Houd uw hoed vast.

Centrale banken lijken niet van plan om de forward policy guidance van voor de pandemie te herstellen en dat dwingt beleggers om het alleen te doen, waardoor de markten volgend jaar meer uiteen zullen lopen en er mogelijk een hausse aan actievere portefeuilletransacties zal ontstaan.

Toen de baas van de Federal Reserve, Jerome Powell, vorig jaar effectief stopte met het formeel signaleren van het langetermijnpad van de rente, werd aangenomen dat dit slechts een weerspiegeling was van de dichte mist waarmee centrale banken werden geconfronteerd bij het lezen van COVID-gerelateerde verstoringen in de aanvoer en Oekraïne-gerelateerde energiepieken.

Maar dat komt misschien niet meer terug, als we afgaan op de laatste uitspraken van centrale banken over de hele wereld.

De tactiek - die de afgelopen 20 jaar vaak is gebruikt om de markten in toom te houden en overmatige volatiliteit te onderdrukken - wordt niet alleen opzij geschoven vanwege een gebrek aan zichtbaarheid. Het lijkt meer op een bewuste poging om de markten in het ongewisse te laten, deels om het nemen van buitensporige eenzijdige risico's te voorkomen.

Enerzijds is het een erkenning van een minder voorspelbaar mondiaal economisch regime. Op een ander niveau is het een terugkeer naar een oude vertrouwde 'normaal'.

Dit voelt veel meer als de jaren '90, toen centrale banken zich het recht voorbehielden om te verrassen, van richting te veranderen, heen en weer te leunen tegen de economie en de markten en binnenkomende hoogfrequente gegevens op hun waarde te schatten.

En als u denkt dat de rentetarieven zich op een glijpad in een bepaalde richting bevinden, of zelfs blijven steken waar ze nu zijn, dan moet u misschien nog eens goed nadenken.

De rente kan technisch "restrictief" blijven, zoals past bij de mantra "langer hoger", terwijl hij nominaal nog steeds met een procentpunt of meer wordt verlaagd - afhankelijk van welke van de vele verschillende prognoses u aanstaat. En de mogelijkheid van een nieuwe ronde verhogingen na een of twee verlagingen is misschien ook nog niet van de baan.

Deze week was een klassiek voorbeeld, toen Isabel Schnabel, lange tijd een havik van de Europese Centrale Bank, aan Reuters vertelde dat ze van mening was veranderd over het waarschijnlijk aanhouden van de inflatie na de laatste indrukwekkende maandelijkse prijsupdates.

Maar, en dat is net zo belangrijk, ze betwijfelde of ze met vertrouwen kon sturen hoe de zaken er volgend jaar voor zouden staan.

"We zijn al vaak verrast in beide richtingen," zei Schnabel. "Dus we moeten voorzichtig zijn met het doen van uitspraken over iets dat over zes maanden gaat gebeuren."

Dat is minder een eigenaardigheid van de ECB dan een weerspiegeling van het denken van centrale banken in het algemeen.

Het is al duidelijk te zien aan de volatiliteitsmetingen voor schatkistobligaties die zo'n 50% boven de historische gemiddelden liggen - met het gemiddelde over de afgelopen vier jaar zo'n 30% boven dat van de afgelopen 10 jaar.

De schommelingen zijn overal te zien, niet in het minst op de Britse geldmarkten die drie maanden geleden nog uitgingen van een piekrente van 6% voor de Bank of England, maar die nu verlagingen tot 100 basispunten inplannen tot 4,25% in 2024.

'SPREIDING IS TERUG'

Dit is een grote klap voor veel beleggers die de komende jaren hun portefeuille willen beheren.

In hun jaarlijkse vooruitzichten voor 2024 deze week benadrukten strategen bij 's werelds grootste vermogensbeheerder BlackRock dat zij deze topsy turvy wereld zagen als een macro-omgeving die voorlopig nog wel even zal aanhouden.

"Dispersie is terug," zei Wei Li, hoofd beleggingsstrateeg bij het BlackRock Investment Institute.

"Na de GFC (wereldwijde financiële crisis van 2008) hebben centrale banken veel macro-onzekerheid weggenomen met hun forward guidance," zei ze. "Maar nu ze zelf onzeker zijn over wat ze over zes maanden zullen doen, is de ruimte voor meer gedifferentieerde standpunten groter."

Het BlackRock-team wees op de toenemende spreiding van de winstramingen van Amerikaanse aandelenanalisten, waarvan de mediaan in de drie jaar sinds de pandemie bijna 50% hoger lag dan in de voorgaande 25 jaar.

En het toonde ook aan hoe hypothetische 'buy-and-hold'-strategieën voor Amerikaanse aandelen de afgelopen vier jaar sterker zouden hebben achtergebleven bij strategieën met jaarlijkse of halfjaarlijkse herbalancering van de portefeuille dan in de vier jaar vóór 2020.

BlackRock benadrukte dat het onverstandig was om eenvoudige algemene posities in te nemen, wereldwijd of zelfs per beleggingscategorie of sector, waarbij geografische variaties en zelfs subsectoren elkaar mogelijk tegenwerken en in verschillende richtingen bewegen.

BlackRock zei bijvoorbeeld dat ze onderwogen zijn in vastrentende waarden, maar een voorkeur hebben voor investment grade credit in Europa en niet in de Verenigde Staten. Ze houden van bankaandelen in Europa, maar in "minder concurrerende" markten zoals Italië, Spanje en Ierland in plaats van het VK of Scandinavië.

En een onderwogen positie in Amerikaanse aandelenbenchmarks maskeert hun overweging in technologie en aandelen binnen het thema kunstmatige intelligentie.

Het kan de vraag oproepen waarom de volatiliteitsmetingen van de aandelenmarkten nog steeds zo laag zijn. Maar deze zijn gebaseerd op indexen in plaats van op de veranderingen onder de motorkap, en de alternatieve 'hedge' is een gemiddeld kasniveau van 8% in vermogensbeheerportefeuilles, twee keer zo hoog als in 2020-21.

Natuurlijk kunnen voorspellingen van dergelijke eb- en vloedbewegingen en omschakelingen voor een deel wishful thinking zijn onder actieve fondsbeheerders, die al lang in de schaduw staan van goedkopere en ingrijpende passieve indexspelen die op de lukrake liquiditeitsgolven van de afgelopen 15 jaar hebben meegedreven.

Het is zeker een knipoog naar banken en makelaars die ongetwijfeld zullen profiteren van de extra beleggerswissel en handelsinkomsten.

Maar het lijdt weinig twijfel dat de markten op dit moment snel kunnen omslaan. De euforie van de kredietversoepeling van vandaag zou snel weer kunnen omslaan.

"Markten kunnen heel kort van aard zijn en ze zullen zich gewoon richten op wat er om de hoek komt," zegt Ed Hutchings bij Aviva Investors. "Maar het kan lang duren om de inflatieniveaus die we gezien hebben, te temperen."

Hoe lang die strijd zal duren, is voor iedereen een raadsel geworden en beleidsmakers zijn niet langer bereid om toezeggingen te doen.

De boodschap van de centrale banken is luid en duidelijk, volgens Michael Krautzberger, hoofd fundamentele vastrentende waarden bij BlackRock in EMEA.

"U staat er nu alleen voor." De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters