In slechts zes weken van 2023 hebben economische voorspellers in allerijl de lang veronderstelde recessies van dit jaar in de eurozone en de Verenigde Staten herzien - in de war gebracht door een mix van warm weer in Europa en een aantal wilde herzieningen van de Amerikaanse banenmarkt en statistische eigenaardigheden die de rentevooruitzichten in de VS ingrijpend hebben gewijzigd.
Voeg daarbij de onverwacht snelle opheffing door China van de "zero COVID"-beperkingen en het wereldbeeld voor 2023 ziet er al radicaal anders uit dan in december - laat staan in januari daarvoor, voordat de invasie in Oekraïne vorig jaar voor iedereen de kaarten voor inflatie, rente en investeringen hertekende.
Als je bedenkt dat de Verenigde Staten, China en de eurozone samen goed zijn voor meer dan de helft van de jaarlijkse 101 biljoen dollar aan mondiale productie, dan is dat een collectief bewegend doelwit.
Wall Street-gigant Goldman Sachs - vaak een marktbeweger met zijn grote macro-oproepen - is een goed voorbeeld. Vorige maand werd de prognose voor een inkrimping van de eurozone dit jaar naar beneden bijgesteld en deze week werd de kans op een Amerikaanse recessie in 2023 verlaagd van één op drie naar slechts één op vier.
Half december nog voorspelden Bank of America, Barclays en BNP Paribas dat het bruto binnenlands product van de VS dit jaar volledig zal krimpen.
Volgens de enquête die Bank of America vorige maand hield onder fondsbeheerders over de hele wereld, verwachtte netto 68% dit jaar nog een recessie.
Maar niemand is er ineens zeker van - en dat geldt ook voor zogenaamde "voorlopende indicatoren" zoals de historisch gezien omgekeerde rendementscurve van Amerikaanse Treasuries - traditioneel een betrouwbare voorspeller van komende recessies.
Het hete werkgelegenheidsrapport van afgelopen vrijdag dwingt overal tot haastige heroverwegingen. Minister van Financiën Janet Yellen verklaarde onomwonden dat het laagste werkloosheidscijfer sinds 1969 eenvoudigweg niet te rijmen valt met een recessie dit jaar, en de beleidsmakers van de Federal Reserve worden al nog havikistischer over de rentevooruitzichten.
De rentemarkten kwamen in opstand om de Fed-rente weer boven de 5% te prijzen en verwachten nu dat deze aan het eind van het jaar hoger zal zijn dan nu. De aandelen daalden opnieuw en valutastrategen, zoals het team van Morgan Stanley, verlegden hun negatieve visie op de Amerikaanse dollar wereldwijd naar neutraal.
Alsof dat nog niet genoeg whiplash was, sloot Fed-voorzitter Jerome Powell zich aan bij zijn collega's over wat er nog meer moet gebeuren om de inflatie aan te pakken - maar doorspekte zijn opmerkingen ook met de verwachting van een afkoelende banenmarkt en zei hij hoe moeilijk het is om deze cyclus te voorspellen.
Met andere woorden, als uw vooruitzichten afhankelijk zijn van een juiste recessieoproep of van de timing van de rentepiek, wees dan bereid om deze van week tot week te verschuiven.
Grafiek: Omgekeerde Yield Curve https://www.reuters.com/graphics/GLOBAL-MARKETS/dwpkdejxqvm/chart.png
Grafiek: Amerikaanse eindrente https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/akveqmndavr/One.PNG
Grafiek: Reuters poll over wereldwijde groeivooruitzichten https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/polling/zdvxdrzrjvx/Reuters%20poll%20graphic%20on%20the%20global%20growth%20outlook.PNG
HAMSTEREN EN FOMO
Wat is het probleem? Zoals de beroemde Britse econoom John Maynard Keynes vaak wordt geciteerd: "Als mijn informatie verandert, verander ik mijn conclusies".
Maar het probleem kan inderdaad de "informatie" zijn.
Natuurlijk is de dans rond het "R-woord" een beetje kunstmatig. Rigide technische definities met opeenvolgende kwartalen van krimp kunnen betekenen dat de veranderingen slechts het verschil van een paar tienden van het BBP bedragen, het soort marge dat later toch gemakkelijk kan worden herzien.
Een groter probleem is of maandelijkse gegevens te vertrouwen zijn voor het sturen van de conjunctuurcyclus die u probeert te voorspellen.
De hoogfrequente economische cijfers werden in de war geschopt door de pandemie en de herstart van de economie wereldwijd - met nog steeds verstoringen op alles van toeleveringsketens tot arbeidsparticipatie, besparingen, consumptie en beleidsreddingen.
De energieschok rond Oekraïne maakte dat alleen maar erger door een buitenproportionele inflatoire draai en de druk op huishoudens te versterken, terwijl sommige toeleveringsketens nog verder werden verstoord.
Maandelijkse economische updates vereisen nu aanzienlijke gezondheidswaarschuwingen en veronderstellingen over "normalisatie" kunnen voorbarig zijn geweest.
Hoewel het Amerikaanse banenrapport van januari niet onverenigbaar is met andere krappe peilingen van de arbeidsmarkt, zat het vol met herzieningen, herschikkingen en seizoensaanpassingen.
Hoewel dat uw visie op de werkgelegenheid vandaag misschien niet zal veranderen, betekenen de redelijke bezorgdheid over het oppotten van arbeidskrachten en het tijdsverloop tussen aankondigingen van bedrijfsontslagen en gegevensonderzoeken dat het moeilijk is om er alleen op te vertrouwen voor een koerswijziging, zoals velen op de markten sinds vrijdag lijken te doen.
Maar zelfs twijfels over de gegevens kunnen in twee richtingen worden gelezen. De economen van Barclays benadrukten dat er bewijs is voor het oppotten van banen in het feit dat een enorme neergang op de Amerikaanse huizenmarkt vorig jaar duidelijk niet tot uiting komt in ontslagen in de bouw. En als de Fed ervan uitging dat die ontslagen zouden komen en de sector al het dieptepunt heeft bereikt, kan er een agressiever beleid komen.
Maar de cijfers zijn zo onduidelijk dat we er nog steeds naar moeten raden.
"Het zou nuttig zijn om een beoordeling te horen van wat de Fed eigenlijk denkt dat er gebeurt, gezien de structurele economische veranderingen, cyclische impulsen en gegevens van mindere kwaliteit", klaagde UBS-econoom Paul Donovan voorafgaand aan Powells toespraak op dinsdag.
Beleggers die proberen in te zetten op de uitkomst van dit alles, kunnen niet vol vertrouwen zijn.
En toch zijn de marktvolatiliteitsmeters merkwaardig sereen gebleven.
Met iets minder dan 20 staat de VIX van Wall Street vrijwel op het gemiddelde van de 33 jaar dat hij bestaat. De volatiliteit van de obligatiemarkt blijft ruim boven het 20-jarig gemiddelde, maar is sterk afgenomen tot twee derde van de pieken van vorig jaar. Zelfs de volatiliteit van de valutamarkt ligt slechts marginaal boven het gemiddelde.
Zijn mensen gewoon door de rumoerige macro heen aan het turen en bang om de terugkeer naar verslagen activa te missen?
Hoofdeconoom William De Vijlder van BNP Paribas spreekt over de risico's van een "drievoudige miskleun".
"Men zou verwachten dat de obligatie- en aandelenmarkten zouden aantrekken wanneer de centrale banken aangeven dat de verkrappingscyclus (bijna) voorbij is", zegt hij. "Maar een dergelijke positionering brengt het risico met zich mee dat we door de gegevens op het verkeerde been worden gezet. Wat volgt is een enorme volatiliteit."
Grafiek: Het banengat waar Biden en de Fed voor staan https://www.reuters.com/graphics/USA-ECONOMY/JOBS/jbyprzlrqpe/chart.png
Grafiek: Een nieuwe gouden eeuw? https://www.reuters.com/graphics/USA-FED/JOBS/xmvjkrnmbpr/chart.png
De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.
