Hij maakt deel uit van een kleine gemeenschap van visueel gehandicapten in de oostelijke stad Charkiv, die de oorlog wel kunnen horen, maar de schade niet kunnen zien die door bijna zes maanden Russische bombardementen is aangericht.
"Het is mogelijk dat ik op iets stap dat kan ontploffen. Het is verschrikkelijk, echt verschrikkelijk. Het is gevaarlijk voor mij om naar buiten te gaan," vertelde Solovyanenko, 54, aan Reuters. "Ik probeer zo weinig mogelijk door de stad te lopen, want het is gevaarlijk."
Hij woont in een herberg die gerund wordt door de Oekraïense blindenvereniging, die onderdak bood aan 60 mensen voordat Rusland Oekraïne op 24 februari binnenviel. Velen zijn nu naar het buitenland gevlucht, maar er zijn er nog 18 over.
Solovyanenko betast de muren om zijn weg te voelen in de herberg, maar kan wel taken uitvoeren zoals strijken. Hij deelt de maaltijden met medebewoner Natalia Pokutnia.
"Iedereen lacht hierom, maar ik heb een goed visueel geheugen. Ik weet waar ik heen moet, maar als er een kuil is, val ik er zeker recht in," zei Pokutnia.
Omdat zij niet kan zien, vond zij het begin van de oorlog verwarrend en chaotisch.
"In het begin begrepen we niet wat er aan de hand was. Even serieus, alles werd zo chaotisch. Ik heb waarschijnlijk vliegtuigen gehoord, ik heb ze zelf niet gezien, dat hebben de mensen me verteld," zei ze.
"Wij hebben onmiddellijk het raam bedekt en gesloten, zodat wij niet zichtbaar zouden zijn. De jongens vertelden me dat het afschuwelijk was, ze zagen gele ronde vlekken rondvliegen. Hier bewoog en schudde alles. Het was afschuwelijk."
Oekraïne heeft in mei de Russische troepen teruggedreven uit de buitenwijken van Charkiv, maar de stad, de op één na grootste van Oekraïne, blijft onder vuur liggen. Rusland heeft ontkend burgers als doelwit te nemen, maar veel woonhuizen in de stad zijn beschadigd.
