Even stilstaan bij de gepubliceerde cijfers… In september werden in de Verenigde Staten 336.000 niet-agrarische banen gecreëerd, tegen een geschat aantal van 170.000. De werkloosheidsgraad kwam uit op 3,8 % tegen 3,7 % verwacht. Wat betreft de loonstijging, deze bedroeg 4,2 % op jaarbasis tegen een prognose van 4,3 %. In het kielzog van deze publicaties zijn de 10-jaars rentefutures (de TNote 10) ingestort. Daarentegen zijn de rendementen aanzienlijk gestegen en kunnen we het symbolische niveau van 5 % in het vizier nemen, hoewel de horizontale weerstand technisch gezien eerder rond de 5,23 % ligt.

Dus, is dit een goed werkgelegenheidsrapport of net niet?

Los van de aankondigingseffecten is het belangrijk om de hele context te begrijpen. De onderstaande grafiek toont de parallel tussen de werkloosheidsgraad en de S&P 500 sinds het einde van de jaren 1960. De verticale lijnen geven de perioden weer in de geschiedenis waarin de werkloosheidsgraad zijn exponentieel voortschrijdend gemiddelde van 5 maanden overschreed.

Emploi

Bron: Bloomberg

Over de beschouwde periode hebben we acht gevallen. Vijf daarvan vielen samen met een aandelenmarkt die op het punt stond om te keren of al sterk aan het dalen was. Twee resulteerden in een stabilisatie of zelfs een stijging van de beurs. Wat betreft 2020, dat is een enigszins apart geval vanwege de plotselinge aard van de gebeurtenis. Zoals je begrijpt is er, als de werkloosheidsgraad volgende maand blijft stijgen, een grote kans dat het voortschrijdend gemiddelde van 5 maanden, momenteel op 3,73 %, wordt overschreden, met een waarschijnlijkheid van een daling van de indexen tussen 62,5 % en 75 %, afhankelijk van hoe 2020 wordt meegerekend.