Het falen van asundexian - een potentiële kaskraker - in fase drie is een zware klap voor Bayer. Haar farmaceutische divisie, ooit het kroonjuweel, innoveert al lang niet meer. De patenten van Xeralto en Eylea verlopen binnenkort en het spel met herformuleringen zal de deadline niet eindeloos uitstellen.

De landbouwwetenschappelijke divisie wordt geconfronteerd met krimpende markten en kosten van rechtszaken die de pan uitrijzen. De overname van Monsanto kan nu al worden beschouwd als een van de grootste rampen van het hedendaagse kapitalisme.

Bayer betaalde 55 miljard € om Monsanto te verwerven, een bedrag dat moet worden afgezet tegen de huidige beurswaarde van 40 miljard € om de omvang van de waardevernietiging te meten. De Duitsers, laten we eerlijk zijn, zijn flink bedrogen door de Amerikanen, die hen de hete aardappel doorgaven net voordat de storm losbarstte.

De divisie consumentengezondheid kwakkelt. De groei is gestagneerd en de marges staan al jaren onder druk. Andere grote farma bedrijven hebben hun vergelijkbare divisies al afgestoten en verkochten ze aan consumptiegoederenbedrijven zoals P&G en Unilever. Bayer blijft echter achter.

De nieuwe CEO, Bill Anderson, heeft zijn handen vol en een beperkte tijd om de Duitse bureaucratie op te schudden. Anderson was eerder CEO van Genentech, de R&D-tak van Roche.

Het is duidelijk waar de prioriteit van de raad van bestuur van Bayer ligt: de revitalisering van de farmaceutische divisie in plaats van een grootschalige herstructurering, zoals bepleit door de activistische aandeelhouders van het conglomeraat.

Zou dat zinvol zijn? In het verleden heeft Bayer haar wens om de landbouwwetenschappelijke en consumentengezondheidsdivisies te behouden gerechtvaardigd door hun vermogen om de R&D van de farmaceutische divisie te financieren. De strategie lijkt niet onlogisch, vooral gezien de hoge schuldenlast die de groep weinig speelruimte laat.

Bovendien, zelfs als we uitgaan van een splitsing van de entiteiten, wat zou Bayer echt krijgen? Afgestemd op de waarderingsniveaus van FMC of Corteva zou Monsanto 50 miljard € waard kunnen zijn. Beide groeien niet, en tegen tien keer de winst zou de farmaceutische divisie 30 miljard € waard kunnen zijn, en de consumentengezondheidsdivisie 10 miljard €.

Minus de nettoschuld, goed voor een bedrag van 45 miljard € - als we daar 10 miljard € aan voorzieningen voor glyfosaatgeschillen bij optellen - komen we uit op een nettoactiefwaarde van 45 miljard €. Pas een lichte holdingkorting toe op dit bedrag en de huidige beurswaarde lijkt rationeel.

Bill Anderson heeft het bij het rechte eind als hij de cultuur van de groep grondig wil dooreenschudden. De taak lijkt echter Herculeaans. Zonder een snelle revitalisering van de farmaceutische divisie en een goddelijke interventie om de juridische nachtmerrie van glyfosaat te beëindigen, zal Bayer binnenkort in een onhoudbare situatie worden gedwongen.