De NSR loopt van Moermansk bij de Russische grens met Noorwegen oostwaarts naar de Beringstraat bij Alaska.
Hoewel de route fysiek uitdagend is, zou het de zeetransporttijden tussen Europa en Azië kunnen verkorten op een moment dat de handel van Rusland met westerse landen op een dieptepunt na de Koude Oorlog is na de beslissing van Moskou om troepen naar Oekraïne te sturen.
"We zitten nu zonder doorvoerroutes. De Noordelijke Zeeroute is een nieuwe uitdaging voor de internationale logistiek," vertelde Igor Levitin, een voormalige Russische minister van Transport en nu een adjudant van president Vladimir Poetin, aan een economisch forum.
Als in 2024 projecten voor het vloeibaar maken van aardgas, gascondensaat, olie, steenkool, edele metalen en andere goederen door Russische bedrijven worden uitgevoerd, zou volgens de plannen van de regering in totaal ongeveer 80 miljoen ton aan goederen per jaar via de NSR tussen Europa en Azië verscheept kunnen worden.
Rusland werkt aan wetgeving om het gebruik van de route door buitenlandse commerciële en militaire schepen te reguleren.
"We hebben (nog) geen regels opgesteld voor internationaal transitoverkeer... De regels voor de doorvaart van buitenlandse schepen moeten snel worden aangenomen," zei Levitin.
De NSR is weliswaar aanzienlijk korter dan het Suezkanaal, maar is toch een uitdaging en vereist de hulp van ijsbrekers om schepen langs de noordelijke kust van Rusland te laten varen.
Het zee-ijs rond de Noordpool bedekt het grootste gebied aan het einde van de winter in maart, en dooit tot een jaarlijks minimum in september. Het ijs is de afgelopen decennia geslonken in een trend die wetenschappers in verband hebben gebracht met door de mens veroorzaakte klimaatverandering. (Verslaggeving door Vladimir Soldatkin Bewerking door Gareth Jones)
