Hieronder staan de belangrijkste feiten over de afhankelijkheid van Japan van energie uit het Midden-Oosten:
GECONCENTREERDE RUWE BRON
Japan, de op drie na grootste olieafnemer ter wereld, importeert 95% van zijn ruwe olie uit het Midden-Oosten, een concentratie die de afgelopen decennia sterk is toegenomen en uniek is onder de grote olie-importeurs.
Van de 2,75 miljoen vaten olie per dag (bpd) die Japan in augustus importeerde, waren Saoedi-Arabië (1,14 miljoen bpd) en de Verenigde Arabische Emiraten (1,12 miljoen bpd) de grootste leveranciers, met Koeweit goed voor 200.000 bpd.
De Verenigde Staten zijn 's werelds grootste olieproducent, maar leveren slechts een kleine hoeveelheid aan Japan: 42.000 bpd in augustus.
Ten tijde van het Arabische olie-embargo in 1973 importeerde Japan 77% van zijn olie uit de Golfstaten. Die gebeurtenis veroorzaakte binnenlandse inflatie en een daling van de productie van goederen.
De afhankelijkheid van ruwe olie uit het Midden-Oosten nam toe nadat de belangrijkste raffinaderijen van Japan stopten met het importeren van Russische olie kort na de invasie van Moskou in Oekraïne in februari vorig jaar, hoewel sommige raffinaderijen tot februari van dit jaar nog steeds met tussenpozen Russische olie importeerden.
Vóór de oorlog in Oekraïne importeerde Japan ongeveer 100.000 bpd uit Rusland - of 4% van zijn behoeften.
Japan is na China 's werelds grootste importeur van vloeibaar aardgas (LNG), dat wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken en stadsgas te leveren, en zijn leveringsportefeuille is evenwichtiger.
Ongeveer 40% van de 5,7 miljoen ton LNG die Japan in augustus importeerde, kwam uit Australië, terwijl 12% uit drie landen kwam - Qatar, Oman en de VAE.
WAT ZIJN DE ALTERNATIEVEN VAN JAPAN?
Japan heeft beperkte opties om zijn afhankelijkheid van leveringen uit het Midden-Oosten te verminderen, tenminste voor ruwe olie.
Het zou meer aanvoer kunnen zoeken in de Verenigde Staten, of toestemming kunnen vragen aan de Groep van Zeven (G7), waarvan het lid is, om Russische ruwe olie te kopen boven het prijsplafond van $60 dat door de groep is ingesteld na de invasie van Moskou in Oekraïne.
Olieleveranties aan Japan van het Russische Sakhalin 2 project zijn momenteel vrijgesteld van de bovengrens.
Japan zou ook olie op de spotmarkt kunnen kopen, hoewel het beschikbare aanbod voor al deze kopers sterk zou krimpen als de verschepingen uit het Midden-Oosten zouden worden verstoord.
In het geval van een onderbreking van de aanvoer op korte termijn zou Japan zijn enorme reserves kunnen aanspreken, die eind augustus 480 miljoen vaten bedroegen, ofwel 236 dagen, volgens het ministerie van Economie, Handel en Industrie (METI).
De LNG-voorraden van de grote Japanse energiebedrijven, een belangrijke indicator van de voorraadniveaus, bedroegen 2,23 miljoen ton per 22 oktober, boven een vijfjarig gemiddelde van 2,01 miljoen ton voor eind oktober, zo blijkt uit gegevens van METI.
VRAAGVERMINDERING
Wat aardgas betreft, is Japan al bezig met het verminderen van de import nu de kerncentrales, die in de nasleep van de ramp in Fukushima in 2011 werden gesloten, weer worden opgestart.
Japan heeft 12 kernreactoren - waarvan sommige in gepland onderhoud - met bijna 12 gigawatt gecombineerde capaciteit weer opgestart, van de 33 reactoren die Japan overweegt weer op te starten. Elke gigawatt aan kernenergie komt overeen met een miljoen ton LNG per jaar.
Japan heeft onlangs ook de import van LNG verminderd door hernieuwbare energiebronnen zoals zonne- en windenergie toe te voegen.
Het totale gebruik van fossiele brandstoffen in Japan, de op twee na grootste economie, daalt.
Volgens het Internationaal Energieagentschap is de vraag naar aardolie in Japan gedaald van 4,2 miljoen bpd in 2010 tot 3,3 miljoen bpd in 2021, en zal deze naar verwachting verder dalen tot 2,7 miljoen bpd in 2030, omdat de bevolking van het land krimpt en de economie overschakelt op energiebronnen met een lagere uitstoot.
Japan is van plan om het gebruik van LNG in de elektriciteitssector terug te brengen van 37% in 2019 tot 20% in 2030, maar wil de brandstof, die het beschouwt als een 'transitie'-energiebron, blijven importeren. (Verslaggeving door Katya Golubkova; Aanvullende rapportage door Daniel Leussink en Yuka Obayashi; Bewerking door Tony Munroe)
