BHP GROUP LIMITED De Australische BHP Group is het nieuwste slachtoffer van een twee jaar durende prijsdaling, die nikkel op drie maanden op de London Metal Exchange (LME) heeft zien tuimelen van een recordhoogte van $55.000 per ton in maart 2022 naar $16.650.
s Werelds grootste beursgenoteerde mijnbouwbedrijf heeft aangekondigd dat het zijn nikkelactiviteiten in West-Australië vanaf oktober opschort.
De beslissing was goed aangekondigd en werd waarschijnlijk gemakkelijker gemaakt door het verlies van grondstoffen uit de Kambalda-mijnen van Wyloo Metals, die in mei op zorg en onderhoud werden geplaatst, ook vanwege de lage prijzen.
Op de Australische slachtofferlijst staan ook Panoramic Resources, dat in december vrijwillig onder bewind werd gesteld, en IGO Ltd, dat zijn Cosmos-mijn heeft opgeschort en net een bijzondere waardevermindering op zijn exploratieactiva heeft genomen.
BHP zei dat het zou blijven investeren in wat nog maar een paar jaar geleden werd aangekondigd als een belangrijk onderdeel van de strategie van het bedrijf voor batterijmetalen. Maar een herziening van de opschorting is pas tegen 2027 beloofd, wat veel zegt over hoe het bedrijf de vooruitzichten voor de nikkelprijs ziet.
Tesla Inc, dat in 2021 een afnameovereenkomst tekende voor het koolstofarme nikkel van BHP, zal elders moeten kijken. Waarschijnlijk Indonesië.
STIJGENDE AANDELEN WEGEN OP DE PRIJS
Londens nikkel slaagde erin om in mei tot $21.750 per ton te stijgen door de onrust in Nieuw-Caledonië, een Frans eiland in de Stille Oceaan dat 's werelds op twee na grootste producent van gedolven nikkel is.
Een snelle opbouw van LME-voorraden heeft echter de opwaartse geesten getemperd, waarbij de positionering van beleggingsfondsen in juni netto bearish werd.
Sinds begin vorige maand arriveert er dagelijks metaal in LME-opslagplaatsen in Zuid-Korea en Taiwan, met hoofdvoorraden op de beurs die nu 99.576 ton bedragen, het hoogste niveau sinds januari 2022.
Er ligt nog meer in de schaduw.
De LME off-warrant voorraden bedroegen eind mei 67.181 ton, volgens het laatste maandelijkse rapport van de beurs. De gecombineerde voorraad was toen al meer dan 150.000 ton.
INDONESISCHE OVERSTROMING
Veel van het nikkel dat de LME-opslagplaatsen binnenstroomt is Chinees metaal na de versnelde goedkeuring van vijf nieuwe merken met een gecombineerde jaarlijkse productie van ongeveer 70.000 ton.
Chinese nikkel was eind juni goed voor 28% van de totale LME-voorraden, een stijging ten opzichte van 11% aan het begin van het jaar en nul rond deze tijd vorig jaar.
Het is Chinees metaal dat geproduceerd wordt uit Indonesische grondstoffen zoals mat en gemengd hydroxide.
Chinese bedrijven hebben de bouw van verwerkingscapaciteit in Indonesië gestimuleerd en beheersen de technologie om de relatief laagwaardige grondstof van het land om te zetten in hoogzuivere producten zoals geraffineerd metaal en sulfaat van batterijkwaliteit.
Indonesië kan zelf nikkel rechtstreeks aan de LME gaan leveren nadat het land in mei zijn eerste merkgoedkeuring kreeg.
De productiestijging van het land was voorheen beperkt tot het klasse II segment van tussenproducten van de nikkelmarkt, maar is nu aan het doorsijpelen naar het op de LME verhandelde klasse I segment.
Er komt misschien nog meer metaal aan. China's Tsingshan, 's werelds grootste nikkelproducent, is van plan om een tweede Indonesisch merk te registreren met nog eens 50.000 ton aan jaarlijkse capaciteit.
DE VLOER RAKEN
Het is niet gemakkelijk te begrijpen waarom BHP niet al te hoopvol is over een spoedig herstel van de nikkelprijs.
Het helpt de zaak van nikkel niet dat de vraag naar batterijen niet aan de uitbundige verwachtingen heeft kunnen voldoen nu de revolutie van elektrische auto's op een laag pitje staat.
De markt heeft een zichtbaar overaanbod, zelfs nu de productiebeperkingen toenemen.
Macquarie Bank identificeerde meer dan 300.000 ton gesloten capaciteit nog voordat BHP de afbouw van zijn Nickel West divisie bevestigde.
De bank heeft haar verwachte vraag-aanbodbalansen dienovereenkomstig bijgesteld, maar voorspelt nog steeds aanhoudende jaarlijkse overschotten tot 2028.
Nikkelanalist Jim Lennon van Macquarie stelt dat de prijzen dicht bij een bodem zouden moeten liggen, waarbij hij de marginale productiekosten voor het omzetten van Indonesische grondstoffen naar metaal schat op $16.000-18.000.
Het probleem is dat dit voor vrijwel iedereen een te lage bodem is.
NIEUWE AFHANKELIJKHEID
Indonesië was vorig jaar goed voor iets meer dan de helft van de wereldwijde nikkelproductie, een percentage dat volgens Macquarie zou kunnen stijgen tot 75% in 2028.
Deze specifieke toeleveringsketen van batterijmetalen wordt snel steeds meer geconcentreerd op Indonesië en de Chinese bedrijven die grote delen van de nikkelsector in Indonesië controleren.
De Verenigde Staten en de Europese Unie hebben zich terughoudend opgesteld ten opzichte van Indonesië vanwege de dominante Chinese aanwezigheid en de zware ecologische voetafdruk van de nikkelsector.
Dat kan echter veranderen, nu de inspanningen om te diversifiëren gefrustreerd worden door de harde realiteit dat slechts een paar bestaande exploitanten en een klein aantal nieuwe projecten kunnen concurreren met de lage productiekosten van Indonesië.
De Amerikaanse staatssecretaris voor Economische Groei, Energie en Milieu, Jose Fernandez, was deze week in Jakarta en een van de agendapunten was de mogelijke toetreding van Indonesië tot het multinationale Mineral Security Partnership (MSP).
Het MSP, dat tot doel heeft de ontwikkeling van een duurzame aanvoer van kritieke mineralen te versnellen, zou een kans zijn om de milieunormen en het bestuur in de Indonesische minerale sector te verbeteren, vertelde Fernandez op een persconferentie in Jakarta.
Het is duidelijk dat een nauwere samenwerking afhankelijk zal zijn van de vraag of Indonesië zijn milieuverplichtingen nakomt en idealiter afstapt van het gebruik van koolstofrijke steenkool om zijn nikkelverwerkende fabrieken te laten draaien.
Maar beide partijen lijken af te stevenen op een soort mineralenovereenkomst die Indonesië moet helpen zijn afhankelijkheid van Chinees kapitaal en technologie te verminderen.
Voor de Verenigde Staten en haar metaalallianties is het een erkenning dat alle nikkelwegen momenteel naar Indonesië leiden en dat nog wel even zullen blijven doen.
De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.
