De ceremonie begon om 14.00 uur (0500 GMT), waarbij de as van Abe door zijn weduwe Akie de Nippon Budokan Hall in het centrum van Tokio werd binnengedragen, op muziek van een militaire band en het gebulder van het saluut van de erewacht, dat weerklonk in de hal.
Duizenden rouwenden stroomden vanaf de vroege ochtend naar aangewezen plekken in de buurt van de zaal om hun laatste eer te bewijzen.
Binnen enkele uren hadden ongeveer 10.000 mensen bloemen gelegd, zo liet de televisie zien, en nog meer mensen stonden in drie uur lange rijen te wachten. "Ik weet dat het tot verdeeldheid leidt en dat er veel mensen tegen zijn, maar er stonden zoveel mensen in de rij om bloemen aan te bieden," zei Yoshiko Kojima, een 63-jarige huisvrouw uit Tokio.
"Ik voelde dat nu de begrafenis daadwerkelijk plaatsvindt, veel mensen naar buiten zijn gekomen om voor hem te bidden."
De moord op Abe tijdens een campagnebijeenkomst op 8 juli leidde tot een stortvloed van onthullingen over banden tussen wetgevers in de regerende Liberaal Democratische Partij (LDP) die hij ooit leidde en de Unification Church, die door critici een sekte wordt genoemd, waardoor een reactie ontstond tegen de huidige premier Fumio Kishida.
Kishida, die door de controverse de laagste waardering ooit heeft gekregen, heeft zijn excuses aangeboden en beloofd de partijbanden met de kerk te verbreken.
Maar het verzet tegen het eren van Abe met een staatsbegrafenis, de eerste sinds 1967, blijft bestaan, gevoed door een prijskaartje van 11,5 miljoen dollar dat door de staat moet worden gedragen in een tijd van economische pijn voor gewone burgers.
In een deel van het centrum van Tokio zwaaiden demonstranten met borden en scandeerden "Geen staatsbegrafenis" op de tonen van een gitaar.
In de Budokan, beter bekend als concertzaal, hing een groot portret van Abe gedrapeerd met zwart lint boven een bank met groene, witte en gele bloemen.
Vlakbij was een muur van foto's te zien waarop Abe wandelde met G7-leiders, kinderen de hand schudde en rampgebieden bezocht.
Een moment van stilte werd gevolgd door een terugblik op Abe's politieke leven en toespraken van vooraanstaande personen uit de regeringspartij, waaronder Kishida en Yoshihide Suga, Abe's opvolger en Kishida's voorganger als premier.
Suga merkte op dat veel twintigers en dertigers waren komen opdagen om bloemen aan te bieden.
"U hebt altijd gezegd dat u Japan beter wilde maken, dat u wilde dat jonge mensen hoop en trots zouden hebben," zei Suga met trillende stem.
De weduwe van Abe, gekleed in een zwarte kimono, veegde de tranen weg terwijl Suga sprak.
De ceremonie eindigde nadat de laatste rouwende bloemen op het podium had gelegd, waarna Kishida en Akie Abe de as uit de zaal droegen.
VERDEELD FIGUUR
De langstzittende Japanse premier was een verdeeld figuur die werd achtervolgd door schandalen.
Als onverbloemde nationalist stuurde Abe het land in de richting van een gespierde defensiepolitiek die velen nu als vooruitziend beschouwen tegen de achtergrond van de groeiende bezorgdheid over China, maar die anderen bekritiseren als te havikistisch.
Ongeveer 4.300 mensen woonden de begrafenisplechtigheid zelf bij, samen met ten minste 48 huidige of voormalige regeringsleden, waaronder de Amerikaanse vicepresident Kamala Harris en de Indiase premier Narendra Modi.
"Hij was het die de term vrije en open Indo-Pacific bedacht," zei Harris na de begrafenis tegen verslaggevers, verwijzend naar een concept dat de hoeksteen van de Aziatische veiligheid is geworden.
"Wij koesteren die beginselen en staan er achter. Het maakt deel uit van de band die het bondgenootschap vormt."
De Russische ambassadeur in Japan, Mikhail Galuzin, was ook aanwezig.
Zo'n 20.000 man politie werd ingezet, nabijgelegen wegen werden afgesloten en zelfs enkele scholen werden gesloten, omdat Japan probeerde de veiligheidsblunders te vermijden die leidden tot Abe's schietpartij met een zelfgemaakt pistool door een verdachte die, volgens de politie, de Unification Church beschuldigde van het verarmen van zijn familie.
De staatsbegrafenis voor Abe, die dagen na zijn moord een privébegrafenis kreeg, was de eerste voor een ex-premier sinds die van de voormalige premier Shigeru Yoshida in 1967.
Kishida heeft het besluit uitgelegd als een manier om Abe's prestaties te eren en op te komen voor de democratie, maar gewone Japanners blijven verdeeld. Slechts 30% van de respondenten in een recente opiniepeiling van TV Asahi was het eens met het organiseren van de begrafenis, terwijl 54% ertegen was.
"Ik denk dat Kishidas beslissing over de staatsbegrafenis is ingegeven door een combinatie van staatsmanschap, persoonlijk sentiment en politieke berekening", aldus James Brady, de hoofdanalist voor Japan bij adviesbureau Teneo.
"Ik vermoed dat Kishida het verlies van Abes zeer persoonlijk heeft gevoeld."
Zelfs zonder de recente onthullingen over de Unification Church is het moeilijk voor te stellen onder welke omstandigheden een meerderheid van de Japanners Abe zou willen eren met een staatsbegrafenis, aldus Tobias Harris, senior fellow bij het Center for American Progress en auteur van een biografie van de voormalige premier.
"Hij was iemand die controverses bijna verwelkomde en uitnodigde en die zijn missie zag als het omverwerpen van een langdurige consensus of reeks consensussen" over hoe Japan werd bestuurd, aldus Harris.
Veel Japanners waren "gehecht aan het naoorlogse regime dat hij ongedaan wilde maken", aldus Harris. (Aanvullende rapportage door Irene Wang, Issei Kato, David Dolan en Chang-Ran Kim; geschreven door Elaine Lies; Redactie door Chang-Ran Kim, Ana Nicolaci da Costa en Raju Gopalakrishnan)
