De omzet steeg met 7,7 %, ongeveer gelijk aan de inflatie, maar de algemene stijging van inkoop- en loonkosten leidde tot een daling van 28 % van de operationele winst.

Tegelijkertijd nam de nettoschuld toe met 170 miljoen €, werden de aandeleninkopen gehalveerd ondanks historisch lage waarderingsniveaus, en werd het dividend verlaagd van 1,1 € naar 0,8 € per aandeel.

Colruyt geeft zijn groeiambities echter niet op. Alle ketens openden verkooppunten in het afgelopen jaar, hoewel het aantal nieuwe openingen afnam.

Een belangrijke gebeurtenis is de verkoop van offshore-windenergiedochter Virya. Die transactie zal de komende maanden naar verwachting 600 en 700 miljoen euro opleveren.

Sommige beleggers waren verrast dat de Colruyt-familie - die 60 % van het kapitaal in handen heeft - de groep als een family office gebruikt om zich aan de productie van hernieuwbare energie te wagen. Ze zullen ongetwijfeld de heroriëntatie waarderen.

Colruyt heeft historisch gezien betere brutowinstmarges dan Carrefour, ondanks een acht keer kleinere schaal. Dat is grotendeels te danken aan zijn buurtwinkels.

Als de operationele marges de afgelopen jaren zijn afgenomen, komt dat omdat de groep een vrij sterke groei-inspanning heeft gehandhaafd. Bovendien heeft ze geen activiteiten in opkomende markten.

Ondanks het moeilijke laatste fiscale jaar, kan Colruyt bij gelijkblijvende omstandigheden tussen de 2 en 2,5 miljard euro aan vrije kasstroom genereren, twee keer zoveel als aan het begin van het decennium.

De huidige waardering is aantrekkelijk, maar de controle van de familie rechtvaardigt een korting in de ogen van beleggers. En dan is er nog de Belgische markt, die al jaren wordt genegeerd door buitenlandse beleggers, ondanks de verschillende industriële kampioenen die er genoteerd staan.