Als we blijven vertellen dat valuta's voornamelijk worden beïnvloed door nationale monetaire beleidsmaatregelen, zouden we bijna de andere componenten vergeten die de wisselkoers bepalen. Hoe verklaar je anders de sterke opmars van het Britse pond ten opzichte van zo verschillende valuta's als de dollar, de euro, de Canadese dollar, de Australische dollar en de Nieuw-Zeelandse dollar? Zeker, sommige van deze valuta's (met name de CAD) zijn intrinsiek zwak, terwijl de sterke schommeling van de JPY vorige week te danken is aan de laatste gegevens over de Amerikaanse inflatie.

Misschien moeten we naar de aandelenmarkt kijken om het enthousiasme voor het pond te begrijpen. Immers, als valuta's klassiek het "snelle geld" worden genoemd, is dat om een heel eenvoudige reden: voordat je Britse aandelen koopt, moet je eerst de bijbehorende valuta bezitten... Tommy Douziech wees me erop dat de Londense beurs in het algemeen ondergewaardeerd is in vergelijking met zijn tegenhangers. Voor de details en om herhaling te vermijden, verwijs ik graag naar zijn artikel en neem ik alleen zijn conclusie over: "Britse aandelen, hoewel ondergewaardeerd, hebben een aanzienlijk opwaarts potentieel nu het beleggerssentiment begint te verbeteren en de kapitaalstromen weer positief worden."

Een van de manieren om de stijging van het Britse pond uit te drukken is ten opzichte van de Canadese dollar. Het valutapaar doorbrak de grens van 1.7300. Deze fungeerde sinds 2023 als weerstand en laat ruimte voor verdere stijging richting 1.7830.