Fondsen nemen een steeds bearishere houding aan op de kopermarkt en focussen liever op een wereldwijd zwakke vraag dan op tekenen van stress in de aanbodketen.

De positionering van vermogensbeheerders op het CME-kopercontract is omgeslagen van netto long aan het begin van het jaar naar het grootste netto short sinds midden 2022.

De pivot van de positionering speelde zich af tegen de prijszwakte aan het begin van het jaar. Driemaands koper op de London Metal Exchange (LME) bereikte eind december een hoogste punt in vijf maanden van $8.716 per ton, maar is sindsdien op een laag pitje blijven staan en handelde het laatst rond $8.400.

Door een reeks klappen op het aanbod van mijnen hebben analisten hun verwachtingen voor het overschot dit jaar naar beneden bijgesteld, maar de microdynamiek van koper wordt overschaduwd door een somber macrobeeld.

NIEUW JAAR, NIEUWE SHORTS

Geldbeheerders wisselden vorig jaar verschillende keren tussen netto long en netto short op het CME-kopercontract terwijl ze probeerden te navigeren door de woelige prijsschommelingen.

De voorkeur verschoof naar de long kant in november nadat de LME driemaands prijs belangrijke technische steun rond het $7.870-per ton niveau vasthield en hoger begon te bewegen.

Fondsen waren netto long op CME-koper met bijna 15.000 contracten aan het einde van december.

Het nieuwe jaar heeft echter voor een collectieve herwaardering gezorgd, waarbij de nettopositionering in de eerste helft van januari duidelijk naar de shortkant verschoof.

Het netto short stond een week geleden bij het sluiten van de handel op 25.309 contracten, de grootste bear bet sinds juli 2022.

Outright long posities zijn teruggebracht tot 44.634 contracten, het laagste niveau sinds juni vorig jaar, terwijl nieuwe verkopen de outright short posities hebben opgevoerd tot 69.943 contracten, van 45.127 eind december.

AANBOD HEROVERWEGEN

De collectieve inzet op lagere prijzen lijkt niet te stroken met recente ontwikkelingen aan de aanbodzijde.

De verwerkingslonen die smelterijen in rekening brengen voor het omzetten van gedolven concentraten in geraffineerd koper, dalen snel naarmate de beschikbaarheid afneemt.

De spotprijzen worden momenteel door prijsagentschap Fastmarkets geschat op zo'n $30 per ton, vergeleken met de in november bedongen benchmarkprijs van $80 per ton voor 2024.

Te veel smelterijen jagen op te weinig concentraat.

De sluiting van First Quantum's Cobre Panama mijn in december heeft een gat geslagen in de toeleveringsketen van grondstoffen.

Bovendien hebben lagere productievoorspellingen van zowel Anglo American als Vale ertoe geleid dat analisten hun aanbodvoorspellingen voor de middellange termijn in het rood hebben gezet.

Macquarie Bank, bijvoorbeeld, heeft haar prognose voor een prijsdieptepunt van $7.600 per ton in het derde kwartaal van dit jaar verhoogd naar $8.000, onder vermelding van "een groter concentraattekort en een kleiner metaaloverschot dan eerder voorspeld voor 2024". ("Herzieningen van het aanbod verschuiven het evenwicht op de kopermarkt", 16 jan. 2024)

ZWAKKE PRODUCTIE

De hernieuwde aandacht voor de voorspelbare onvoorspelbare aanboddynamiek van koper lijkt echter weinig indruk te hebben gemaakt op fondsbeheerders.

Zij maken zich waarschijnlijk meer zorgen over de vraagvooruitzichten voor koper en andere industriële metalen.

China, 's werelds grootste kopergebruiker, heeft te maken met een vertrouwenscrisis onder beleggers, met aandelenmarkten die deze week zijn gekelderd.

"Het herstel van nul-COVID - hoe teleurstellend het ook was - is voorbij," aldus de auteurs van het China Beige Book (CBB).

Uit de laatste analyse van de CBB van gegevens over het vierde kwartaal van 2023 blijkt dat "de nationale omzet- en winstgroei naar het einde van het jaar toe afneemt, net als de investeringen, aanwervingen, verkoopvolumes, productie en zowel binnenlandse als buitenlandse orders".

China's gigantische verwerkende sector zette een "solide" prestatie neer, maar het was minder dan stellair, volgens de CBB.

Westerse beleggers lijken de hoop te hebben opgegeven dat beleidsmakers een snelle oplossing kunnen vinden.

Vrijwel overal blijft de fabrieksactiviteit krimpen. De productie-indexen van Europa zijn al 18 maanden op rij negatief, terwijl de activiteit in de VS al 14 maanden krimpt.

Energieomschakelingssectoren zoals de opwekking van wind- en zonne-energie en elektrische voertuigen blijven het goed doen, maar de vraag naar industriële metalen kan niet volledig ontsnappen aan de weerstand van de oude economie.

Totdat de wereldwijde productie aantrekt, zal er nog veel meer verstoring van het aanbod nodig zijn voordat fondsbeheerders van mening veranderen dat koper iets anders is dan een verkoop.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.