Kan dit hernieuwde optimisme een einde maken aan een verschrikkelijke cyclus voor Repsol? Sinds de grote crisis van 2008 heeft het bedrijf te maken gehad met tal van tegenslagen: nationalisatie van zijn activa in Argentinië, de langdurige ineenstorting van de olie- en gasprijzen tussen 2014 en 2021, vermindering van dividenduitkeringen, kredietwaardigheidsverlagingen, noem maar op.

Het is echter tijd voor herpositionering, met onder meer de verkoop van diverse niet-strategische activa - zoals onlangs in Canada - en de verkoop van een kwart van zijn productie- en exploratiesegment aan het Amerikaanse investeringsfonds EIG.

Het is opmerkelijk dat Repsol dit segment waardeert op 18 miljard €, bijna de volledige huidige ondernemingswaarde. Repsol produceert 550.000 vat-equivalenten per dag - voornamelijk aardgas - en heeft 2 miljard vaten aan bewezen reserves.

De rest van de activa is echter ook goud waard, met name de zes raffinaderijen - een strategische en niet-reproduceerbare infrastructuur - met een capaciteit van een miljoen vaten per dag. En dan hebben we het netwerk van 4.600 tankstations verspreid over Spanje, Portugal, Mexico en Peru niet vermeld, en de 4 gigawatt aan hernieuwbare energieproductie.

Met zijn raffinaderijen wil Repsol een zwaargewicht worden in biobrandstoffen en andere koolstofarme alternatieven, zoals waterstof. De industriële gok is gedurfd, maar er zijn maar weinig spelers die het aankunnen; de Spanjaard is er duidelijk een van.

De waardering van de activa toont een aanzienlijke korting op de beurskapitalisatie van de afgelopen tien jaar. Het zou dus riskant zijn om op deze methode te vertrouwen om een belegging tegen deze prijs te rechtvaardigen, vooral omdat Repsol, net als andere grote spelers, vooral wordt gewaardeerd op basis van zijn dividendrendement.

De raad van bestuur heeft vijf jaar geleden een belangrijk aandeleninkoopprogramma gelanceerd. In totaal heeft het zich ertoe verbonden om minstens 1,3 miljard € per jaar aan zijn aandeelhouders terug te geven - met een herziening van dat plan in 2025.

Analisten lijken momenteel de mogelijkheid van een verhoging van deze kapitaalteruggaven aan aandeelhouders te overwegen. De herconfiguratie van de portefeuille verliep tot nu toe immers optimaal.

Een andere opmerkelijke prestatie is de aanzienlijke vermindering van de nettoschuld, die in tien jaar tijd met een factor zes is verminderd en thans verwaarloosbaar klein is.