Anson Resources Limited kondigt aan dat het een belangrijk, nieuw lithium pekelproject, het Green River Lithium Project, in het Paradox Basin in Utah, VS, heeft uitgezet. Het project omvat in totaal 1.251 placer claims over een totale oppervlakte van 10.620 hectare (106,2 km2) en ligt slechts 50 kilometer ten noordwesten van het Paradox Lithium Project (Paradox) van de onderneming, in een geologie die vergelijkbaar is met die van het Paradox Project. Het project vormt een strategische aanvulling op Ansons Noord-Amerikaanse lithiumactivaportefeuille en vertoont geologische, metallurgische en structurele overeenkomsten met Paradox. De onderneming is van plan haar kennis en ervaring in de regio aan te wenden voor een versnelde exploratie en afbakening van de minerale reserves, en vervolgens voor de ontwikkeling en productie van het project. Afhankelijk van de exploratiesuccessen wordt verwacht dat het Project de "globale" JORC Resource van Anson in de VS verder zal vergroten en toekomstige verhogingen van de lithiumproductie en andere mineralen van de door de Vennootschap voorgestelde lithiumproductie zal ondersteunen. Het project beschikt reeds over belangrijke infrastructuur, waaronder de nabijheid van belangrijke weg- en spoorwegnetwerken en elektriciteit. Het project ligt dicht bij Paradox, wat toegang biedt tot de watervoorziening. Anson is van plan op het project een soortgelijke exploratiestrategie toe te passen als die welke zij met succes op Paradox heeft toegepast; het opnieuw aanboren van bestaande oliebronnen om de lithiumpekelvoorraden vast te stellen. Het bedrijf voert momenteel milieu-, archeologische en grondonderzoeken uit voor een Notice of Intent (NOI) om drie oliebronnen in het nieuwe projectgebied opnieuw aan te boren en deze voor te leggen aan het Bureau of Land Management (BLM) van het Amerikaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. Als gevolg van eerdere boringen zijn de boorplatformlocaties al vlak en zijn er zeer weinig grondwerkzaamheden nodig om het boorplatformgebied opnieuw aan te leggen. Achtergrond van het Green River Lithium Project: Het project is gelegen in Green River in het oosten van Utah. Het is in kaart gebracht door Anson's 100% dochteronderneming, Blackstone Minerals LLC. Net als bij het nabijgelegen Paradox, overlapt het projectgebied veel historisch afgesloten en verlaten olie- en gasbronnen, die opnieuw kunnen worden aangeboord tegen veel lagere kosten dan het boren van nieuwe gaten. Veel van deze putten zijn geboord in de dikke Mississippische eenheden. Uit boringen is gebleken dat de geologie en de geologische structuren van het gebied vergelijkbaar zijn met die van Paradox. Er is pekel geregistreerd in de Mississippische eenheden en talrijke clastische zones van Paradox, waaronder clastische zone 31. Bij historische boorstangtests (DST) in putten in het Green Valley-gebied is een druk tot 4.700 psi gemeten, vergelijkbaar met de druk in het Paradox-gebied. In sommige gevallen is er pekel in de leidingen gestroomd, wat erop wijst dat de projectgesteenten een hoge porositeit hebben. Bovendien zijn de historische geofysische logboeken van de olie- en gasputten in het projectgebied nuttig
voor het karakteriseren van de pekelwatervoerende lagen. Van bijzonder belang is de lithologie van de pekelwatervoerende laag en de dikte van de formatie. De meeste kalkhoudende intervallen in het projectgebied zijn een mix van anhydriet, schalie en dolomitische siltsteen, vergelijkbaar met het Paradox-gebied. De kalkstenen en dolomieten in het zuidoosten van Utah staan bekend om vuggy en intracrystalline porositeit. In sommige van de putbestanden is opgemerkt dat boorgereedschap is gevallen in zones met een schijnbaar spelonkachtige porositeit, waardoor de circulatie in de Leadville Formation, Mississippian Unit, verloren is gegaan. Er wordt verwacht dat het projectgebied vergelijkbaar is, wat nog een aanwijzing is voor zones met hoge porositeit. Het projectgebied is geschikt voor zowel de winning van pekel als de verwijdering van afvalpekel in een gewenste ondiepere formatie, die een hoge porositeit en een lagere druk heeft. Er is enige variatie in de dikte van de klastische zones bij het Project in vergelijking met Paradox. De Mississippian eenheid blijft op ongeveer 300+ voet en de werkelijke dikte is niet geregistreerd bij het boren, hoewel deze eenheid tijdens eerdere boorprogramma's niet is voltooid. Uit de diktes van de Mississippische eenheden blijkt dat het om een zeer groot reservoir gaat en in combinatie met de horizonten van de Clastic Zone wordt verwacht dat dit een belangrijk exploratiedoel zal opleveren, dat gemakkelijk kan worden omgezet in een JORC-reserve door een klein exploratieprogramma uit te voeren. Dit werk zal een belangrijk aandachtspunt zijn voor Anson in het project. Volgende stappen: Anson is bezig haar 3D model voor de regio uit te breiden naar het gehele Projectgebied. De modellering is uitgevoerd met ARANZ Leapfrog Geo modelling software en bestrijkt momenteel alleen het zuidelijke deel van het projectgebied. Het model geeft een schatting van de potentieel draineerbare pekel binnen het projectgebied. Het is een statisch model en houdt geen rekening met pompen, behalve door de toepassing van effectieve porositeit. In het model is te zien dat de Leadville Limestone (grijs) een massieve aquifer is in vergelijking met die van de Clastic Zone 31 (blauw). Deze figuur toont ook de boorsporen van de historische putten die kunnen worden gebruikt bij toekomstige berekeningen van zowel een Exploratiedoelstelling als een JORC-minerale bron. Na voltooiing van milieu-, archeologisch en landonderzoek zal een NOI voor het opnieuw aanboren van de beoogde oliebronnen op het Project worden ingediend bij de BLM. Zodra alle goedkeuringen zijn ontvangen, is de onderneming van plan haar boor- en bemonsteringsprogramma voor het project te starten. Verdere details zullen te zijner tijd aan de marker worden meegedeeld. Infrastructuur en nutsvoorzieningen: Het projectgebied beschikt reeds over belangrijke infrastructuur, zie figuur 3. Het project grenst aan de I70 Interstate die gemakkelijk toegang biedt tot grote steden in de VS. De talrijke historische boorgaten die opnieuw kunnen worden betreden voor bemonstering zijn toegankelijk via geasfalteerde provinciale wegen die aansluiten op de I70. Bovendien is er een functionerend spoorwegsysteem dat parallel loopt aan het noordelijke uiteinde van het project. Dit kan worden gebruikt om het benodigde materieel aan te voeren tijdens de bouw en verwerking en om het lithiumproduct te verschepen. Door het project lopen hoogspanningstransmissielijnen, zowel 345 als 138 kV, die kunnen worden gebruikt als energiebron voor mogelijke toekomstige verwerkingsfabrieken. Er wordt een 6-inch gasleiding doorgetrokken naar de stad Green River, die kan worden gebruikt als extra energiebron voor het project. Water uit de Green River, die in de nabijheid ligt, kan ook worden gebruikt voor een mogelijke toekomstige productie-installatie. De onlangs aangekondigde onderhuurovereenkomst voor de levering van water voor de productie in Paradox maakt het mogelijk water te onttrekken aan zowel de Colorado als de Green River.