Maar details onder het hoofdcijfer kunnen, als ze aanhouden, wijzen op enkele van de eerste barsten in een arbeidsmarkt die de verwachtingen grotendeels heeft getrotseerd tijdens het herstel van de COVID-19 pandemie.

Het werkloosheidscijfer steeg met een relatief grote drie tienden van een procentpunt, van 3,4% naar 3,7%, een niveau van verandering dat, buiten het begin van de pandemie, in meer dan tien jaar niet is voorgekomen tijdens het trage herstel na de recessie van 2007-2009.

Het aantal werklozen steeg met 440.000, het meest sinds november 2010.

Met name zwarte werknemers kregen het zwaar te verduren: zij namen bijna de helft van de stijging van het aantal werklozen voor hun rekening en zagen hun werkloosheidscijfer met bijna een vol procentpunt stijgen van 4,7% naar 5,6%, de grootste stijging in 11 jaar.

De cijfers van mei, die door de regering Biden werden aangeprezen als een teken dat de werkgelegenheid sterk blijft, brengen de VS steeds dichter bij het herstel van niet alleen de banen die tijdens de eerste maanden van de pandemie verloren zijn gegaan - de werkgelegenheid op de loonlijst ligt daar al 3,7 miljoen banen boven - maar ook dichter bij de trend die nodig zou zijn geweest om de groei van de beroepsbevolking ongeveer te compenseren.

Toch is vooral de stijging van de werkloosheid onder zwarten iets waar critici van het Fed-beleid zich zorgen over maakten, namelijk dat het een voorteken zou kunnen zijn dat de banenmarkt aan het verzuren was. Snel banenverlies onder zwarte werknemers is een kenmerk van Amerikaanse recessies.

"Het is slechts één maand aan gegevens en het kan gemakkelijk zijn om te overdreven te reageren, maar bepaalde rode vlaggen kunnen niet genegeerd worden," zei Nick Bunker, hoofd economisch onderzoek bij het Indeed Hiring Lab. Daarnaast daalde het gemiddelde aantal gewerkte uren per week opnieuw tot 34,3, "en ligt nu onder het gemiddelde niveau van 2017 tot 2019 - een traditionele recessie-indicator en een potentieel signaal dat werkgevers nu gemakkelijker werknemers kunnen aannemen," zei hij.

POST-PANDEMISCHE NORMALISATIE

Het tempo van de loonstijgingen vertraagde vorige maand ook.

Andere aspecten van de gegevens duidden op een minder dynamische aanwervingsomgeving.

Volgens een aparte reeks van arbeidsstromen, gepubliceerd door het Bureau of Labor Statistics, was de stijging van het aantal werklozen gedeeltelijk te wijten aan een afname in het vinden van een baan: Het aantal werklozen dat in mei een baan vond, daalde tot 1,46 miljoen op seizoensgecorrigeerde basis, ongeveer 300.000 onder het gemiddelde sinds het begin van 2022.

Het aantal mensen dat hun baan kwijtraakte en daarna op zoek ging naar werk, lag met ongeveer 1,68 miljoen ongeveer 150.000 boven het gemiddelde van de afgelopen maanden - een mogelijk teken dat mensen, uit keuze of noodzaak, bereid waren om op de arbeidsmarkt te blijven na pandemische jaren waarin werknemers vrijer in en uit banen en de banenmarkt leken te schuifelen.

Ondanks de buitenproportionele banengroei kunnen de details van het rapport wijzen op een arbeidsmarkt die "normaliseert" na de verstoringen van de pandemie. De daling van de werkgelegenheid in de maandelijkse enquête onder huishoudens was bijvoorbeeld te wijten aan een daling van het aantal zelfstandigen - iets dat tijdens de pandemie een hoge vlucht had genomen, samen met een onverwachte stijging van het aantal startende bedrijven, wat mogelijk duidt op mensen die tijdens de gezondheidscrisis op zoek waren naar alternatieven.

In het algemeen, zei Rick Rieder, global bond chief bij beleggingsgigant BlackRock, kan de aanwervingsdynamiek in sectoren die nog steeds onder het werkgelegenheidsniveau van voor de pandemie zitten, zoals vrije tijd en gastvrijheid, of die te kampen hebben met opvallende tekorten aan arbeidskrachten, zoals de gezondheidszorg en het onderwijs, de maandelijkse banengroei blijven voeden, zelfs als andere delen van de banenmarkt vertragen.

Het is een omgeving, zei hij, waarin de Fed er goed aan zou doen om voorzichtig te zijn.

"Het is een feit dat de arbeidsmarkt nog steeds erg krap is, geholpen door tekorten in sommige dienstensectoren en door historische demografische trends" zoals de vergrijzing, zei Rieder. "Maar in plaats van dat de Fed de arbeidsmarkt nu verplettert om de nog steeds veel te hoge inflatie terug te dringen, denken wij dat het waarschijnlijk is dat de economie zich na verloop van tijd organisch en op een gezondere manier kan herstellen."