China was vorig jaar opnieuw een belangrijke netto-importeur van geraffineerd zink na een korte omkering van de historische handelsstromen in 2022.

Een combinatie van de sluiting van Westerse smelterijen en een verstoorde scheepvaartlogistiek leidde dat jaar tot recordhoge fysieke premies, waarbij de Chinese export de wereldmarkt weer in evenwicht bracht.

De smelterijproblemen zijn niet verdwenen. Nyrstar kondigde vorige maand zelfs aan dat de fabriek in Budel (Nederland) volledig stilgelegd werd. Maar de westerse vraag naar zink is mat, vooral vanuit de belangrijke bouwsector, en China slurpt opnieuw de westerse overschotten op.

China's handel in lood keerde in 2022 om soortgelijke redenen ook om, maar er is geen terugkeer naar vroegere handelspatronen. De export is in 2023 verder gestegen en niets wijst erop dat daar snel een einde aan zal komen.

ZINK BUSINESS AS USUAL

China's export van geraffineerd zink steeg van 5.000 ton in 2021 naar 81.000 ton in 2022, omdat het metaal naar het Westen trok door een combinatie van hogere fysieke premies en aanhoudende krapte op de London Metal Exchange (LME).

De uitgaande zendingen vielen terug tot slechts 9.000 ton in 2023 toen de westerse markten losser werden.

De LME-voorraden groeiden van een marginale 27.750 ton in januari naar 223.225 ton aan het einde van december. De benchmark LME cash-tot-driemaands spread < CMZN0-3> keerde terug naar contango, nadat de cashpremie in juni 2022 tot $ 218 per ton was gestegen.

De zinkimport van China begon halverwege vorig jaar te versnellen, en het totaal van 380.000 ton voor het hele jaar was bijna vijf keer zo hoog als het jaar ervoor.

Het land veranderde van een zeldzame netto-exporteur in 2022 naar een netto-importeur van 371.000 ton in 2023.

Er is geen reden om aan te nemen dat de handelspatronen in de nabije toekomst veel zullen veranderen.

De westerse markt vertoont alle tekenen van een aanzienlijk overaanbod.

De LME-zinkspreads blijven in contango en de driemaandsprijs, die momenteel rond $2.360 per ton noteert, is 10% lager dan begin januari, waardoor het de slechtste prestatie van het LME-pakket tot nu toe dit jaar is.

De LME-voorraden zijn de afgelopen twee dagen met bijna 20.000 ton gestegen en na een daling in januari ligt de hoofdvoorraad weer boven de 200.000 ton.

Het is veelzeggend dat geen enkele analist die deelnam aan de januari-enquête van Reuters verwacht dat de zinkmarkt dit jaar iets anders dan een vraag-aanbodoverschot zal hebben.

Het ziet ernaar uit dat China een deel van dat overschot zal absorberen, net zoals het deed vóór 2022, toen de jaarlijkse invoer van geraffineerd zink schommelde tussen 400.000 en 700.000 ton.

EXPORT HET NIEUWE NORMAAL VOOR LOOD

China was een consistente netto-importeur van geraffineerd lood in de periode 2017-2020, maar veranderde in 2021 naar een netto-exporteur.

Sindsdien zijn de uitgaande stromen gestaag toegenomen van 95.000 ton in 2021 tot 116.000 in 2022 en 188.000 in 2023. Het totaal van vorig jaar was het hoogste jaarlijkse totaal sinds 2007.

Net als bij zink was de ommekeer in de handelspatronen aanvankelijk een herbalanceringsmechanisme voor een westerse markt die een tekort aan metaal had door de sluiting van smelterijen en logistieke knelpunten.

Maar er is geen terugkeer naar historische trends. De invoer blijft minimaal en de uitgaande volumes zijn de afgelopen maanden alleen maar blijven toenemen.

Een deel van de export van vorig jaar lijkt rechtstreeks naar de LME-opslagplaatsen in Taiwan te zijn gegaan. De ratio van Chinees lood in het LME-opslagsysteem steeg van nul aan het begin van 2023 tot 25% tegen het einde van het jaar.

Een deel van de export heeft ander materiaal op de Aziatische markten verdrongen, en dat blijft zo met een domino-effect op de LME-voorraden.

Lood stroomt momenteel de LME-opslag in Singapore binnen, met 43.000 ton warranted sinds midden januari.

De LME-hoofdvoorraden zijn gegroeid van 25.150 ton aan het begin van 2023 naar 144.425 ton nu.

Wat begon als een herbalancering met uitgeputte Westerse markten lijkt zich nu te ontwikkelen tot een meer structurele verschuiving in de handel.

Het is de moeite waard om op te merken dat China's hogere export van geraffineerd lood gepaard ging met stijgende zendingen van loodaccu's, met name accu's voor voertuigen. De exportvolumes van deze laatste stegen sterk met 25% in 2023 ten opzichte van 2022.

Het land is 's werelds meest ontwikkelde markt voor elektrische voertuigen, en hoewel de meeste merken nog steeds een loodzuurbatterij gebruiken voor hulpfuncties zoals ontsteking en verlichting, is deze meestal aanzienlijk kleiner dan die in een conventioneel voertuig met verbrandingsmotor.

Het is mogelijk dat China, nu de eigen vraag naar loodaccu's afneemt, binnenlandse overschotten exporteert van zowel accu's als het lood dat wordt gebruikt om ze te maken.

Terwijl westerse beleidsmakers zich zorgen maken over China's dominantie in de toeleveringsketens van batterijen voor elektrische voertuigen, suggereert de groeiende export van lood een even grote groeiende dominantie van het oudste batterijopslagmateriaal van allemaal.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.