Het zou 10 miljard euro ophalen uit een nieuwe obligatie met een looptijd van zeven jaar en 5 miljard euro uit de heropening van een uitstaande obligatie met een looptijd van 30 jaar later op dinsdag, met een uiteindelijke vraag van respectievelijk meer dan 66 miljard euro en 81 miljard euro, aldus drie lead managers.

De deal is een "zeer goed signaal" voor Italiaanse financiering dit jaar, zei Jens Peter Sorensen, hoofdanalist bij Danske Bank, en voegde eraan toe dat de grote vraag de verwachtingen van handelaren weerspiegelt over forse renteverlagingen door de Europese Centrale Bank dit jaar.

De verkoop van staatsobligaties in januari is meestal populair, maar de vraag was dinsdag veel groter dan bij een vergelijkbare schuldverkoop een jaar geleden, toen Rome 26,5 miljard euro aan orders zag voor een emissie van 7 miljard euro.

"We waren er toen nog niet helemaal zeker van of de ECB klaar was, maar nu ben je er heel zeker van dat de centrale bank klaar is en is het gewoon meer een kwestie van hoeveel renteverlagingen en wanneer ze komen, dan of ze echt komen," zei Sorensen.

Ook in België was er dinsdag volgens een lead manager meer dan 72 miljard euro vraag naar obligaties ter waarde van 7 miljard euro, een ander positief teken nu de markten dit jaar in de ontwikkelde economieën een grote hoeveelheid financiering zullen moeten blijven absorberen.

De obligatie met een looptijd tot 15 februari 2031 betaalt een rendement van 6 basispunten ten opzichte van een uitstaande obligatie van november 2030, een daling ten opzichte van de oorspronkelijke 8 basispunten, aldus leads. De heropening voor de obligatie van 1 oktober 2053 zal een rendement van 21 basispunten opleveren ten opzichte van de uitstaande september 2052 obligatie van Italië, een daling ten opzichte van de oorspronkelijke 23 basispunten.

De houdbaarheid van Italië's enorme schuldenberg van 2,4 biljoen euro wordt al lange tijd gezien als een potentiële zwakke schakel voor de stabiliteit van het 20-landen valutablok.

Ondanks de zorgen over de impact van de verkrapping van het ECB-beleid en de financiën van Rome, presteerden Italiaanse obligaties vorig jaar beter dan de belangrijkste obligatiemarkten.

Ze doorstonden een reeks potentieel riskante kredietbeoordelingen, waarbij een upgrade van de vooruitzichten door Moody's de dreiging van een downgrade van de Italiaanse schuld naar junk verminderde.