Traction Uranium Corp. heeft de volgende voortgangsupdate verstrekt over het Hearty Bay onderzoeksprogramma (het "Onderzoeksprogramma") dat momenteel door het onderzoeksteam van de Onderneming wordt uitgevoerd op de Hearty Bay kernmonsters die zijn verzameld
van 14 diamantboorgaten die in het diamantboorprogramma van de winter van 2022 zijn geslagen (zie Traction's vorige nieuwsbericht van 30 augustus 2022). Het hoofddoel van het onderzoeksprogramma is de Onderneming te helpen bij het bepalen of er uraniumhoudende vloeistoffen zijn binnen een doelgebied en het team van Traction te helpen de leiding(en) van dergelijke uraniumhoudende vloeistoffen te bepalen en te traceren. De gegevens van het werk onderzoeken kwartsafbraak veroorzaakt door straling uitgezonden door rottend uranium als een andere vector om toe te voegen aan het exploratieprogramma van de Onderneming. Voortgangsrapportage: De kernmonsters van de Hearty Bay Property (in totaal 85 monsters uit 14 diamantboringen) zijn in twee helften gesplitst. De ene helft werd verwerkt tot gepolijste dunne secties voor petrografische waarnemingen en de andere helft werd vervolgens gebroken, gezeefd en schoongemaakt voor de scheiding van kwarts. De zuiverste korrels werden met de hand uitgezocht onder een binoculaire microscoop en vervolgens opnieuw gereinigd voordat ze werden verpoederd. Tot nu toe zijn 60 monsters uit 10 van de 14 diamantboringen klaar voor EPR-metingen en interpretatie. Voor de resterende 25 monsters uit de laatste vier boorgaten wordt gewerkt aan kwartsafscheiding. Technisch overzicht: Het onderzoeksprogramma is een samenwerking tussen de Universiteit van Saskatchewan en Traction, en heeft tot doel gebruik te maken van door straling veroorzaakte defecten in kwarts als een nieuwe vector voor uraniumexploratie op de Athabasca Basin-eigendommen van de onderneming. Het onderzoeksprogramma is gebaseerd op de ontdekking van enkele stralingsgeïnduceerde defecten in kwarts, die worden gevormd door het bombardement van alfadeeltjes die worden uitgezonden door het verval van uranium- (en thorium-)isotopen. De hoeveelheden van deze stralingsgeïnduceerde defecten in kwarts registreren vaak de hoeveelheid/duur van de uraniumhoudende vloeistoffen die in het verleden in dat gebied bestonden. Deze methode is ontstaan uit onderzoek naar de Key Lake en McArthur River mijnen en is toegepast op de Maw Zone, de Phoenix Deposit en de Arrow Deposit. De belangrijkste analysetechnieken die voor het onderzoeksprogramma worden gebruikt, zijn kathodeluminescentie ("CL") beeldvorming en elektronen paramagnetische resonantie ("EPR") spectroscopie. De eerste techniek detecteert visueel door straling veroorzaakte defecten in mineralen, maar is minder gevoelig, terwijl de tweede gevoeliger is en kwantitatieve schattingen van door straling veroorzaakte defecten mogelijk maakt. Het onderzoeksprogramma begint met een systematische bemonstering van boorkernen van de eigendommen van de Onderneming en wordt gevolgd door zorgvuldige monstervoorbereidingen en gegevensanalyses (gepolijste dunne secties voor CL-beeldvorming en mineraalscheidingen voor EPR). De verwachte resultaten van dit onderzoeksprogramma zijn in de vorm van een gedetailleerde documentatie over de verspreiding (zowel 2D als 3D) van stralingsgeïnduceerde defecten in kwarts op beide eigendommen van de Onderneming, die kan worden geïntegreerd met gegevens van andere technieken (bijv. geofysica en geochemie) om het exploratieprogramma te sturen (d.w.z. het beperken van de doelen voor verdere exploratie).