De eerste, alarmerend of zelfs sensationeel, laat een vertraging van de verkoop in de VS zien, die met "slechts" 3 % is gestegen. Dit zou het zoveelste teken zijn van een bredere economische vertraging, waarbij de Franse groep een van de vele kanaries in de kolenmijn zou zijn.

Wat de luxemarkt in de VS betreft, verwijzen we graag naar ons artikel over Richemont. Wat de kanaries in de koolmijn betreft, zie ons artikel over Volvo.

Bij de tweede, wellicht objectievere benadering verbazen wij ons over de wereldwijde omzetgroei van 17 % en een operationele marge die recordhoogten bereikt. Dat is de genialiteit van het LVMH-model: de kracht van een mooi opgebouwd, gediversifieerd portfolio van activiteiten waarbij de zwakkere segmenten worden gecompenseerd door de kracht van de meer succesvolle.

In detail zien we een opvallende daling (min 11 %) van de cognacverkoop: dit is een waarschuwing die de aandeelhouders van Remy Cointreau niet zal ontgaan. Mode, lederwaren, cosmetica, juwelen en horloges vertonen daarentegen een uitmuntende gezondheid. Gouden medaille voor het distributiesegment - Sephora, DFS en Le Bon Marché - met een groei van 26 %.

De helft van de geconsolideerde omzet wordt nog steeds gerealiseerd in Europa en de Verenigde Staten, de andere helft in Azië - zeer overwegend - en in de rest van de wereld. Japan, Azië en Europa groeien respectievelijk met 31 %, 23 % en 22 % in de eerste helft van het jaar in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar.

De uitzonderlijke resultaten van LVMH steken scherp af tegen die van Kering, met een minder duidelijke algemene strategie, en een steeds gevaarlijker, overmatige afhankelijkheid van Gucci.