Hieronder volgen historische hoogtepunten van een beweging die al meer dan een halve eeuw wordt gedomineerd door de familie Le Pen.
1972
Voormalig soldaat Jean-Marie Le Pen richt het Front National op, een extreemrechtse randpartij die bestaat uit veteranen uit de Algerijnse oorlog en Franse collaborateurs van het Vichy-regime.
1974
Le Pen doet mee aan de presidentsverkiezingen, maar behaalt minder dan 1% van de stemmen. Twee jaar later wordt zijn huis in Parijs aangevallen met een bom. De dader wordt nooit gevonden.
1981
Le Pen slaagt er niet in genoeg aanhangers te krijgen om zich kandidaat te stellen voor de presidentsverkiezingen, die gewonnen worden door de linkse François Mitterrand. In de jaren daarna krijgt Le Pen geleidelijk nieuwe aanhangers.
1986
De partij wint haar eerste zetels in de Nationale Assemblee.
1987
Le Pen maakt geringschattende opmerkingen over homoseksuele mannen met AIDS, als onderdeel van een levenslange neiging om woede op te wekken met racistische, antisemitische en homofobe uitspraken die hem vaak in juridisch gevaar brengen, maar die steun winnen onder een deel van het electoraat.
1988
Le Pen wint 14,4% van de stemmen in de presidentsverkiezingen. Het jaar daarop wint het Front National meer dan 10% van de stemmen in de Europese verkiezingen. Het begint zich ook toe te spitsen op de islam en moslimimmigranten als een van zijn grootste politieke zorgen.
1995
Het Front National wint drie stadhuizen in het zuiden, Toulon, Orange en Marignane, wat de groeiende electorale steun onderstreept.
2002
Le Pen stelt zich kandidaat voor het presidentschap en wint 16,86% van de stemmen, genoeg om hem in een tweede ronde tegen Jacques Chirac te plaatsen. De sterke uitslag stuurt een schokgolf door Frankrijk en er heerst alom afschuw over het feit dat zo'n extreem-rechtse partij het zo goed kan doen. Politici van rechts en links komen samen om te voorkomen dat Le Pen de tweede ronde wint. Chirac wint meer dan 80% van de stemmen in de tweede ronde.
2008
Een rechtbank veroordeelt Le Pen tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden en een boete van 10.000 euro voor haar uitspraak dat de nazi-bezetting van Frankrijk "niet bijzonder inhumaan" was.
2011
Le Pen's dochter Marine Le Pen wordt de nieuwe leider van het Front National na een periode waarin de partij slecht presteert in de peilingen en onder toenemende financiële druk staat.
2012
Marine Le Pen doet een eerste, onsuccesvolle gooi naar het presidentschap.
2014
Het Front National beleeft een doorbraak in de verkiezingen, wint de controle over 11 gemeentehuizen en wordt ook eerste bij de verkiezingen voor het Europees Parlement.
2015
Jean Marie Le Pen wordt uit de partij gezet nadat hij de Holocaust als "een detail" van de Tweede Wereldoorlog heeft beschreven. Datzelfde jaar wordt hij door zijn dochter uit de partij gezet.
2017
Marine Le Pen stelt zich opnieuw kandidaat voor het presidentschap, maar verliest van Emmanuel Macron. Daarna verhoogt ze haar inspanningen om de partij voor een breder electoraat smakelijker te maken, door afstand te nemen van haar racistische en antisemitische verleden en door haar wetgevers een professionelere uitstraling te geven, met mediatraining en een gelikte aanwezigheid op sociale media. In 2018 verandert ze de naam van de partij in National Rally (RN).
2022
Jordan Bardella, een 28-jarige protegé van Marine Le Pen, wordt gekozen tot nieuwe voorzitter van de RN.
Juni 2024
Bardella leidt de partij bij de verkiezingen voor het Europees Parlement, waarbij de partij van Macron het onderspit delft en de president een onverwachte parlementsverkiezing moet uitschrijven. Bardella is de kandidaat voor het premierschap van de RN.
