Bovendien suggereert de recente geschiedenis dat wanneer fondsen long gaan in dollars, ze dat meestal een tijdje blijven. Longer for longer', als u wilt.
De meest recente gegevens van de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) laten zien dat fondsen hun netto short dollarpositie hebben teruggebracht tot $7,17 miljard, de kleinste inzet tegen de dollar sinds medio juni en een derde van wat het zes weken geleden was.
De afgelopen twee weken is de positie gehalveerd, en in het huidige tempo zal de speculatieve gemeenschap tegen het einde van de maand netto long staan op dollars. Deze verschuiving valt samen met de stijging van de dollar naar het hoogste punt in zes maanden ten opzichte van een valutamand.
Een shortpositie is in wezen een weddenschap dat de prijs van een activum zal dalen, en een longpositie is een weddenschap dat de prijs zal stijgen. Hedgefondsen zetten vaak in op valuta's, in de hoop aan de goede kant van langetermijntrends te staan.
Dit wordt in grote lijnen weerspiegeld in de positioneringscycli van de CFTC.
Vanaf mei 2013 - toen voormalig Fed-chef Ben Bernanke zijn beroemde 'taper tantrum'-opmerking maakte - gingen fondsen vier jaar lang bijna onafgebroken netto long op dollars tot juni 2017, een bullish weddenschap die eind 2014 een recordhoogte van $51 miljard bereikte.
Dat werd gevolgd door een jaar nettotekort op dollars, bijna twee jaar nettotekort, voordat het fonds weer meer dan een jaar nettotekort werd. Fondsen hebben sinds november vorig jaar een nettotekort aan dollars.
Dit suggereert dat, hoewel de short-covering rally van de dollar misschien niet veel kracht meer heeft, de greenback een solide bron van vraag op de lange termijn zou kunnen vinden zodra de speculatieve gemeenschap besluit om bullish te worden.
Of fondsen dat doen, zal grotendeels afhangen van de rentevooruitzichten.
Er is een groeiende opvatting dat de renteverhogingscyclus van de Federal Reserve voorbij is, wat intuïtief negatief is voor de dollar. Maar waar het om gaat, zijn relatieve bewegingen - veranderingen in de rente ten opzichte van de huidige marktprijzen en ten opzichte van andere rechtsgebieden.
En dat is een gemengd beeld, vooral gezien de laatste ontwikkelingen in Japan.
De tweejaars Amerikaans-Japanse rentespread blijft rond de 500 basispunten in het voordeel van de dollar, rond het breedste niveau in meer dan 20 jaar. Een snellere verkrapping door de Bank of Japan dan nu is ingeprijsd, zou die wijzerplaat snel kunnen doen verschuiven.
CFTC-gegevens laten zien dat fondsen nog steeds een aanzienlijke netto shortpositie in yen hebben van ongeveer $8,2 miljard. Gezien het feit dat fondsen sinds maart 2021 netto short zijn gegaan in de Japanse valuta, is er potentieel voor een scherpe stijging van de yen.
Aan de andere kant, hoewel de CFTC-fondsen hun netto long europositie hebben teruggebracht tot een zevenmaands dieptepunt van 136.000 contracten, is dat nog steeds een grote inzet van $18 miljard dat de euro zal stijgen.
Als de Europese Centrale Bank een voortijdig einde maakt aan haar renteverhogingscyclus - geen onredelijke veronderstelling nu de groeiverwachtingen naar beneden worden bijgesteld en Duitsland in een recessie terechtkomt - dan is er veel ruimte voor fondsen om hun longs op de euro te liquideren.
(De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters).
