De zinkprijzen zijn aan het dalen en het driemaands metaal van de London Metal Exchange (LME) bereikte vrijdagochtend een dieptepunt van $2.517,50 per ton in tweeënhalf jaar.

De inzinking van zink maakt deel uit van een bredere prijsdaling in het hele basismetalencomplex, omdat het herstel van China na de sluiting blijft teleurstellen.

Maar zink wordt ook gedrukt door de verwachtingen voor een sterke opleving van het aanbod dit jaar na een langdurige bottleneck in de smelterijen in 2022.

De International Lead and Zinc Study Group (ILZSG) denkt nog steeds dat de wereldwijde markt voor geraffineerd zink dit jaar een aanbodtekort zal hebben, maar heeft haar prognose voor het tekort verlaagd van 150.000 ton bij haar laatste statistische update in oktober naar een bescheiden 45.000 ton.

Het is een kleine marge op een wereldwijde markt van 14 miljoen ton, maar de verschuiving weerspiegelt het huidige berenverhaal in zink, dat tot nu toe dit jaar met 15% is gedaald, na nikkel het zwakste prijsverloop onder de op de LME verhandelde metalen.

VRAAGHERSTEL OVERTROFFEN DOOR AANBODSPRONG

Vorig jaar werd gekenmerkt door een inkrimping van zowel het zinkgebruik als de productie van geraffineerd metaal.

De wereldwijde vraag daalde met 3,9% in 2022, geleid door een geschatte daling van 4,9% in China, 's werelds grootste gebruiker van zink, volgens de voorspellingen van ILZSG van april.

Ongeveer 60% van het zinkgebruik bestaat uit gegalvaniseerd staal, dat op grote schaal wordt gebruikt in de bouw- en automobielsector, die beide hard werden getroffen door de Chinese blokkades vorig jaar.

De vraag van het land zal zich dit jaar naar verwachting met 2,1% herstellen, wat overeenkomt met de vraag in de rest van de wereld, aldus ILZSG.

De productie van geraffineerd zink daalde vorig jaar ook met 3,8%, maar zal dit jaar met een robuuste 3,1% weer aantrekken, een opwaartse bijstelling ten opzichte van de 2,6% groei die in oktober werd verwacht.

ILZSG verwacht dat China's geraffineerde productie dit jaar met "een significante 4%" zal stijgen omdat de smelterijen van het land zullen profiteren van de hoge verwerkings- en raffinagelonen.

Europa was vorig jaar de zwakste schakel in de toeleveringsketen, met verschillende smelterijen die hun activiteiten volledig staakten en andere die hun productie verlaagden vanwege de recordhoge energieprijzen.

De productie in de regio daalde met 11,4%, maar zal zich in 2023 met 2,3% herstellen, "onder invloed van een terugval in de energieprijzen en de hervatting van de activiteiten bij de meeste smelterijen die in 2022 stillagen", aldus ILZSG.

De wanverhouding in tempo tussen het verwachte herstel van de vraag en het aanbod verklaart de scherpe daling in de schatting van het tekort van de Groep voor dit jaar.

Veel analisten denken dat er helemaal geen tekort zal zijn. De meest recente peiling van Reuters onder analisten leverde een mediane verwachting op van een aanbodoverschot van 45.000 ton onder de 16 analisten die een prognose van het marktevenwicht gaven.

MAAR VOORRADEN NOG STEEDS LAAG

Analisten hebben hun prijsvoorspellingen getemperd om de prijsdaling van zink te weerspiegelen vanaf het hoogtepunt van $3.512 eind januari.

De mediane prijsvoorspelling voor 2023 in de peiling van mei was $3.008 per ton, vergeleken met $3.140 ten tijde van de peiling van januari.

Er zullen waarschijnlijk meer neerwaartse prijsverlagingen komen naarmate China's enorme bouwsector worstelt om het verloren momentum terug te winnen en de zinksmelterijen in het land hun productie opvoeren. De Chinese productie van geraffineerd metaal steeg met 7,2% in de eerste vier maanden van dit jaar, volgens lokale dataleverancier Shanghai Metal Market.

De verwachtingen van een aanbodoverschot nemen toe, waardoor de LME-zinkprijs de afgelopen drie maanden in een neerwaartse trend terecht is gekomen.

Beleggingsfondsen zitten nu voor het eerst sinds begin 2020 netto short op het LME-zinkcontract en LME-broker Marex denkt dat het collectieve short op het Sjanghai-contract zich op vergelijkbare historische niveaus bevindt.

Het langverwachte overschot heeft zich echter nog niet voorgedaan op de London Metal Exchange of de Shanghai Futures Exchange.

Beide hebben de voorraden dit jaar zien toenemen, maar slechts marginaal en vanaf zeer lage niveaus.

De LME geregistreerde voorraad is sinds begin januari met 18.575 ton gestegen, maar staat met 49.050 ton nog steeds gelijk aan minder dan twee dagen wereldwijde consumptie.

De ShFE-voorraden staan op 59.166 ton, een stijging ten opzichte van de uitgeputte 20.453 ton eind december, maar nog ver verwijderd van de piek van bijna 124.000 ton tijdens de nieuwjaarsvakantie.

De LME-tijdspreads bewegen naar een diepere contango, wat suggereert dat er meer metaalleveringen worden verwacht. De benchmark contant-tot-driemaands periode < CMZN0-3> sloot donderdag op een contango van $15,74 per ton, de breedste van dit jaar.

De combinatie van een losse spreadstructuur en een zwakke outright prijs, die het laatst werd verhandeld op $2.530 per ton, zal fondsen er waarschijnlijk toe aanzetten om hun bear bets op een evenwichtige tot overbevoorrade markt in 2023 te verhogen.

Maar de bevestiging van het berenverhaal zal alleen komen in de vorm van een aanhoudend herstel van de beursvoorraden. Tot het zover is, zijn lage zichtbare voorraden een potentiële bron van spanning met de dalende prijs en de opbouw van shortposities van beleggers.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.