Golden Sky Minerals Corp. kondigt aan dat het bedrijf het 26.300 hectare grote Auden Gold Property ~50 km ten oosten van de Beardmore-Geraldton Greenstone Belt, Ontario, Canada, heeft verworven. Het eigendom is 100% eigendom van Golden Sky zonder onderliggende royalty's.

Het Auden eigendom is gelegen in een onderverkend gebied dat voornamelijk wordt bedekt door een oost-west lopende opeenvolging van mafische metavolcanica, metasedimenten en ijzervorming die veel geologische overeenkomsten vertoont met andere belangrijke orogene goudkampen in de regio. Het belangrijkste kenmerk van het eigendom, de Auden Structural Zone, is een belangrijke oost-west gerichte breuk die geïnterpreteerd wordt als een oostwaartse uitbreiding van het goudproducerende Beardmore-Geraldton structurele systeem. Met een geologische omgeving die vergelijkbaar is met die van Equinox/Orion's Greenstone Gold Mines (5,05 Moz Au), Agnico Eagle's Detour Lake Mine (20,6 Moz Au) en andere orogene kampen, waaronder de Timmins en Kirkland Lake kampen, gelooft Golden Sky dat er een groot potentieel is voor de uitbreiding en ontdekking van nieuwe gouddoelen op het eigendom.

Het over de weg toegankelijke Auden Gold Property ligt ongeveer 65 km ten noordwesten van Hearst, Ontario, en ligt dicht bij de verharde Highway 11. Hoogtepunten van het Auden eigendom: District-schaal opportuniteit met 26.300 hectaren die een ~70 km lange strekkingslengte van de Auden structurele zone omvat, die historisch geïnterpreteerd is als een uitbreiding van het Beardmore-Geraldton structureel systeem. De zone is nog grotendeels niet getest, ondanks dat er anomale goudwaarden uit boringen en gesteentemonsters aan de oppervlakte zijn geregistreerd.

Vanwege de uitgebreide deklaag in het gebied (< 5% ontsluiting), vertrouwden de vorige exploitanten sterk op de resultaten van geofysisch onderzoek, gevolgd door exploratieboringen in de beginfase met wijd verspreide gaten over meerdere kilometers. Binnen het gebied zijn 58 historische boorgaten geregistreerd. Deze vroege boorprogramma's waren meestal beperkt tot het opvolgen van geofysische doelen op de grond, aangezien het eerste grootschalige geofysische onderzoek vanuit de lucht pas in 1993 werd uitgevoerd.

Hoewel beperkt in omvang, toonden de boringen met succes aan dat edelmetaalmineralen geassocieerd zijn met een grote oost-west georiënteerde structuur die zich over ~70 km uitstrekt (Auden Structural Zone). Enkele van de vroegst geregistreerde boringen werden uitgevoerd door de Fatima Mining Company Ltd. van 1956 tot 1958. Deze boringen bevinden zich in het westelijke deel van het eigendom.

In totaal waren er 20 boorgaten verspreid over 15 km van afgeschoven en gevouwen metasedimenten, kwartsporfier en ijzerformatie. Bijna alle boringen brachten zones aan het licht met carbonaatveranderingen, kwartsaders en semi-massieve tot gedissemineerde sulfiden. Er zijn geen goudmetingen gerapporteerd, omdat de nadruk lag op basismetalen.

In 1990 voerde McKinnon Prospecting een veldbezoek uit waarbij enkele monsters van de kern van Fatima Mining opnieuw werden geanalyseerd. Eén monster van semi-massieve grofkorrelige pyriet-pyrrhotietmineralisatie bleek 367 ppb goud en 250 ppm arseen te bevatten, wat de prospectiviteit voor goudmineralisatie in het gebied benadrukt. In 1965 onderzocht Colleen Copper Mines Ltd. rond de Nagagami rivier in een zone van metavolkanische gesteenten, conglomeraat, ijzerformatie en kwartsporfier met semi-massieve tot gedissemineerde sulfiden.

Een monster bevatte 25 g/t Au en 2,36% Cu (niet geverifieerd). Een vervolgboorprogramma met 4 gaten dat zich richtte op de exploratie van onedele metalen onthulde slechts twee gerapporteerde waarderingen, beide uit boring CC4 (0,41% Cu over 1,5 m en 0,1% Cu over 1,5 m). Van 1976-1978 voerde Shell Canada Resources Ltd. een regionaal programma uit, maar diende dit werk nooit in voor beoordelingscredit.

Shell heeft met succes een regionale structuur afgebakend die later de Auden Structural Zone werd genoemd. De meest recente belangrijke exploratie vond plaats van 1988-1993 door McKinnon Prospecting, die als eerste een uitgebreid, het hele gebied omvattend geofysisch VLF-EM onderzoek vanuit de lucht uitvoerde, waaruit 34 doelgebieden naar voren kwamen. Een vervolgboorprogramma met 17 boringen verschafte cruciaal inzicht in de geologie van het gebied en breidde verschillende sterk veranderde shearzones met anomale edelmetaalwaarden uit of ontdekte ze.

Een van de meest overtuigende magnetische en elektromagnetische (EM) geofysische doelen werd getest door de boringen MP-17-1, MP-14-1 en MP-13-1, die met multikilometrische intervallen langs een 8 km lange oost-westtrend werden geplaatst.