Een overheidsfonds heeft de Pathways Alliance, die bestaat uit de zes grootste olie- en gasproducenten in Canada, verteld dat hun project te groot en te riskant is voor een contract voor verschil, een instrument dat toekomstige prijzen voor koolstofcredits zou vastzetten, vertelde de vertegenwoordiger aan Reuters.
Het mechanisme geeft investeerders in CCS zekerheid over hun toekomstige inkomsten door een minimumprijs voor hun koolstofkredieten vast te stellen. Oliemaatschappijen in de sector met de hoogste uitstoot van het land rekenen op CCS om de uitstoot drastisch te verminderen terwijl ze olie en gas blijven oppompen.
Pathways is nog steeds in gesprek met de overheid om een dergelijk contract op te zetten, maar waarschijnlijk niet via het Canada Growth Fund van C$15 miljard ($11 miljard) - een orgaan dat vorig jaar door het ministerie van Financiën is opgericht om particuliere investeringen in schone technologie aan te trekken door financieringsrisico's te beperken - aldus de vertegenwoordiger.
"We willen echt een manier vinden om met hen samen te werken," zei een ambtenaar van het ministerie van Financiën die niet officieel mocht spreken.
Canada is de op drie na grootste olieproducent ter wereld, en premier Justin Trudeau heeft van het streven naar netto nul in 2050 de afgelopen jaren een leidend principe van zijn regering gemaakt.
Canada loopt echter achter op de VS, die al meer dan een jaar enorme stimuleringsmaatregelen aanbiedt aan schone technologiebedrijven onder de Amerikaanse Inflation Reduction Act (IRA).
Maar het Canadese systeem is complexer omdat het, in tegenstelling tot de VS, een koolstofprijssysteem heeft waarbij bedrijven die emissies afvangen of verminderen koolstofkredieten kunnen verkopen.
Koolstofcredits staan voor verminderde of vermeden koolstofemissies en bedrijven gebruiken ze om de broeikasgassen die ze produceren te verminderen. Milieugroeperingen hebben echter gezegd dat deze regelingen bedrijven in staat stellen om te doen alsof ze klimaatactie ondernemen, terwijl ze in werkelijkheid hun uitstoot niet verminderen.
De CCS-hub van de Pathways Alliance zou de uitstoot van 14 teerzandprojecten opslaan tegen een geschatte kostprijs van C$16,5 miljard ($12,2 miljard) tegen 2030. De bouw van het project zal jaren in beslag nemen en daarom rekent Pathways op steun van de overheid om vooruit te komen.
De regering heeft Pathways verteld dat het Groeifonds misschien niet in staat is om sommige projecten aan te kunnen, aldus de vertegenwoordiger van Pathways die niet bij naam genoemd wil worden. De alliantie bestaat uit Canadian Natural Resources Ltd, Suncor Energy, Cenovus Energy, Imperial Oil, ConocoPhillips Canada en MEG Energy.
Pathways streeft ernaar om 14 megaton koolstof per jaar vast te leggen en de federale benchmark voor credits in 2030 is vastgesteld op C$170 per ton. Het contract zou helpen om de kapitaal- en bedrijfskosten te betalen, aldus Pathways.
Canada heeft vorig jaar het Groeifonds opgericht, dat beheerd wordt door de Public Sector Pension Investment Board, een federale kroonvennootschap.
Jessica Eritou, een woordvoerster van het Ministerie van Financiën, zei dat de regering en het Groeifonds met veel commerciële projectontwikkelaars praten om de vraag naar koolstofcontracten voor verschillen te begrijpen, en hoe "we deze het beste kunnen faciliteren".
Een aantal andere industrieën wil ook gebruik maken van contracts for difference. Adam Auer, voorzitter van de Cement Association of Canada, zei dat de contracten van vitaal belang zijn voor het aantrekken van buitenlandse investeringen.
"We moeten de details afronden en een aantal contracten opstellen voordat we de zekerheid hebben die nodig is om wat van dat buitenlandse kapitaal naar ons land te halen." ($1 = 1,3591 Canadese dollar) (Verslaggeving door Steve Scherer Bewerking door Denny Thomas en Josie Kao)
