilgelegd.
Het toerisme was het zeldzame lichtpuntje, doordat de mensen wat van hun spaargeld wilden uitgeven en van hun eerste zorgeloze zomer sinds 2019 wilden genieten.
Maar zelfs de reissector wordt gehinderd door capaciteits- en arbeidstekorten, omdat werknemers die tijdens de pandemie zijn ontslagen, aarzelen om terug te keren.
Belangrijke luchthavens, zoals Frankfurt en Londen Heathrow, zagen zich genoodzaakt hun vluchten te beperken, eenvoudigweg omdat zij niet genoeg personeel hadden om de passagiers te verwerken. Op Schiphol in Amsterdam konden de wachttijden deze zomer oplopen tot vier of vijf uur.
Ook de luchtvaartmaatschappijen konden het niet aan. De Duitse Lufthansa moest een verontschuldiging aan de klanten publiceren voor de chaos en gaf toe dat die waarschijnlijk niet snel zou afnemen.
RECESSIE DREIGT
Die pijn zal waarschijnlijk nog toenemen, vooral als Rusland de gasexport verder verlaagt.
"De gasschok is vandaag veel groter; hij is bijna dubbel zo groot als de schok die wij in de jaren 70 met olie hadden," zei Caroline Bain van Capital Economics. "We hebben de spotprijs van aardgas in Europa de afgelopen twee jaar 10 tot 11 keer zo hoog zien worden."
Hoewel de EU plannen heeft ontvouwd om sneller op hernieuwbare energie over te schakelen en het blok tegen 2027 van het Russische gas af te helpen, waardoor het op lange termijn veerkrachtiger zou worden, dwingen tekorten in de bevoorrading de EU om dit jaar 15% minder gas te verbruiken.
Maar energie-onafhankelijkheid heeft een prijs.
Voor gewone mensen zal het op korte termijn koudere huizen en kantoren betekenen. Duitsland bijvoorbeeld wil dat openbare ruimten deze winter slechts tot 19 graden Celsius verwarmd worden, tegen ongeveer 22 graden vroeger.
Verder weg zal het hogere energiekosten en dus inflatie betekenen, omdat het blok zijn grootste en goedkoopste energievoorziening moet opgeven.
Grafiek: Ondermaats presterende economie 
Voor het bedrijfsleven zal het een lagere productie betekenen, wat verder aan de groei vreet, vooral in de industrie.
In Duitsland, de grootste economie van het blok, zijn de groothandelsprijzen voor gas in een jaar tijd vervijfvoudigd, maar de consumenten worden beschermd door langetermijncontracten, zodat de gevolgen tot nu toe veel kleiner zijn.
Toch zullen zij een door de regering opgelegde heffing moeten betalen en zodra de contracten aflopen, zullen de prijzen sterk stijgen, wat doet vermoeden dat het effect slechts met vertraging zal komen, waardoor de inflatie hardnekkig onder opwaartse druk zal komen te staan.
Daarom zien veel, zo niet de meeste economen Duitsland en Italië, Europa's nr. 1 en nr. 4 economieën met een grote afhankelijkheid van gas, binnenkort in een recessie terechtkomen.
Hoewel een recessie in de Verenigde Staten ook waarschijnlijk is, zal de oorsprong ervan heel anders zijn.
ZILVERLIJNING
De Amerikaanse Federal Reserve, die worstelt met een roodgloeiende arbeidsmarkt en een snelle loonstijging, heeft de rente snel verhoogd en duidelijk gemaakt dat zij bereid is zelfs een recessie te riskeren om de prijsstijging af te remmen.
De Europese Centrale Bank daarentegen heeft de rente slechts één keer verhoogd, terug naar nul, en zal slechts voorzichtig te werk gaan, omdat zij zich ervan bewust is dat een verhoging van de leenkosten van landen in de eurozone met een hoge schuldenlast, zoals Italië, Spanje en Griekenland, de bezorgdheid over hun vermogen om hun schulden te blijven betalen, zou kunnen aanwakkeren.
Maar Europa zal met een aantal troeven de recessie ingaan.
De werkgelegenheid is recordhoog en de bedrijven kampen al jaren met een toenemende schaarste aan arbeidskrachten.
Dit wijst erop dat de bedrijven graag aan de werknemers zullen vasthouden, vooral omdat zij met betrekkelijk gezonde marges de recessie tegemoet gaan.
Dit zou dan de koopkracht kunnen ondersteunen, wat wijst op een betrekkelijk oppervlakkige recessie met slechts een bescheiden stijging van wat nu een recordlaagte van het werkloosheidscijfer is.
"Wij zien aanhoudend acute tekorten aan arbeidskrachten, een historisch lage werkloosheid en een groot aantal vacatures," zei ECB-bestuurslid Isabel Schnabel eerder tegen Reuters. "Dit impliceert waarschijnlijk dat zelfs als we een neergang ingaan, bedrijven vrij terughoudend kunnen zijn om op grote schaal werknemers te ontslaan."
