De stam lanceerde in 2020 een plan om die energie te benutten met wat het eerste windmolenpark op stamschaal van het land zou worden - een project dat bedoeld is om banen, geld en elektriciteit te leveren aan een plaats waar een tekort aan deze zaken is.
Het project vormt de kern van de economische langetermijnstrategie van de Standing Rock Sioux, en de inkomsten uit de verkoop van stroom aan het regionale elektriciteitsnet zouden het casino van het reservaat, dat ongeveer $6 miljoen per jaar opbrengt, vervangen als grootste inkomstenbron. De tweepartijdige infrastructuurwet en de Inflation Reduction Act (IRA) die de afgelopen twee jaar zijn aangenomen, hebben enorme mogelijkheden gecreëerd voor de ontwikkeling van wind- en zonneprojecten op inheems grondgebied en bieden ongeveer 14 miljard dollar aan subsidies en stimuleringsmaatregelen. De IRA geeft stammen en andere belastingvrije entiteiten ook toegang tot de stimuleringsmaatregelen in de vorm van een directe betaling, in plaats van een typisch belastingvoordeel.
Maar in tegenstelling tot de wind die over de Great Plains waait, gaat het project nergens snel heen.
Stammen hebben geen toegang tot de belangrijkste stimuleringsmaatregelen voor grotere schone energieprojecten totdat ze een overeenkomst hebben om zich aan te sluiten op het regionale elektriciteitsnet. Dat is een duur proces dat jaren kan duren en technische expertise vereist die de meeste stammen niet hebben. Andere stimuleringsmaatregelen die onder de wetgeving vallen, vervallen al in 2024 en 2026.
Dat zou een "once in a lifetime opportunity" in gevaar kunnen brengen, volgens Cheri Smith, voorzitter van de Alliance for Tribal Clean Energy, een non-profit organisatie die stammen helpt om schone energie te ontwikkelen.
"Al dat geld zal zijn werk niet doen tenzij we deze wegversperringen wegnemen," zei Smith.
Het project van de Standing Rock Siouxs is één van de ongeveer twaalf grootschalige schone energieprojecten die voorgesteld zijn door stammen die willen profiteren van nieuwe federale subsidies voor groene energie, volgens interviews van Reuters met meer dan twee dozijn stamvertegenwoordigers, overheidsfunctionarissen en industrie-experts. De projecten zouden samen minstens 4GW aan elektriciteit produceren.
Deze stamhoofden zeiden dat de helft van deze projecten zich door de wachtrij voor aansluiting op het elektriciteitsnet heen worstelen, terwijl de rest nog met het proces moet beginnen, wat de moeilijkheden weerspiegelt waarmee kleine ontwikkelaars te maken krijgen bij het navigeren door het netinterconnectieproces en de toegang tot IRA-stimuleringsmaatregelen.
De stammen die door Reuters werden geïnterviewd, zeggen dat zij, in tegenstelling tot hun grotere rivalen, niet over het startkapitaal en de interne knowhow beschikken om de hindernissen in de regelgeving voor de bouw en aansluiting van een groot energieproject op het net te nemen. Dat betekent dat de stammen - die tot de armste gemeenschappen van het land behoren - een grote ontwikkelingskans zouden kunnen missen, en dat de Verenigde Staten hun aanzienlijke potentieel om hernieuwbare energie op te wekken zouden kunnen mislopen in een tijd van grote vraag naar klimaatvriendelijke energie.
Een ambtenaar van het ministerie van Financiën vertelde Reuters dat het vier keer formeel overleg heeft gevoerd met stammen bij het ontwikkelen van de IRA-bepalingen. De ambtenaar erkende de financiële beperkingen voor stammen in de fase voorafgaand aan de ontwikkeling, maar zei dat de IRA niet toestaat dat er geld wordt vrijgemaakt voordat er interconnectieovereenkomsten zijn gesloten.
"Op de korte termijn zal het tijd kosten voor projecten van de grond komen en voor stammen om uit te zoeken hoe ze de kredieten kunnen gebruiken, maar het is een belangrijke kans, zei de ambtenaar.
De Standing Rock Sioux hebben tot nu toe $3 miljoen uitgegeven aan technische studies en vergoedingen om in de wachtrij te blijven, zonder garantie op goedkeuring. Meer stortingen van $1 miljoen tot $10 miljoen kunnen nog komen. Dat zou een gemiste kans kunnen zijn: Volgens het National Renewable Energy Laboratory is inheems land goed voor ongeveer 6,5% van het potentieel aan hernieuwbare energie van het land. Volgens de Energy Information Administration hebben inheemse Amerikaanse huishoudens echter veel minder toegang tot elektriciteit dan het nationale gemiddelde. Slechts 30% van het Navajo Nation reservaat heeft elektriciteit, ondanks het feit dat het omringd is door grote steden zoals Phoenix.
EEN NIEUWE DAG De ontwikkelingsinstantie van de Standing Rock Sioux stam, SAGE genaamd, stelde drie jaar geleden het 235MW windmolenpark voor. Ze noemden het project Anpetu Wi, wat "het begin van een nieuwe dag" betekent in de Lakota taal.
De stam leidde in 2016 massale protesten tegen de Dakota Access oliepijplijn die internationale steun en aandacht trokken.
SAGE schat dat het windmolenpark over een periode van 25 jaar $210 miljoen aan inkomsten zal opleveren uit de verkoop van stroom aan het regionale elektriciteitsnet, waarbij tientallen directe banen worden gecreëerd en na verloop van tijd nog meer indirecte banen, omdat de stam in nieuwe initiatieven investeert. Meer geld en banen zouden de stam helpen, die volgens gegevens van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de volkstelling te kampen heeft met 50% werkloosheid en een armoedepercentage van 37%, wat deels te wijten is aan de hoge elektriciteitstarieven.
Volgens SAGE-directeur Joe McNeil zijn de elektriciteitskosten in het reservaat het dubbele van die in het nabijgelegen Bismarck, North Dakota.
"Energieongelijkheid is een van de belangrijkste oorzaken van deze economische ongelijkheid," zei McNeil.
Hij zei dat de stam de elektriciteitsprijzen zou kunnen controleren als zij eigenaar zou zijn van Anpetu Wi. De inkomsten van het windmolenpark zouden opnieuw geïnvesteerd worden in lokale gedistribueerde zonne-energie- en microgridprojecten die de elektriciteitsrekening van de stam zouden verlagen en andere projecten zouden financieren, zoals regeneratieve landbouw en een cultureel museum.
Tot nu toe heeft de stam een locatie veiliggesteld en studies voltooid over het windpotentieel en de culturele en milieueffecten als onderdeel van het proces om een aansluitingsovereenkomst te krijgen van de regionale netbeheerder, de Southwest Power Pool, een van de zeven non-profit transmissieorganisaties in de VS die belast zijn met het garanderen van een betrouwbare stroomvoorziening in hun regio.
McNeil zei dat het project zich in het midden van de rij van meer dan 400 projecten van de Southwest Power Pool bevindt.
De SPP heeft niet gereageerd op verzoeken om commentaar.
De stam heeft een groot deel van de $3 miljoen die ze tot nu toe heeft uitgegeven, bijeengebracht bij filantropieën en familiefondsen, waaronder de Sierra Club Foundation, Wallace Global Fund en de Bush Foundation in de vorm van leningen die kunnen worden kwijtgescholden.
Eileen Briggs, directeur subsidies van de Bush Foundation, zei dat het risico de moeite waard is, gezien de potentiële impact als het project slaagt.
"Naast de gevolgen voor de Standing Rock Sioux, zullen inheemse naties in het hele land een bewezen voorbeeld hebben van hoe ze duurzame energiesystemen kunnen ontwikkelen en bezitten," zei ze.
Ze zei dat zonder filantropische steun, zeer kapitaalintensieve projecten "effectief iedereen kunnen uitsluiten behalve de grootste, meest gevestigde ontwikkelaars."
Andere stammen worden met dergelijke obstakels geconfronteerd.
Navajo Power, een projectontwikkelaar die samenwerkt met inheemse overheden, heeft vijf voorgestelde schone energieprojecten in de wachtrij voor interconnectie, waaronder een project dat drie jaar geleden is gestart.
Ook Navajo Power heeft een beroep gedaan op filantropie en familiefondsen om de projecten door de vergunningsprocedure en interconnectie te loodsen, aldus Brett Isaac, CEO van Navajo Power.
"De preontwikkelingsfase is de meest risicovolle fase, waarin stammen zelf gewoon niet de moed hebben om risico's te nemen," zei hij. De Moapa Southern Paiute in Nevada ontwikkelen ondertussen bijna 2 GW aan zonne-energie om aan grote markten zoals Las Vegas te verkopen. Maar de stam koos voor landlease in plaats van eigendom vanwege de moeilijkheden om aan startkapitaal te komen.
"We willen zo graag eigenaar worden dat we het kunnen proeven," zei Greg Anderson, voorzitter van de stam.
OVERHEIDSGESPREKKEN
In mei riep Smith van de Alliance, een voormalig leidinggevende bij Tesla Solar City, in St. Paul, Minnesota, 20 functionarissen van de Federal Energy Regulatory Commission, meer dan een dozijn functionarissen van de ministeries van Energie en Binnenlandse Zaken en tientallen inheemse energieleiders uit het hele land bijeen om de obstakels te bespreken waarmee de stammen te maken hebben. Reuters woonde de conferentie bij.
Jeremiah Baumann, stafchef van de Under Secretary for Infrastructure bij DOE, vertelde tijdens de bijeenkomst dat de energieprogramma's van het Agentschap voor leningen niet effectief zijn geweest om de stammen te helpen. "Te veel programma's zijn te moeilijk toegankelijk; de administratieve lasten zijn te hoog," zei hij. Waarnemend FERC-voorzitter Willie Phillips vertelde de vergadering dat FERC bezig was met het aanpakken van de achterstand van projecten in de wachtrij voor interconnectie. FERC voerde twee maanden later brede hervormingen door, maar deze pakten niet specifiek de door de stammen genoemde problemen met upfront capital aan.
The Alliances Smith zei dat ze FERC zou vragen om de aanbetalingen en interconnectiekosten voor stammen drastisch te verlagen en prioriteit te geven aan stammenprojecten in de wachtrij.
Een woordvoerder van FERC zei dat de commissie van plan is om input te blijven krijgen van inheemse overheden. "Deze regel is nog maar het begin van het hervormingsproces van de Commissie voor de transmissie. Er komt nog meer," zei woordvoerster Celeste Miller.
Smith zei dat ze hoopt dat de federale instanties de kans niet voorbij laten gaan om de feedback van inheemse stammen te verwerken.
"Elektriciteit mag geen voorrecht zijn. Het is een recht en voor een echt rechtvaardige overgang is het essentieel dat deze geleid wordt door inheemse mensen, voor inheemse mensen," zei ze. (Verslaggeving door Valerie Volcovici; Bewerking door Richard Valdmanis en Suzanne Goldenberg)
