"Bijna alle deelnemers spraken hun steun uit voor het besluit om in juni te beginnen met het afbouwen van de effectenportefeuille van de Federal Reserve," aldus de notulen van de bijeenkomst van het Federal Open Market Committee van 30 april tot 1 mei, die woensdag werden vrijgegeven.
"Enkele deelnemers gaven aan dat ze voorstander hadden kunnen zijn van een voortzetting van het huidige tempo van balansafbouw op dit moment of van een iets hoger terugbetalingsplafond voor schatkistpapier dan was besloten," aldus de notulen. Uit het document bleek ook dat "een paar" FOMC-leden zeiden dat de plafonds die tijdens de vergadering van kracht waren, hoe dan ook niet werden gehaald.
De notulen van de vergadering voegen meer details toe aan een plan dat de Fed aan het begin van de maand aankondigde om het tempo van de inkrimping van haar balans te verlagen, algemeen bekend als kwantitatieve verkrapping, of QT, als middel om het risico van marktstress te verminderen en het mogelijk te maken dat de bezittingen met meer worden verminderd dan wanneer het eerdere tempo van afbouw werd gehandhaafd.
Als onderdeel van die FOMC-vergadering zei de Fed dat de maandelijkse afname van schatkistpapier zou dalen van een limiet van $60 miljard per maand naar $25 miljard. De Fed handhaafde de limiet voor het aflossen van hypotheken op $35 miljard per maand, een niveau dat ze al met moeite heeft bereikt gezien de omstandigheden in de huizensector. Fed-voorzitter Jerome Powell zei toen dat hij ongeveer $40 miljard per maand aan aflossingen verwacht wanneer het nieuwe plan begin juni van kracht wordt.
De meeste Fed-functionarissen die in het openbaar over de vooruitzichten voor QT hebben gesproken, waren positief over het vertragen van het proces. Jeff Schmid, voorzitter van de Kansas City Fed, zei echter in een toespraak op 14 mei dat hij de beslissing van de Fed begreep, maar merkte ook op: "Ik zou nog steeds mijn voorkeur bevestigen om de balans zoveel mogelijk in te krimpen in overeenstemming met het huidige operationele kader van de Fed.
OMGEKEERDE VERSNELLING
Na een verdubbeling van de holdings vanaf het begin van de coronavirus pandemie vier jaar geleden, heeft de Fed sinds 2022 Treasuries en hypotheekobligaties laten vervallen en niet vervangen. De toename van de balans was bedoeld om de markten tot rust te brengen en een stimulans te geven die verder ging dan het bijna-nulrentebeleid dat de Fed in maart 2020 oplegde.
De Fed begon in het voorjaar van 2022 met het verhogen van de rente om de hoge inflatie aan te pakken, en later dat jaar begon ze obligaties die ze in bezit had te laten vervallen en niet te vervangen, in een poging om wat ze als overmatige marktliquiditeit beschouwde te onttrekken. Dat bracht het totale Fed-belang van $9 biljoen naar de huidige $7,4 biljoen.
Fed-functionarissen blijven onzeker over de uiteindelijke omvang van de Fed-holdings. Ambtenaren streven naar voldoende liquiditeit in het systeem om een normale volatiliteit van de marktrente en een stevige controle over de federal funds rate, hun belangrijkste monetaire beleidsinstrument, mogelijk te maken.
Het doel van het vertragen van het tempo van de afbouw van de balans is volledig om dit proces voor ons soepel te laten verlopen, om beter te kunnen controleren en begrijpen wat er gebeurt met de vraag naar reserves en de omvang van het aanbod van reserves, vertelde New York Fed President John Williams op 15 mei aan Reuters. Het geeft financiële instellingen de tijd om zich geleidelijk aan te passen aan veranderende marktomstandigheden, voegde hij eraan toe.
Een recent rapport van de New York Fed voorspelde dat afhankelijk van de marktvraag naar reserves de balans ergens tussen $6 biljoen en $6,5 biljoen zou kunnen komen te liggen, mogelijk ergens in 2025.
Recente opmerkingen van Roberto Perli, een functionaris van de New York Fed die verantwoordelijk is voor de uitvoering van het monetaire beleid, merkte op dat het proces van de terugtrekking tot nu toe soepel is verlopen. Hij gaf ook richtlijnen voor wat de Fed in de gaten houdt om de liquiditeitsniveaus in de markt te meten.
Perli zei dat hij de binnenlandse bankactiviteit in federale fondsen, de timing van interbancaire betalingen, het bedrag aan daggelddeposito's en het aandeel van het repovolume dat tegen of boven de [rente op reservesaldi] rente handelt, in de gaten houdt.
