Neurocrine Biosciences, Inc. heeft aangekondigd dat het gegevens zal presenteren over de langetermijnresultaten van de behandeling van tardieve dyskinesie (TD) met INGREZZA® (valbenazine) capsules bij oudere (=55 jaar) en oudere (=65 jaar) patiënten uit twee onderzoeken (KINECTo 3-uitbreiding en KINECTo 4). Deze gegevens (Poster #NR-36, Improvements Over Time with Long-Term Valbenazine in Older and Elderly Patients with Tardive Dyskinesia) worden gepresenteerd op de American Association for Geriatric Psychiatry (AAGP) 2023 Annual Meeting van 3u6 maart in New Orleans. De gegevens toonden aan dat langdurige behandeling met eenmaal daags INGREZZA leidde tot klinisch zinvolle vermindering van TD-symptomen bij zowel oudere patiënten met TD als oudere patiënten.

Na 48 weken behandeling met INGREZZA voldeed >80% van de deelnemers in de leeftijdsgroep =65 jaar aan de >50% verbetering van de Abnormal Involuntary Movement Scale (AIMS) responsdrempel. De analyses omvatten het volgende: Gemiddelde verandering ten opzichte van de uitgangswaarde in de AIMS-totaalscore; percentage patiënten dat voldeed aan de AIMS-responsdrempels, waaronder =50% verbetering ten opzichte van de uitgangswaarde (protocolgedefinieerde respons) en =70% verbetering ten opzichte van de uitgangswaarde (stringente respons) Globale responsdrempels, waaronder Clinical Global Impression of Change-Tardive Dyskinesia (CGI-TD) en Patient Global Impression of Change (PGIC) gedefinieerd als sterk verbeterd of zeer sterk verbeterd (score =2). Vergelijkbare resultaten werden gevonden in de leeftijdsgroep =55 jaar.

De gemiddelde veranderingen van baseline tot week 48 in de scores van de psychiatrische symptoomschaal waren minimaal, wat wijst op behoud van psychiatrische stabiliteit in beide leeftijdsgroepen. De belangrijkste bevindingen van de gegevensanalyses zijn In beide leeftijdsgroepen namen de gemiddelde verbeteringen in de AIMS-totaalscore in de loop van de tijd toe. Op week 8 (eerste gepoolde bezoek na de uitgangsdatum) en week 48 (einde van de behandeling) waren de gemiddelde scoreveranderingen ten opzichte van de uitgangswaarde in de leeftijdsgroep van 65 jaar respectievelijk -4,5 en -8,8. Het percentage deelnemers in deze leeftijdsgroep die voldeden aan de responsdrempels was als volgt: AIMS =50% verbetering (40,0% [20/50] en 82,1% [23/28] voor respectievelijk week 8 en 48); CGI-TD =2 (33,3% [17/51] en 92,9% [26/28]); PGIC =2 (43,1% [22/51]; en 85,7% [24/28]).

Vergelijkbare resultaten werden gevonden bij deelnemers van 55 jaar; veiligheidsanalyses wezen op vergelijkbare incidenties tussen de leeftijdsgroepen voor elk door de behandeling veroorzaakt ongewenst voorval (TEAE) (76,8% en 72,7% voor respectievelijk 55 jaar [n=190] en 65 jaar [n=55]), ernstige TEAE's (20,5% en 18,2%); en de meest voorkomende TEAE's (hoofdpijn 10,0% en slaperigheid/urinaireweginfectie 10,9%).