Het vijandige bod van Glencore op Teck Resources heeft een aantal Canadese institutionele beleggers enthousiast gemaakt. Zij hebben bij de federale regering gelobbyd om de grootste pensioenfondsen van het land aan te sporen hun belang in binnenlandse bedrijven te vergroten, zo blijkt uit een door Reuters ingeziene presentatie.

Het niet eerder gemelde voorstel is een ongebruikelijke zet, maar weerspiegelt het bredere nationalistische sentiment in Canada sinds de Zwitserse mijnbouwer ongevraagd een van de grootste mijnbouwbedrijven van het land naar marktwaarde benaderde.

Politici en lobbygroepen uit het bedrijfsleven hebben de federale regering gevraagd het bod van 22,5 miljard dollar te blokkeren en Ottawa heeft gezegd dat Glencore streng zal worden gecontroleerd.

De grote pensioenfondsen van Canada zijn wereldwijd bekende beleggers, die meer dan $ 1 biljoen aan spaargeld beheren, maar hun blootstelling aan binnenlandse aandelen is de afgelopen tien jaar gestaag afgenomen, aangezien de Canadese aandelenmarkten slechts 3% van de wereldwijde aandelenmarkt vertegenwoordigen. De Canadese pensioenfondsen hebben hun beleggingen op dat niveau afgestemd, aldus de presentatie.

Australische pensioenfondsen hebben ongeveer 50% van hun totale vermogen in binnenlandse aandelen belegd, aldus de presentatie.

Vorige maand trok Teck zijn voorstel om het bedrijf op te splitsen in afzonderlijke steenkool- en koperactiviteiten in, nadat het geen steun kreeg van de aandeelhouders.

China Investment Corp is de grootste institutionele belegger van Teck met een belang van 10,3% en het Noorse vermogensfonds Norges Bank bezit 1,52%, terwijl Canadese pensioenfondsen volgens gegevens van Refinitiv samen een belang van 0,78% hebben.

Institutionele beleggers beweren dat een invloedrijker belang Teck zou hebben geholpen om zijn plan uit te voeren en de achtervolging door Glencore te beëindigen.

Peter Letko, vice-president van Letko Brosseau, een Teck-investeerder die voorstander was van het scheidingsplan, zei dat de afwezigheid van Canadese pensioenfondsen bij "kritieke overheidsbedrijven de binnenlandse economie niet ten goede komt".

Lekto uit Montreal zei dat hij onlangs het ministerie van Financiën van de federale regering en provinciale overheden heeft aangeschreven om pensioenfondsen aan te sporen hun blootstelling aan de binnenlandse markt te vergroten.

Het ministerie van Financiën reageerde niet onmiddellijk op een vraag per e-mail.

PENSIOENEN EN POLITIEK

Het Quebecse pensioenfonds CDPQ weigerde commentaar te geven op "politieke en wetgevende zaken". Alle andere pensioenfondsen reageerden niet op het verzoek van Reuters om commentaar.

Canadese pensioenfondsen vertegenwoordigen 30% van het totale financiële spaargeld van de Canadezen.

"Aangezien zo veel van dit kapitaal naar internationale investeringen gaat, bestaat het risico dat het niet bijdraagt aan de economische groei van Canada", voegde Letko eraan toe.

Niet iedereen is het echter eens met deze aanpak.

Michael Osborne, een mededingingsadvocaat bij advocatenkantoor Cozen O'Connor, zei dat hoe meer je je bemoeit met de Canadese pensioenactiviteiten, "hoe meer je het pensioenrendement in gevaar brengt".

"We weten allemaal van ons eigen pensioensparen... al je beleggingen in één land stoppen - of het nu Canada is of een ander land - is een slechte beleggingsstrategie."

Toch heeft Lekto enkele medestanders gevonden, waaronder Kim Shannon, oprichter van Sionna Investments en voormalig bestuurslid van het Canadian Committee for Corporate Governance. Shannon voegde eraan toe dat Canadese aandelen in de afgelopen drie decennia betere rendementen met lagere risico's hebben opgeleverd.

Letko heeft ook steun gevonden bij enkele bedrijfsleiders.

"Het is echt beschamend dat twee van de grootste pensioenfondsen die in Teck investeren Chinees en Noors zijn," zei Pierre Lassonde, een Canadese mijnbouwondernemer die aanbood te investeren in de steenkoolactiva van Teck om de poging van Glencore te dwarsbomen. Lassonde steunt ook Letko's voorstel.

Clement Gignac, een Canadese senator en een ervaren econoom, zei dat het weliswaar niet de "zaak van politici is om te beslissen in welke landen de pensioenfondsen investeren", maar dat de sector als geheel meer openheid van zaken moet geven over waar het spaargeld van Canadezen wordt geïnvesteerd. (Verslaggeving door Divya Rajagopal, aanvullende rapportage door Maiya Keidan, Redactie door Denny Thomas en Marguerita Choy)