Bayer kondigt positieve resultaten aan van de Fase III-studie OASIS 3 waarin de werkzaamheid en veiligheid op lange termijn van de onderzoeksverbinding elinzanetant versus placebo worden geëvalueerd. In dit onderzoek voldeed elinzanetant met succes aan het primaire eindpunt, waarbij een statistisch significante vermindering werd aangetoond van de frequentie van matige tot ernstige vasomotorische symptomen (VMS, ook bekend als opvliegers) vanaf de basislijn tot week 12 in vergelijking met placebo. Het veiligheidsprofiel op lange termijn dat gedurende 52 weken in de OASIS 3 studie werd waargenomen, is over het algemeen consistent met eerder uitgevoerde studies en gepubliceerde gegevens over elinzanetant.

Elinzanetant is de eerste dubbele neurokinine-1,3 (NK-1,3)-receptorantagonist, in klinische ontwikkeling in een laat stadium voor de niet-hormonale behandeling van matige tot ernstige VMS geassocieerd met de menopauze, en wordt eenmaal daags oraal toegediend. OASIS 3 (NCT05030584) is het derde fase III-onderzoek in het klinische ontwikkelingsprogramma van OASIS met positieve resultaten. Begin 2024 kondigde Bayer topline gegevens aan van de eerste twee fase III-studies OASIS 1 en 2 (NCT05042362 en NCT05099159), die voldeden aan alle primaire en belangrijke secundaire eindpunten.

De resultaten van alle drie de studies zullen op komende wetenschappelijke congressen worden gepresenteerd. Bayer zal de gegevens van de OASIS 1, 2 en 3 studies voorleggen aan de gezondheidsautoriteiten voor goedkeuring van de markttoelating van elinzanetant voor de behandeling van matige tot ernstige VMS geassocieerd met de menopauze. OASIS 1 en 2 zijn dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde multicenterstudies die de werkzaamheid en veiligheid van elinzanetant onderzochten, eenmaal daags oraal toegediend bij vrouwen met matige tot ernstige VMS geassocieerd met de menopauze gedurende 26 weken.

OASIS 1 en 2 randomiseerden 396 en 400 postmenopauzale vrouwen tussen 40 en 65 jaar op 184 locaties in 15 landen. OASIS 3 is een dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd multicenteronderzoek naar de werkzaamheid en veiligheid van elinzanetant voor de behandeling van vasomotorische symptomen gedurende 52 weken bij postmenopauzale vrouwen. OASIS 3 randomiseerde 628 postmenopauzale vrouwen tussen 40 en 65 jaar op 83 locaties in 9 landen.

Het fase III klinische ontwikkelingsprogramma van elinzanetant, OASIS, bestaat momenteel uit vier fase III studies: OASIS 1, 2, 3 en 4. De OASIS 1, 2 en 3 studies onderzoeken de werkzaamheid en veiligheid van elinzanetant 120 mg bij vrouwen met matig tot ernstig VMS geassocieerd met de menopauze. De OASIS 4 studie is een uitbreiding van het klinische fase III programma en onderzoekt de werkzaamheid en veiligheid van elinzanetant bij vrouwen met matige tot ernstige VMS veroorzaakt door endocriene therapie voor de behandeling of preventie van borstkanker. Het ontwerp en de dosering van het Fase III klinische ontwikkelingsprogramma is gebaseerd op de positieve gegevens van twee Fase II studies (RELENT-1 en SWITCH-1).

RELENT-1 was een Fase Ib/IIa-studie waarin de veiligheid, farmacokinetiek en voorlopige werkzaamheid van elinzanetant werden onderzocht. SWITCH-1 was een Fase IIb-studie waarin de werkzaamheid en veiligheid van vier verschillende doses elinzanetant vergeleken met placebo werd onderzocht bij vrouwen met VMS. Elinzanetant is de eerste tweeledige neurokinine-1,3 (NK-1,3)-receptorantagonist die zich in een vergevorderd stadium van klinische ontwikkeling bevindt voor de niet-hormonale behandeling van matige tot ernstige VMS geassocieerd met de menopauze. Elinzanetant kan matige tot ernstige VMS behandelen door het moduleren van een groep oestrogeengevoelige neuronen in de hypothalamusregio van de hersenen (de KNDy-neuronen) die, met de afname van oestrogeen, hypertrofisch worden en leiden tot een hyperactivering van de thermoregulatoire pathway, waardoor de mechanismen voor het regelen van de lichaamswarmte worden verstoord, wat resulteert in VMS. Elinzanetant kan ook slaapstoornissen die geassocieerd worden met de menopauze verminderen.

Vasomotorische symptomen (VMS; ook wel opvliegers genoemd) zijn het gevolg van hyperactivatie van de warmteregulatieroute door hypertrofie van de KNDy-neuronen. Dit komt door een afname van oestrogeen, die het gevolg kan zijn van de progressieve afname van de ovariële functie door de natuurlijke menopauze of door medisch ingrijpen door bilaterale oophorectomie of endocriene therapie. VMS wordt door tot 80% van de vrouwen op een bepaald moment tijdens de overgang naar de menopauze gemeld en is een van de belangrijkste oorzaken voor het zoeken van medische hulp tijdens deze fase van het leven van een vrouw.

Meer dan een derde van de vrouwen in de menopauze meldt ernstige symptomen, die 10 jaar of langer na de laatste menstruatie kunnen aanhouden, met relevante gevolgen voor de kwaliteit van leven. VMS kan ook veroorzaakt worden door endocriene therapie voor de behandeling of preventie van borstkanker, wat invloed heeft op de levenskwaliteit en therapietrouw. Voor deze vrouwen zijn er momenteel geen goedgekeurde behandelingsopties.