Sinds de Amerikaanse centrale bank in juli haar beleidsrente voor het laatst verhoogde naar 5,25%-5,50%, zijn de langetermijnrendementen op schatkistpapier sterk gestegen, waardoor lenen duurder is geworden en een rem is gezet op de verrassend sterke economische groei en banengroei.
Hoeveel meer het beleidsbepalende Federal Open Market Committee (FOMC) van de centrale bank zal moeten doen, zal volgens Logan in grote mate afhangen van hoeveel van de recente aanscherping van de financiële voorwaarden te wijten is aan verwachtingen over de economie versus de compensatie die beleggers vragen voor het aanhouden van langlopende Amerikaanse schulden, de zogenaamde "termijnpremie". "Als de langetermijnrente hoog blijft door hogere termijnpremies, is het misschien minder nodig om de fed funds rate te verhogen," zei Logan. "Maar als de sterke economie ten grondslag ligt aan de stijging van de langetermijnrente, dan moet het FOMC misschien meer doen."
Hogere termijnpremies spelen een "duidelijke rol" in de stijging van de langetermijnrente, zei Logan, verwijzend naar de resultaten van onderzoeken, modellen en haar eigen beoordeling van de verwachtingen van beleggers dat de Fed haar balans zal blijven laten krimpen, zelfs nadat ze de rente begint te verlagen om rekening te houden met de dalende inflatie.
"De verwachting dat de Federal Reserve na verloop van tijd minder activa zal aanhouden, impliceert dat andere beleggers meer langlopende effecten zullen moeten aanhouden, wat één van de vele factoren lijkt te zijn die bijdragen aan hogere termijnpremies," aldus Logan.
Maar het is ingewikkeld om uit te zoeken hoeveel van de hogere langetermijnrente te wijten is aan hogere termijnpremies, aldus Logan.
"Ik zal zowel de economische als de financiële ontwikkelingen zorgvuldig evalueren om te beoordelen in welke mate extra beleidsversteviging nodig kan zijn om het mandaat van het FOMC uit te voeren," zei Logan. (Verslaggeving door Ann Saphir; Redactie door Paul Simao)