De wijk in Dakar's Colobane, die normaal kleurrijk en bruisend is, werd tijdens de pandemie veel somberder, wat Sow ertoe aanzette een apocalyptische visie te scheppen van wat zijn wijk zou kunnen worden.

Het resultaat is een installatie die een hele kamer van ongeveer 30 vierkante meter vult, waar modelgebouwen op instorten staan, skeletten naast hybride dieren hangen, de donder rommelt en rottend afval warmte genereert, en dat alles bij elkaar zorgt voor een onheilspellende sfeer.

"Het is geestverruimend," zei Ifeoma Dile, een kunstliefhebster die uit Londen is gekomen om de Biënnale van Dakar te zien, die donderdag van start is gegaan. "Ik heb kippenvel als ik alleen al naar dit alles kijk, en hoe lang moet hij erover gedaan hebben om dat in deze ruimte te maken? Het is verbazingwekkend."

Sow is een van de 59 kunstenaars of collectieven die officieel geselecteerd zijn voor de tentoonstelling - een van de oudste, grootschalige vieringen van hedendaagse Afrikaanse kunst op het continent - die tot 21 juni loopt.

De verwachtingen zijn hooggespannen omdat deze biënnale, de 14e van Dakar, twee jaar te laat wordt gehouden, nadat de pandemie door het coronavirus tot uitstel in 2020 had gedwongen.

Sow, 34 jaar, heeft de laatste drie jaar besteed aan de voorbereiding van de show. Zijn voornaamste creatieve werktuig is het afval dat hij verzamelt als hij door zijn straat zwerft, waaronder afgedankte bouwmaterialen, plastic platen en wegwerpbekertjes.

Wanneer hij niet bezig is met zijn grote creatie voor de biënnale, gebruikt hij de restjes voor zijn miniatuur straattaferelen, waarbij hij krakkemikkige markttaferelen op glas schildert voor zijn vernieuwde versie van de traditionele Senegalese "sous-verre", oftewel schilderen onder glas, kunst.

"Ik woon midden op de markt en dus heb ik dit theater voor me," vertelde hij Reuters woensdag vanuit zijn rommelige atelier, waar hij de laatste hand legde aan zijn mixed-media stukken voordat ze tentoongesteld werden.

Sow's beoogde publiek zijn niet de critici, maar de mensen in zijn buurt, vooral zijn miniatuur tafereeltjes van het straatleven. Het schilderen van herkenbare taferelen is een manier om de kunst toegankelijker te maken - "het is een kans voor mij om hen te begeleiden," zei hij.

De curatoren van de biënnale hebben een soortgelijke wens.

Verwacht wordt dat de komende maand zo'n 250.000 kunstliefhebbers en de grote namen uit de kunstwereld tentoonstellingen zullen bezoeken in de vele galerijen van de hoofdstad en in het grote Museum van Zwarte Beschavingen.

Maar om het grote publiek bij de festiviteiten te betrekken, is een reeks kunstinstallaties, waaronder een reusachtig geel hondenbeeld, opgedoken langs de belangrijkste kustweg van Dakar, waar veel plaatselijke bewoners zich bij zonsondergang verzamelen om te sporten en bij te praten aan de oceaan.

"In Senegal consumeren maar weinig mensen kunst," merkte Sow op.

Het zien van alledaagse markttaferelen op doek trekt hun aandacht en maakt hen aan het lachen, zei hij, en geeft de kunstenaar de kans om de diepere betekenis van het kunstwerk over te brengen.