De operationele dynamiek van BCE - de moedermaatschappij van operator Bell - evolueert op het ritme van een metronoom. Aan de positieve kant prijzen we de absolute stabiliteit van de marges; aan de negatieve kant de zorgwekkende daling van de winstgevendheid, ondanks het feit dat de hefboomwerking aanzienlijk toenam.

Dit heeft ertoe geleid dat de aandeelkoers zich weer op het niveau bevindt van tien jaar geleden. Met een dividendrendement van 7,5 % en geen groeivooruitzichten - behalve de mogelijkheid om inflatie door te berekenen - blijven beleggers het aandeel benaderen als een obligatie.

De Canadese markt, bekend om zijn dominantie door grote pensioenfondsen die voornamelijk gericht zijn op rendement, zit vol met dergelijke bedrijven. Denk maar aan de sectoren bankwezen en pijpleidingen.

Het dividend per aandeel van BCE is gestegen van 2,2 USD in 2013 naar 3,7 USD in 2023, een jaarlijkse groei van 5,3 %, wat hoger is dan de inflatie over deze periode. Als deze dynamiek zich voortzet in de volgende cyclus, kunnen we een dividend van minstens 6 USD per aandeel verwachten in 2033. Vanuit dit perspectief lijkt het logisch om aandelen te kopen rond de 50 USD.

Deze projectie heeft echter recentelijk een klap gekregen. De cashflow is aanzienlijk gedaald in de laatste boekjaren en er is al een risico dat deze de dividenduitkeringen, die elk jaar moeten stijgen om aan de eisen van de aandeelhouders te voldoen, niet meer kan dekken.

De Canadese telecommunicatiemarkt – gedomineerd door Rogers, Telus en Bell – heeft geprofiteerd van een zeer sterke bevolkingsgroei als gevolg van het erg ambitieuze immigratiebeleid van de regering Trudeau. Deze groei bereikt thans evenwel een keerpunt, mede veroorzaakt door een kritieke woningschaarste.

Gecombineerd met financieringskosten die zeker hoger zullen zijn in de volgende cyclus dan in de vorige, en tegen de achtergrond van zware infrastructuurinvesteringen die nodig zijn voor glasvezel en 5G, kan deze verandering de zaken compliceren - en de metronoom verstoren.