Groot-Brittannië ziet momenteel iets minder waarde in de uitgifte van langlopende gilts in vergelijking met obligaties met een korte of middellange looptijd, nu het zijn op één na hoogste financieringsbehoefte ooit probeert te financieren, aldus het hoofd van het schuldagentschap van het land.

Eerder op woensdag kondigde het United Kingdom Debt Management Office aan dat het in het boekjaar 2024/25 voor 265 miljard pond (338 miljard dollar) aan staatsobligaties zou uitgeven, tegenover 232 miljard pond in het lopende jaar dat deze maand eindigt.

Dat is de op één na hoogste uitgifte ooit in contanten, na de 486 miljard pond die in 2020/21 werd uitgegeven om de reactie van de overheid op de COVID-19 pandemie te financieren.

"Dit is opnieuw een substantiële opdracht," vertelde Robert Stheeman, chief executive van de DMO, aan Reuters. "We hebben geprobeerd om een opdracht te ontwerpen die de kans op een soepele levering maximaliseert."

De nieuwe opdracht volgt op de jaarlijkse begrotingsplannen van minister van Financiën Jeremy Hunt, volgens welke de staatsschuld tegen 2028/29 zal stijgen van 2,4 biljoen pond naar 3,0 biljoen pond.

En in tegenstelling tot tijdens de pandemie, heeft het DMO nu concurrentie van een soort Bank of England, die 100 miljard pond aan gilts per jaar verkoopt uit haar portefeuille van obligaties die tussen 2009 en 2021 een piek van bijna 900 miljard pond bereikte als gevolg van kwantitatieve versoepeling.

Van oudsher zijn obligaties met een lange looptijd - obligaties met een looptijd van meer dan 15 jaar - een steunpilaar van de Britse staatsschulduitgifte.

Britse staatsobligaties hebben de langste gemiddelde looptijd van alle grote landen, met een gemiddelde van 15 jaar aan het einde van 2022, tegen minder dan 13 jaar in 2005, volgens gegevens van het DMO.

Maar het komende uitgifteprogramma heeft de laagste procentuele toewijzing van obligaties met een lange looptijd in de geschiedenis van het DMO, namelijk 18,5% van de uitgifte, tegen 22,3% dit boekjaar, hoewel het in absolute termen een forse 49 miljard pond is.

"Er is veel discussie over een geleidelijke maar merkbare afname van de vraag aan de lange en zeer lange kant van de markt. Daar hebben we rekening mee gehouden," aldus Stheeman.

"Er kan opgemerkt worden dat er een sterke directe correlatie is tussen waar de vraag zich op richt en waar de prijs-kwaliteitverhouding is," voegde hij eraan toe.

VERSCHUIVENDE VRAAG

In januari vertelden obligatiehandelaren en beleggers het DMO dat er een "significante structurele verandering" had plaatsgevonden die de vraag naar langlopende gilts had verminderd, deels als gevolg van de onrust die pensioenfondsen trof tijdens het kortstondige premierschap van Liz Truss in 2022.

Stheeman zei dat de daling van de vraag langdurig en geleidelijk was en de krimpende rol van toegezegd-pensioenfondsen weerspiegelt, die verplicht zijn om langlopende activa, waaronder gilts, aan te houden om aan hun verplichtingen te voldoen.

Andere factoren waren ook gunstig voor de uitgifte van schuldpapier met een korte en middellange looptijd, aldus Stheeman, die sinds 2003 aan het hoofd staat van het DMO en in juni met pensioen gaat.

Kortere gilts hebben een bredere beleggersbasis - waardoor ze gemakkelijker in de grote volumes verkocht kunnen worden die nu nodig zijn - en de rendementscurve van de gilt is sinds juli steiler geworden, waardoor de relatieve kosten van de uitgifte van schuld met een langere looptijd zijn toegenomen.

Benchmark 30-jarige gilts leveren momenteel 4,45% op, een half procentpunt meer dan vijfjarige gilts, in tegenstelling tot juli toen de rendementen op 30-jarige gilts 0,2 procentpunt lager waren dan die van vijfjarige obligaties.

"Het is een opvallende trend die mogelijk suggereert dat de vraagdynamiek aan het veranderen is," zei Stheeman. ($1 = 0,7849 pond)