Ongeveer een derde van het geld zou gaan naar het opzetten van zeven zogenaamde Mega Integrated Textile Region and Apparel parks, elk met een oppervlakte van meer dan 1.000 acres (404 hectare).

De regering zegt dat de kleine en grote Indiase textiel- en kledingbedrijven te verspreid zijn over het uitgestrekte land, waardoor de levering vertraging oploopt en de kosten stijgen.

Op een expo in Dubai eind vorig jaar heeft een hoge ambtenaar van het Indiase Ministerie van Textiel https://www.youtube.com/watch?v=dcdvmfYEk1I het typische katoen-naar-kleding-netwerk in India uiteengezet:

Katoen wordt verbouwd in staten als Telangana en Andhra Pradesh in het zuiden; gaat dan verder zuidwaarts naar Tamil Nadu om tot garen te worden gesponnen; weven gebeurt in de westelijke staten Gujarat en Maharashtra; verwerking gebeurt in het naburige Rajasthan; van daaruit gaat het naar de nationale hoofdstedelijke regio van Delhi in het noorden, Bengaluru in het zuiden en Kolkata in het oosten voor de confectie.

Katoen die door een boer in Telangana geproduceerd wordt, kan duizenden kilometers afleggen om een T-shirt te worden, vergeleken met nauwelijks een paar honderd kilometer in Bangladesh, hoewel dit laatste land afhankelijk is van katoen dat in India en China geproduceerd wordt.

Sommige functionarissen van de Indiase textielindustrie zeggen dat veel bedrijven hun fabrieken nu dichter bij de grondstoffen hebben gevestigd.

Hier ziet u hoe katoen in India tot overhemden verwerkt wordt, aan de hand van het voorbeeld van Texport Industries, dat onder meer Walmart Inc, Kohl's Corp, Tommy Hilfiger en Nautica als afnemers heeft.

YARN

Texport, waarvan de belangrijkste fabrieken in de stad Hindupur in Andhra Pradesh staan, betrekt wit of geverfd garen van leveranciers in Gujarat, Maharashtra en Tamil Nadu. De leveringen komen van fabrieken die tussen 350 km en 1.450 km ver weg liggen.

VABRIEK

De fabrieken in Hindupur gebruiken Zuid-Koreaanse breimachines om van garen rollen stof te maken voor produkten als T-shirts voor Tommy Hilfiger.

De fabrieken kopen geweven stoffen om overhemden en topjes voor Kohl's te maken van bedrijven die verspreid zijn over verschillende textielclusters in Tamil Nadu, gelegen binnen een straal van 350 km.

GARMENTEN

De eigen stofrollen en die van derden gaan dan naar reusachtige fabrieken in de buurt, waar duizenden mensen in ploegendiensten van acht uur werken met machines, scharen en hete strijkijzers.

De geverfde en gewassen rollen worden met machines afgerold. Effen rollen worden door machines in batches gevormd, geruite met een schaar.

Een leger van meestal vrouwelijke naaisters naait ze dan tot T-shirts, hemden, topjes en jumpsuits voor kinderen, die gecontroleerd, gewassen, gedroogd, geperst en van een etiket voorzien worden en dan in dozen verpakt worden om per vrachtwagen naar de zeehaven in Chennai, zo'n 400 km verderop, vervoerd te worden, voordat ze verscheept worden naar bijna twee dozijn landen, voornamelijk de Verenigde Staten.