Skyharbour Resources Ltd. (het oCompanyo) partnerbedrijf Azincourt Energy (oAzincourto) heeft een update gegeven over het 2023 exploratieprogramma op het East Preston winterprogramma in het Athabasca Basin, Saskatchewan, Canada. Het boren op het East Preston Project ging op 2 februari van start en tot op heden is 1.686 meter voltooid in acht boorgaten. Na enkele vertragingen bij het opstarten als gevolg van extreme weersomstandigheden, zijn er nu twee boorinstallaties operationeel op het project.

Zes boringen zijn voltooid en twee zijn in uitvoering. De boren draaien momenteel op zowel de K- als de H-zone. Azincourt voert een uitgebreid boorprogramma uit voor de winter van 2023, zoals gemeld in nieuwsberichten van 13 december 2022 en 27 januari 2023.

TerraLogic Exploration Inc. voert het programma uit onder leiding en toezicht van Azincourt's Vice President, Exploration, Trevor Perkins, P.Geo, en Jarrod Brown, M.Sc., P.Geo, Chief Geologist en Project Manager bij TerraLogic Exploration. Het programma is nu gepland voor ongeveer 3.000 meter boren in meer dan twaalf diamantboringen. De prioriteit zal liggen bij de verdere evaluatie van de in de winter van 2022 vastgestelde alteratiezones en verhoogd uranium, met de nadruk op de G-, K- en H-zones.

De boring in de noordoostelijke G-zone werd stopgezet en er werden drie boringen voltooid om de resultaten van 2022 op te volgen. In het zuidelijke deel van de zone zijn uitgebreide hydrothermische alteratie en aanwijzingen voor oost-west kruisende structuren aangetroffen. De alteratiezone wordt gekenmerkt door intervallen van hydrothermale hematietveranderingen en uitgebreide aanwijzingen voor een steile oost-westfout die de hoofdstructuur in noordoostelijke richting en de grafietlithologieën doorsnijdt.

De huidige resultaten hebben de rangschikking van dit gebied niet significant verbeterd; de geïdentificeerde alteratie wordt echter nog steeds als significant beschouwd. Een evaluatie van de structurele gegevens en de geochemie zal worden uitgevoerd om te bepalen welke aanvullende follow-up en evaluatie van de alteratiezone in dit gebied gerechtvaardigd is. Aan de noordkant van de K-zone zijn twee boringen voltooid.

De boring heeft uitgebreide structuur en hydrothermische alteratie aan het licht gebracht, waardoor de lengte van deze alteratiezone met 300 meter is toegenomen tot 1.500 meter. Uitgebreide kleiveranderingen binnen de structurele zone wijzen op een verhoogde prospectiviteit en op de richting van potentiële mineralisatie. Het besluit om in dit gebied meer te boren is genomen en zal worden voltooid zodra de boorplatforms zijn voorbereid.

Monsters van de aangetroffen klei zullen worden geanalyseerd ter bevestiging van de kleisoort en de betekenis ervan voor het alteratiemodel en de mogelijke nabijheid van mineralisatie. De H-zone omvat een verandering in oriëntatie van de structurele en geleidende trend van noord-zuid naar zuidwest. Er is één boring voltooid op de plaats waar de bocht zich voordoet.

De eerste boring in de H-zone heeft een intense grafietbreukzone met hydrothermische alteratie doorboord. Azincourt beschouwt de boorresultaten tot nu toe als belangrijk, aangezien belangrijke uraniumontdekkingen in het Athabasca-bekken, zoals McArthur River, Key Lake en Millennium, voornamelijk het resultaat waren van boorproeven naar sterke alteratiezones in verband met geleiders. Het identificeren en opwaarderen van de sterke alteratiezones is een belangrijke stap voorwaarts bij het vaststellen van de belangrijkste gebieden langs de conductortrends waar meer aandacht nodig is.

Het primaire doelgebied van het East Preston Project zijn de geleidende corridors van de A-Zone tot en met de G-Zone (A-G Trend) en de K-Zone tot en met de H- en Q-Zones (K-H-Q Trend). De selectie van deze trends is gebaseerd op een compilatie van de resultaten van de EM- en zwaartekrachtonderzoeken op de grond van 2018 tot en met 2020, VTEM- en magnetische onderzoeken in het hele gebied, en de boorprogramma's van 2019 tot en met 2022. Boringen hebben bevestigd dat de geïdentificeerde geofysische geleiders bestaan uit structureel verstoorde zones met ophopingen van grafiet, sulfiden en carbonaten.

Er is aangetoond dat er hydrothermale alteratie, abnormale radioactiviteit en verhoogd uranium voorkomen binnen deze structureel verstoorde geleidingszones.