Romios Gold Resources Inc. meldt dat haar recent voltooide veldprogramma's op de eigendommen Kinkaid en Scossa in Nevada de volgende resultaten hebben opgeleverd
bemoedigende resultaten hebben opgeleverd uit nieuwe gebieden die de potentiële omvang van beide gemineraliseerde systemen hebben vergroot. Hoogtepunten: Drie koperdragende monsters van de Dry Gulch #2 skarn in de noordoostelijke hoek van de Kinkaid-claims bevatten 1,1%, 7,2% en 16,55% Cu in verschillende intervallen van 20-40 cm breed in een zeer veelbelovende kalksteen die naar een nabijgelegen granietpluton daalt. Monsters van stortplaatsen bij een tot nu toe niet in kaart gebrachte oude doorgang en schacht op een zwerm kwarts- en sulfideaders in de centrale Kinkaid-claims leverden goudgehaltes op van 2,4, 5,5 en 32,0 g/t Au en kopergehaltes van 1,27% Cu tot 3,22% Cu. Er werd een gehalte van 10,2 g/t Au gevonden in een monster van een >1 m brede kwartsader die 340 m ten zuiden van de hoofdaders van de historische Scossa goudmijn is blootgelegd. Dit gebied is nooit systematisch onderzocht en biedt nu mogelijkheden om de lengte van het gemineraliseerde adersysteem aanzienlijk uit te breiden. KINKAID PROJECT: Dit grote claimblok ligt in de vruchtbare Walker Lane gemineraliseerde trend in het zuiden van Nevada en omvat ten minste 18 historische, slecht gedocumenteerde, hoogwaardige Cu-Au-Ag adervoorkomens die begin tot midden 1900 op kleine schaal werden opgegraven of gedolven. Samen met de lopende petrografische en komende hyperspectrale onderzoeken zullen deze resultaten worden gebruikt om het geologische model van de Kinkaid-mineralisatie verder te verfijnen en om de volgende fase van het werk te begeleiden. Op dit moment worden verschillende geofysische, geochemische en geologische opties overwogen om mogelijke porfierische/plutonische systemen onder de aders en skarnvoorkomens op de Kinkaid-claims op te sporen en te schetsen. De werkzaamheden bij Kinkaid zullen naar verwachting in september 2023 worden hervat. SCOSSA PROJECT: Er werden verschillende dagen besteed aan het prospecteren en in kaart brengen van gebieden ten noorden en zuiden van het >700 m lange epithermale adersysteem dat tijdens mijnbouwactiviteiten in de jaren 1930 gouderts van hoge kwaliteit produceerde met een gemiddelde van meer dan 1 ounce/ton (31,1 g/t) goud. De mijnbouw bij Scossa eindigde in 1941 als gevolg van de oorlog en er zijn geen aanwijzingen dat het relatief vlakke struikgebied ten zuiden van de aders ooit systematisch is onderzocht, afgezien van een paar kleine kuilen die her en der verspreid liggen. Het gat van 340 meter tussen de bekende aders en deze nieuwe ontdekking wordt nu beschouwd als zeer veelbelovend voor uitbreidingen van het Scossa goudadersysteem en zal de komende maanden worden verkend door een combinatie van gedetailleerde geologische kartering, grondmonsters en waar nodig handmatige sleuven.