Onder andere Frankrijk, Duitsland en Nederland zullen vloeibaar aardgas (LNG) moeten invoeren ter vervanging van het via pijpleidingen aangevoerde gas uit Rusland, dat getroffen is door sancties tijdens het Oekraïne-conflict.

De Europese gebruikers grijpen naar de drijvende opslag- en hervergassingsinstallaties (FSRU's) die nodig zijn om LNG in gas om te zetten, zodat er weinig overblijft voor Australische invoerprojecten die een verwacht tekort aan gas vanaf 2024 moeten opvullen.

"Europa slokt alle LNG-reservevolumes op die er zijn en ook alle reserve vlottende LNG-hervergassingscapaciteit. Er is dus geen reserve regascapaciteit meer over voor Australië," zei analist Saul Kavonic van Credit Suisse.

Hoewel Australië de grootste LNG-exporteur ter wereld is, liggen zijn belangrijkste gasvelden ver van Sydney en Melbourne en andere grote steden in het zuidoosten, en is de productie meestal gebonden aan contracten met Aziatische gebruikers.

Het land gaat daarom door met LNG-invoerprojecten, maar de meeste zijn nog niet zover dat zij klanten of hervergassingsinfrastructuur hebben kunnen vastleggen, en worden op FSRU's voorbijgestreefd door Europese gebruikers.

Het Australische Viva Energy, dat mikte op een definitief groene licht dit jaar voor een LNG-importterminal in Geelong bij Melbourne, heeft zijn voorlopige reservering voor een FSRU van Hoegh LNG verloren aan een Duitse gebruiker, zei Meg O'Neill, CEO van Woodside Energy Group Ltd.

Woodside, een van de grootste onafhankelijke Australische gasproducenten, heeft een voorlopige overeenkomst om LNG te leveren aan de terminal van Viva.

"Ik denk dat een van de dingen die een uitdaging zullen vormen, de beschikbaarheid is van floating storage regas units, de FSRU's," zei O'Neill tegen Reuters in de marge van de World Gas Conference in Daegu, Zuid-Korea, vorige week.

"Dus ik ben eigenlijk een beetje bezorgd dat wat er in Europa gebeurd is, die mogelijkheden in Australië gaat vertragen."

Viva, die wacht op milieugoedkeuring van de staat Victoria voor zijn terminal, zei dat het nog steeds in gesprek is met Hoegh.

Hoegh LNG gaf geen commentaar op de situatie van Viva, maar zei in een commentaar per e-mail dat zijn bestaande vloot zal worden gebruikt in projecten waar het bedrijf "vaste toezeggingen" heeft gedaan.

Het bedrijf kondigde op 5 mei twee FSRU-verbintenissen aan met het Duitse nutsbedrijf RWE, terwijl het in Griekenland gevestigde Dynagas twee eenheden aankondigde voor het Duitse nutsbedrijf Uniper.

Alle vijf de voorgestelde LNG-importterminaleigenaars van Australië - Viva, Squadron Energy, Venice Energy, Vopak en EPIK - vertelden Reuters dat zij doorgingen met het werk aan hun projecten, toen hun gevraagd werd naar uitdagingen bij het veiligstellen van FSRU's.

Slechts één is met de bouw begonnen: Port Kembla Energy Terminal die door Squadron wordt gebouwd, en die tegen eind 2023 klaar wil zijn voor het eerste gas, met een Hoegh Galleon FSRU die voor de site gecharterd is.

"De infrastructuur zal er zijn. Wanneer het eerste gas stroomt is echter sterk afhankelijk van de eisen van de klant," zei de waarnemend CEO van Squadron, Michael Shaw, in een commentaar per e-mail.

Het Outer Harbor LNG Project van Venice Energy in Zuid-Australië werkt samen met de Griekse LNG-tankeronderneming GasLog aan plannen voor een FSRU, waarvoor eventueel een LNG-tanker moet worden omgebouwd.

Venice hoopt tegen het tweede kwartaal van 2024 een FSRU te hebben, maar dat zal afhangen van de beschikbaarheid van scheepswerven, zei voorzitter Kym Winter-Dewhirst.

"Wat wij zien is de druk op de scheepswerven voor verbouwingen: Dat is waar wij de meeste druk zien," zei hij tegen Reuters.

Het zoeken naar een nieuw te bouwen FSRU in plaats van het charteren van een bestaand schip, zou echter lange vertragingen met zich meebrengen.

"Als u vandaag een FSRU bestelt, krijgt u er misschien op zijn vroegst in 2026 een geleverd," vertelde Hoegh LNG aan Reuters in zijn commentaar per e-mail.

De Australische mededingingsregulator waarschuwde in maart dat zonder LNG-invoer de zuidoostelijke markt vanaf de winter van 2024 met een tekort te kampen zou krijgen.

"Nog verontrustender is dat wij tegen 2026 of 2027 een tekort verwachten voor de hele oostkust," vertelde Anna Brakey, commissaris van de Australische mededingings- en consumentencommissie, in maart op een conferentie.