Door Christoph Steitz en Tom Käckenhoff

Hoe moeilijk het is, werd maandag duidelijk toen Martina Merz de handdoek in de ring gooide en vroeg om haar contract als CEO vijf jaar eerder te mogen beëindigen, als gevolg van de groeiende weerstand tegen een plan om de staaldivisie van de groep, de op één na grootste van Europa, af te stoten.

De plotselinge stap, waardoor de aandelen van de groep dinsdag voor de tweede opeenvolgende dag daalden, kwam na een openlijke opstand van werknemersvertegenwoordigers en een groeiende weerstand binnen haar raad van bestuur, zeiden twee mensen die bekend waren met de zaak.

Haar waarschijnlijke opvolger, Miguel Angel Lopez Borrego, interim CEO van Norma, zal door hetzelfde complexe web van belanghebbenden moeten navigeren dat het tot nu toe onmogelijk heeft gemaakt om wat misschien wel de meest beladen activa van het bedrijf is, te verkopen.

"De strategie van Thyssenkrupp is nu onduidelijker dan 12 maanden geleden en het ontwarren van het bedrijf gaat te langzaam," zei Ingo Speich van Deka Investment, een top-20 investeerder, en voegde eraan toe dat staal het "probleemkind" van het bedrijf is.

De afgelopen tien jaar beschouwde het management staal als een molensteen om de nek van Thyssenkrupp vanwege het cyclische karakter ervan, maar eerdere pogingen om de divisie samen te voegen met een branchegenoot, te verkopen aan een rivaal, naar de beurs te brengen of te verzelfstandigen zijn allemaal mislukt.

Hendrik Schmidt, bestuursexpert bij DWS, een van de top-10 aandeelhouders van Thyssenkrupp, zei dat hoewel staal een belangrijk onderdeel van Borrego's takenlijst zou zijn, hij ook oplossingen moet vinden voor de defensie- en waterstofeenheden van de groep.

"We moeten ons afvragen of we weer een periode van onzekerheid tegemoet gaan ... die het bedrijf en zijn eigenaars geld kost en de angst onder de werknemers aanwakkert," zei hij. "Ik hoop dat er niet nog eens twee jaar strategiewerk komt."

GEVANGEN IN HET WEB VAN THYSSEN

Staal is van oudsher een bolwerk van de Duitse vakbonden, die volgens de regels van de medezeggenschap toestemming moeten geven voor grote herstructureringen. Vertegenwoordigers van de werknemers hebben ook de helft van de 20 zetels in de raad van commissarissen van Thyssenkrupp.

Dan is er nog de grootste aandeelhouder van het conglomeraat, een stichting zonder winstoogmerk die is opgericht door het laatste lid van de familie Krupp om de staalproducent te leiden, die zich bezighoudt met liefdadigheidswerk en niet de capaciteiten heeft van een vermogensbeheerder.

Borrego, 58, is geen vreemde met complexe oprichtingen. Hij was eerst financieel directeur en daarna voorzitter van Siemens Gamesa, zelf het product van de moeizame fusie van de windactiviteiten van Siemens met de Spaanse rivaal Gamesa.

Hij zal naar verwachting op 1 juni in dienst treden als CEO en is daarmee de vierde CEO van Thyssenkrupp in minder dan vijf jaar die een poging doet om de conglomeraatstructuur van de groep, die naast staal ook onderzeeërs, auto-onderdelen en materiaalhandel omvat, te vereenvoudigen.

Marc Tuengler van DSW, een lobbygroep die de particuliere aandeelhouders van Thyssenkrupp vertegenwoordigt, zei dat het bijna niet uitmaakte of staal onderdeel van Thyssenkrupp bleef of verkocht zou worden, zolang er maar een duidelijke beslissing was.

"De vraag is zo vastgeroest dat een van de twee wegen duidelijkheid en verlichting zou brengen," zei hij.

Als we afgaan op de aandelen van Thyssenkrupp, is er niet veel hoop gevestigd op de plotselinge verandering van CEO: de aandelen van de groep hebben sinds de aankondiging bijna 15% verloren.

"We zullen zien of de nieuwe CEO beslissingen kan nemen om het vertrouwen van de beleggers terug te winnen of dat hij verstrikt raakt in het Thyssenkrupp-netwerk," schreef Christian Obst van Baader Bank, die volgens Refinitiv Eikon een belang van 0,01% in de groep heeft.