We kunnen ze als volgt samenvatten: omzet en operationele winst dalen; er is een aanzienlijk negatieve vrije kasstroom; we zien een onophoudelijke uittocht van klanten; de herfinanciering van een steeds minder houdbare schuld wordt steeds duurder.

Het lijkt niet goed te gaan met het bedrijf. De nettoschuld bedraagt 6,6 keer de ebitda – let wel, de “gecorrigeerde ebitda” - maar wat is het nut van het gebruik van een operationele winst exclusief investeringskosten bij een kapitaalintensieve activiteit? In principe is dat nutteloos, behalve om iedereen in slaap te sussen.

We zien een nettoschuld die gelijk is aan 23 keer de gemiddelde jaarwinst van de afgelopen vijf jaar. Dat helpt niet echt voor een bedrijf dat in het eerste kwartaal van 2023 een negatieve vrije kasstroom van 166 miljoen USD rapporteert, vergeleken met een contante winst van 209 miljoen USD in dezelfde periode vorig jaar.

De situatie wordt ingewikkelder op de markten waar Altice actief is. De concurrentie wordt daar steeds heviger. Het bedrijf blinkt ook niet uit in de kwaliteit van zijn dienstverlening, die in de Verenigde Staten veel kritiek krijgt. In die context zal het moeilijker zijn om de enorme bedragen die zijn geïnvesteerd in de uitrol van glasvezel af te schrijven.

De schuldvervaldag van volgend jaar is geherfinancierd, echter tegen een exorbitante prijs - de nieuwe schuld is aangegaan tegen een rente van zo maar even 11 %. De stijging van de rentevoeten doet Altice veel pijn en het bedrijf zal de komende vijf jaar zo’n 13 miljard aan schuld moeten aflossen.

Het minste wat we kunnen zeggen is dat Patrick Drahi in zowel de Verenigde Staten als Europa geen onuitwisbare indruk heeft achtergelaten bij zijn minderheidsaandeelhouders. De beurskapitalisatie van Altice in de Verenigde Staten is nog een twaalfde van wat ze was bij de beursgang; de daling doet denken aan de eerdere ervaringen van Altice in Europa.

Drahi heeft het geld van zijn partners gebruikt voor massale aandeleninkopen, waardoor zijn controle is toegenomen en zij vervolgens met aanzienlijke verliezen zijn blijven zitten. Niet erg netjes. Net zoals hij het al voordeed bij Altice Europe zal de miljardair – daar durven wij op wedden – de kans grijpen om Altice USA te “privatiseren” tegen historisch lage koersen.

Anders gezegd: kop is verlies, munt is winst.