Meer dan 300 hectare (740 acres) groene maïs en rijst, geplant door Roberto Latini in de westelijke Venezolaanse staat Portuguesa, golven onder een stralende zon en blauwe hemel.

De groeiende gewassen - die in september geoogst moeten worden - konden alleen geplant worden omdat Latini geld voor meststoffen en zaden kreeg van een landbouwgilde, die de boeren in het economisch geplaagde land geld heeft geleend.

Venezolaanse rijst- en maïstelers - hoofdgewassen voor binnenlandse consumptie - hebben een jarenlange productiedaling omgebogen dankzij de leningen voor meststoffen en zaden van kopers, die geld vrijmaken om te investeren in generatoren en andere inspanningen om de stroomstoringen te bestrijden, aldus een dozijn boeren.

De leningen - van ten minste zes gilden in Portuguesa en 20 nationale groepen die gewassen opkopen - komen te midden van strenge kredietbeperkingen, waardoor traditionele leningen van banken bijna onmogelijk te krijgen zijn, en een inflatie van meer dan 50%.

"Men overleeft met de steun van de gilden die de meststoffen aanbieden," zei Latini terwijl hij een rondleiding gaf over zijn boerderij, en hij voegde eraan toe dat de productie meer zou kunnen groeien als er meer financiering beschikbaar zou zijn.

De voorwaarden van de leningen, die vaak met de oogst zelf worden terugbetaald, kunnen voor sommige kleine telers nog steeds onbetaalbaar zijn.

Zonder meer regelmatige financiering van banken zullen de boeren volgens Reuters voor uitdagingen blijven staan en zouden sommige producenten hun activiteiten kunnen stopzetten.

De landbouwproductie in Venezuela, dat grotendeels afhankelijk is van de nationale voedselproductie, is het afgelopen decennium ingestort na jaren van prijs- en valutacontroles, landnationalisaties, gebrek aan brandstof en storingen in openbare voorzieningen.

President Nicolas Maduro versoepelde de valutarestricties in 2019, waardoor transacties in dollars mogelijk werden en de economie wat ademruimte kreeg. Hij heeft ook een orthodoxe poging gedaan om de inflatie te verminderen met kredietbeperkingen en lagere uitgaven.

Hoewel de "termijnverkoop" van gewassen gebruikelijk is in andere Latijns-Amerikaanse landen zoals Brazilië, is deze praktijk nieuw en in opkomst in Venezuela, zo vertelden lokale landbouwdeskundigen aan Reuters.

Volgens het plaatselijke adviesbureau Globalscope zijn er in totaal ongeveer 330 miljoen dollar aan bankleningen beschikbaar voor boeren in Venezuela. Een groot deel van die financiering gaat naar producenten van kleinschalige exportgewassen zoals sesam en mungbonen.

In Bolivia en Colombia is negen tot twaalf keer zoveel krediet beschikbaar, volgens cijfers van de overheid in die landen.

"Er is geen bescherming voor de (landbouw- en veeteelt)sector op financieel gebied," zegt Gerardo Mendoza, hoofd van het lokale landbouwadviesbureau Agrotributos.

De ministeries van Communicatie, Landbouw en Financiën reageerden niet op verzoeken om commentaar. De centrale bank ook niet.

TERUGBETALEN MET GEWASSEN

De productie van rijst en witte maïs steeg vorig jaar tot 1,2 miljoen ton, 29% meer dan in 2022, hoewel deze stijging nog steeds lager is dan de productie van 3,4 miljoen ton tien jaar geleden, volgens cijfers van het landbouwgilde.

Giorgio Ruffato, ook een teler van rijst en maïs in Portuguesa, vertegenwoordigt één vereniging die boeren helpt met fondsen.

"We geven ze zaden, insecticiden, hulp bij reparaties aan machines en diensten om hun oogst op te slaan," zei hij op zijn boerderij, waar ook een klein laboratorium is waar hij controleert op gewasschade door ongedierte of schimmels.

De producenten betalen de leningen terug door hun oogst af te staan of met hun inkomsten uit de verkoop aan verwerkingsbedrijven, die hen in dollars betalen voor de gewassen op basis van internationale prijzen.

Maar sommige kleine producenten verdienen nog steeds niet genoeg om de gilden terug te betalen.

"Veel kleine producenten zullen verdwijnen, sommigen van ons hebben schulden (bij verenigingen of bedrijven)," zei boer Cesar Tovar, die wat machines verkocht om zijn kosten te dekken.

De hogere kosten voor de producenten, gekoppeld aan een 12-maands inflatie van 51,3%, zouden door kunnen sijpelen naar de consumenten.

"Elke andere vorm van krediet is lastig. Als u daar (openbare) diensten en belastingen aan toevoegt, kan dat allemaal een impact hebben op de prijzen," zei econoom Hermes Perez.

Sommige boeren doen grote investeringen in wegen en noodstroomvoorzieningen vanwege de slechte infrastructuur en de frequente uitval van water en elektriciteit.

"We hebben zonnepanelen moeten nemen die batterijen opladen," zei Luis Hernandez, een teler in de staat Apure, die moeite heeft om aan brandstof te komen.

Latini gebruikt transformatoren op zijn land om het water voor de rijstplanten te kunnen blijven geven, zelfs als de stroom uitvalt, terwijl Ruffato enkele lokale wegen heeft gerepareerd om de gewassen te kunnen vervoeren. (Verslaggeving door Mayela Armas en Vivian Sequera in Turen en Caracas, aanvullend verslag door Nelson Bocanegra in Bogota Schrijven door Julia Symmes Cobb en Marguerita Choy)