Door 
Ik worstel met de moeilijke terugkeer na een regenachtige vakantie, dus moest ik even bekomen van het nieuws. Toch is de degradatie van de Amerikaanse schuld geen plotseling gebeuren maar de afronding van een proces dat maanden geleden werd ingezet door concurrerende bureaus. De hernieuwde focus op schulden is des te ironischer, aangezien de meeste economen hun recessiescenario's inmiddels hebben opgeborgen. Met een perfecte timing heeft Fitch de beleggers verrast, waardoor de obligatierendementen stegen. Gelukkig heeft het Amerikaanse werkgelegenheidsrapport de opwaartse druk getemperd tegen de achtergrond van een afnemend groeitempo.
Verliest Japan zijn flexibiliteit?
Het andere opvallende punt waarnaar ik wil verwijzen, is het voorspelde einde van het zeer soepele beleid van de centrale bank van Japan. Ik loop wellicht wat op de zaken vooruit, maar de tekenen wijzen alvast in die richting. Terwijl de BoJ de rendementen van de 10-jarige obligatie tot nu toe had geplafonneerd op 0,50 %, versoepelt ze nu haar fluctuatiemarge, waardoor de weg naar de 1 % wordt geopend. Als ik verder zou speculeren, zou ik zeggen dat de stijging in de komende jaren zelfs de grens van 1,28 % zou kunnen bereiken. Lees deze analyse (in het Engels) er maar op na, die eind 2022 werd gepubliceerd.
Intussen, zoals je in de onderstaande grafiek kunt zien, is de 10-jarige obligatie het stijgingspotentieel van zijn dubbele bodemomkeerpatroon, dat begin 2022 op 0,626 % werd geactiveerd, gaan testen. Hoewel de belangrijkste steun ongewijzigd blijft op 0,16 %, kunnen wij thans een eerste steunniveau van 0,485 % in de gaten houden.
