Hoewel Jerome Powell zijn evenwichtskunsten vertoont, heeft de meer expansieve dan verwachte toon van zijn toespraak de aandelenmarkt aangewakkerd en aanzienlijke druk uitgeoefend op de obligatierendementen. Hoewel de status quo grotendeels werd verwacht, was het zinnetje dat het vuur aan de lont stak dat het aantal Fed-leden dat denkt dat een nieuwe renteverhoging nodig is, is afgenomen ten opzichte van de laatste "dot-plot" in september. Dat was genoeg om de kansen op een nieuwe renteverhoging in december aanzienlijk te verlagen.

Tegelijkertijd toont de arbeidsmarkt de eerste tekenen van vertraging, zoals blijkt uit de ADP- en JOLTS-indicatoren. De publicatie van de cijfers over de niet-agrarische werkgelegenheid bevestigde deze gunstige ontwikkelingen en draagt bij aan het idee dat de Fed klaar is met haar monetaire verstrakkingscyclus.

In deze context merken we de veerkracht van de Amerikaanse economie op tegen de achtergrond van over het algemeen bevredigende kwartaalcijfers, wat de these van een zachte landing ondersteunt.

Aan de andere kant van de wereld liet ook de Bank of England haar rente ongewijzigd, waardoor de Gilt enigszins kon herstellen. De configuratie van de Britse obligatie op 10 jaar is bijzonder interessant om in de gaten te houden want de afgelopen maanden zien we een distributiefase onder de 4,75 %. Het zal echter nodig zijn om de 4,15 % te doorbreken, een niveau dat ook overeenkomt met het 200-daags voortschrijdend gemiddelde, om van een trendomkeer te kunnen spreken.

YS22325

Bron: Bloomberg

Wat het Amerikaanse staatspapier op 10 jaar betreft, leidde de huidige terugval onder de 5 % tot een breuk rond 4,60 %. Deze eerste stap is een bemoedigend teken ten gunste van het einde van de stijgende dynamiek die sinds afgelopen zomer aan de gang is, met de 4.10 % in het vizier.